Oględa[2], Góra Obszerna (niem. Überschaarberg) – wzniesienie o wysokości 573 m n.p.m. w Górach Bardzkich, w Sudetach Środkowych.

Oględa
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Bardzkie
Grzbiet Wschodni

Wysokość

573[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Oględa”
Ziemia50°26′24,01″N 16°42′57,01″E/50,440003 16,715836

Położenie i opis edytuj

Wzniesienie położone jest w Sudetach Środkowych, w południowo-wschodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na grzbiecie odchodzącym od rozrogu Kłodzkiej Góry w kierunku zachodnim[1]. Wznosi się około 4,8 km na wschód od centrum Kłodzka.

Wzniesienie o wyraźnie zaznaczonym małym wierzchołku. Wzniesienie jest ostańcem denudacyjnym. Ma postać wydłużonej równoleżnikowo kulminacji o opadających stromo zboczach w kierunku południowym i północnym. Wznosi się w długim, bocznym ramieniu Grzbietu Wschodniego, ciągnącym się od Kłodzkiej Góry w stronę Kłodzka[1]. Położenie góry pomiędzy Jedlakiem i Kostrą, na południowo-wschodnim skraju Gór Bardzkich, których boczne ramię głęboko wcina się w Kotlinę Kłodzką, czyni górę rozpoznawalną w terenie.

Wzniesienie zbudowane jest z dolnokarbońskich piaskowców szarogłazowych i łupków ilastych struktury bardzkiej, których partie położone na południowo-wschodnich zboczach zostały częściowo zmetamorfizowane kontaktowo w wyniku oddziaływania intruzji kłodzko-złotostockiej[1]. Niższe partie zboczy pokrywają gliny zwałowe od południa i osady deluwialne od północy. Na południowo-zachodnim zboczu u podnóża góry znajduje się niewielkie złoże lidytów, które w przeszłości były eksploatowane[1].

Cały szczyt i górne partie zboczy powyżej poziomu 420 m porastają, głównie lasy świerkowe, natomiast u podnóża ciągną się użytki rolne[1].

Pod szczytem na północnym zboczu, przy leśnej drodze, stoi kamień o wysokości ok. 1,0 m, z wykutymi cyframi 578[1]. Od szczytu w kierunku Kłodzkiej Góry przy grzbietowej ścieżce stoją kamienne słupki graniczne z monogramami H.W. i D.N. i datami, wskazującymi na ich XVIII-wieczne pochodzenie[1].

Na południowo-zachodnim zboczu u podnóża góry znajdują się ślady wyrobisk po istniejących w przeszłości kamieniołomach.

Turystyka edytuj

Przez szczyt wzniesienia prowadzi szlak turystyczny:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 169. ISBN 83-85773-04-5.
  2. M.P. z 1949 r. nr 44, poz. 592

Bibliografia edytuj