Ojciec królowej

Ojciec królowej – polska komedia przygodowa z 1979 roku w reżyserii Wojciecha Solarza. Film jest adaptacją sztuki Jerzego Stefana Stawińskiego.

Ojciec królowej
Gatunek	komedia przygodowa
Rok produkcji	1979
Data premiery	7 kwietnia 1980
Kraj produkcji	Polska
Język	polski
Czas trwania	106 min
Reżyseria	Wojciech Solarz
Scenariusz	Jerzy Stefan Stawiński
Główne role	Jan Englert Ignacy Machowski Anna Seniuk Mariusz Dmochowski Dorota Pomykała
Muzyka	Maciej Małecki
Zdjęcia	Stefan Matyjaszkiewicz
Scenografia	Bolesław Kamykowski
Kostiumy	Barbara Ptak
Montaż	Jerzy Pękalski
Produkcja	Zespół Filmowy Kadr

Obsada

• Ignacy Machowski − markiz d'Arquien, ojciec Marii Kazimiery
• Anna Seniuk − Maria Kazimiera
• Mariusz Dmochowski − Jan III Sobieski
• Dorota Pomykała − Helena Pogorzelska
• Jan Englert − kawaler de Charentes
• Ludwik Benoit − Ludwik, człowiek ministra de Croissy udający Błażeja, sługę kawalera de Charentes
• Kazimierz Brusikiewicz − Koryciński
• Edmund Fetting − hrabia Zierowski, ambasador Austrii
• Wieńczysław Gliński − markiz de Vitry, ambasador Francji
• Emil Karewicz − hetman Jabłonowski
• Janusz Kubicki − minister de Croissy
• Gustaw Lutkiewicz − koniuszy Matczyński
• Leon Niemczyk − baron von und zu Waldzug
• Jerzy Moes − dowódca gwardii
• Tadeusz Hanusek
• Edmund Karwański
• Michał Leśniak
• Bogusław Sar
• Zdzisław Szymborski

Opis fabuły

Akcja toczy się w II połowie XVII wieku, a rozpoczyna się we Francji. Główny bohater kawaler de Charentes otrzymuje od znajdującej się na łożu śmierci babki (z pochodzenia Polki) polecenie zawiezienia do Polski ważnego listu. Minister króla Ludwika XIV godzi się na wyjazd kawalera pod warunkiem, że podejmie się on misji sprowadzenia z Polski ojca królowej Marii Kazimiery, markiza d'Arquien, który kala dobre imię Francji, przez swoje zamiłowania do alkoholu i hazardu. De Charentes przyjmuje propozycje i wyrusza do Polski nie wiedząc, że przydzielony mu służący Błażej otrzymał rozkaz zgładzenia w powrotnej drodze markiza.

Ciekawostki

• Do przeniesienia na ekran sztuki Stawińskiego przymierzał się Andrzej Munk, który napisał nawet scenopis, filmu jednak nie zdążył zrealizować.
• Reżyser Wojciech Solarz nie skorzystał z gotowego już scenopisu. Twierdził bowiem, że wersja Munka miała zbyt wiele odniesień do współczesnej sytuacji naszego kraju, które po 20 latach straciły swą aktualność.
• Zdjęcia do filmu kręcono w pałacu w Wilanowie, na zamku w Pszczynie, zaś pochód wojsk Sobieskiego na Wiedeń nakręcono w okolicach Krakowa i Tarnowa.

Linki zewnętrzne

• Ojciec królowej w bazie filmpolski.pl
• Ojciec królowej w bazie Filmweb
• Zdjęcia z filmu Ojciec królowej w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”