Ogród Botaniczny w Zakopanem

ogród botaniczny w Zakopanem

Górski Ogród Botaniczny im. Mariana Raciborskiego Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Zakopanemogród botaniczny w Zakopanem stanowi integralną część Tatrzańskiej Stacji Terenowej Instytutu Ochrony Przyrody PAN. Jest najmniejszym ogrodem botanicznym w Polsce.

Górski Ogród Botaniczny
im. Mariana Raciborskiego
Instytutu Ochrony Przyrody PAN
w Zakopanem
Ilustracja
Ogród Botaniczny przy ul. Krupówki 10a (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Zakopane

Powierzchnia

ok. 0,3 ha

Data założenia

1953

Położenie na mapie Zakopanego
Mapa konturowa Zakopanego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Górski Ogród Botanicznyim. Mariana RaciborskiegoInstytutu Ochrony Przyrody PANw Zakopanem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Górski Ogród Botanicznyim. Mariana RaciborskiegoInstytutu Ochrony Przyrody PANw Zakopanem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Górski Ogród Botanicznyim. Mariana RaciborskiegoInstytutu Ochrony Przyrody PANw Zakopanem”
Położenie na mapie powiatu tatrzańskiego
Mapa konturowa powiatu tatrzańskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Górski Ogród Botanicznyim. Mariana RaciborskiegoInstytutu Ochrony Przyrody PANw Zakopanem”
Ziemia49°17′57,78″N 19°56′58,39″E/49,299383 19,949553
Strona internetowa
Wnętrze ogrodu botanicznego przy ul. Krupówki 10a (2018)

Lokalizacja edytuj

Ogród podzielony jest na dwie części: dydaktyczną przy ul. Krupówki 10a, oraz naukową przy ul. Antałówka 13 w Zakopanem.

Historia edytuj

 
Marian Raciborski. Pomnik dłuta Tadeusza Błotnickiego stojący w krakowskim Ogrodzie Botanicznym

Ogród Botaniczny im. Mariana Raciborskiego kultywuje tradycje Alpinariów, które istniały w Zakopanem w latach 1887-1953, a twórcami których byli prof. Marian Raciborski, Stanisław Witkiewicz (senior) oraz prof. Władysław Szafer. Jego podwaliny stanowiło trzecie Alpinarium (1919-1953) do powstania którego przyczynili się Bronisława Dłuska (siostra Marii Skłodowskiej-Curie), prof. Konstanty Stecki, Juliusz Zborowski oraz dr Zofia Radwańska-Paryska[1].

Na obecnym miejscu Ogród istnieje od 1953 r. Decyzją administracyjną teren zajmowany przez Alpinarium przeznaczono pod budowę Domu Turysty PTTK, a kolekcję roślin przeniesiono na położoną obok działkę. Początkowo kolekcja liczyła około 120 gatunków roślin. Ogród, pierwotnie nosił nazwę Ogród Roślin Tatrzańskich. Później został przemianowany na Alpinarium Naukowo-Dydaktyczne i w 1955 r. otwarty dla zwiedzających, jako placówka Instytutu Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk. Opiekę nad ogrodem sprawowały kolejno: Zofia Zwolińska, Zofia Radwańska-Paryska oraz Anna Łobarzewska, staraniem której powierzchnia Ogrodu została powiększona o 0,12 ha.

Aktualną nazwę Górski Ogród Botaniczny im. Mariana Raciborskiego oraz status Ogrodu Botanicznego dotychczasowa placówka uzyskała 1983 r.[2]

Działy i Kolekcje Roślinne edytuj

W zbiorach ogród posiada 600 gatunków roślin tatrzańskich należących do 290 rodzajów i 72 rodzin, w tym 70 gatunków objętych ścisłą lub częściową ochroną co stanowi 18% wszystkich roślin chronionych w Polsce (np. szafran spiski, obuwik pospolity, goryczka wiosenna, lilia złotogłów). Ogród prowadzi wymianę nasion, wydając co roku Index Seminum.

Ciekawe zbiory:

Dyrektorzy i Kierownicy edytuj

Godziny otwarcia edytuj

Ogród Botaniczny jest otwarty dla zwiedzających:

  • część dydaktyczna – od 1 lipca do 30 września, wstęp bezpłatny,
  • część naukowa – udostępniana jest wyłącznie po uprzednim telefonicznym uzgodnieniu terminu zwiedzania.

Przypisy edytuj

  1. Halina Piękoś-Mirkowa, Górski Ogród Botaniczny w Zakopanem
  2. Jan Kornaś, Marian Raciborski: studia nad życiem i działalnością naukową, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków, 1986, ISBN 83-01-07342-X, 9788301073428

Linki zewnętrzne edytuj