Zgromadzenie Misjonarzy Afryki
Ojcowie Biali, Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (MAfr), zgromadzenie zakonne założone przez arcybiskupa Algieru, późniejszego kardynała Karola Lavigerie w 1868 roku, a zatwierdzone przez Stolicę Apostolską w 1908. Obecnie przełożonym generalnym zgromadzenia jest o. Stanley Lubungo MAfr – misjonarz urodzony w Zambii. W Polsce zgromadzenie posiada tylko jeden dom zakonny w Lublinie.
| Pełna nazwa |
Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (Ojcowie Biali) |
|---|---|
| Nazwa łacińska |
Missionarii Africae (Patres Albi) |
| Skrót zakonny |
MAfr |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Założyciel | |
| Data założenia |
1868 |
| Data zatwierdzenia |
1908 |
| Przełożony |
O. Stanley Lubungo MAfr |
| Liczba członków |
ok. 1405 (2012) |
| Strona internetowa | |
Historia edytuj
Powstanie zgromadzenia związane jest z działalnością jego założyciela, urodzonego w 1825 Karola Lavigerie, biskupa Nancy, który w 1867 przybył do Algieru mianowany arcybiskupem tamtejszej metropolii. Mimo że miał szanse na dostatnie życie we Francji, po przybyciu do Afryki i zderzeniu się z trudną sytuacją mieszkańców, postanowił oddać swoje życie temu kontynentowi. Przyświecała mu dewiza, którą usłyszał Abraham: Opuść swój kraj rodzinny i udaj się do ziemi, którą Ci wskażę[1]. Jego wizja rozwoju kościoła w Afryce i działalności misyjnej wymagała do realizacji stworzenia odpowiedniego narzędzia. Stało się nim zgromadzenie zakonne założone w 1868 w miejscowości Maison Carrée w Algierii, zwane początkowo Ojcami Białymi (od koloru białych strojów – ghandura i burnus – przyjętych od mieszkańców Algierii), które później przyjęło oficjalną nazwę Zgromadzenia Misjonarzy Afryki. Arcybiskup Lavigerie w 1882 został pierwszym kardynałem Afryki, a Zgromadzenie w 1908 zyskało aprobatę Stolicy apostolskiej.
Pierwszym terenem działalności misyjnej Zgromadzenia była Algieria oraz islamska część Afryki. Ze względu na niechęć muzułmanów do misjonarzy katolickich, działalność misyjna przesuwała się w głąb Afryki. Nie oznaczało to jednak opuszczenia tej części Afryki. Pierwsze próby wypraw przez Saharę kończyły się niepowodzeniami, w tym mordowaniem zakonników. Stopniowo jednak udało się rozszerzyć działalność na Tanganikę, Ugandę, Rwandę, Burundi, Kongo, Rodezję Północną (dzisiejsza Zambia). Kilka lat później działalność Ojców Białych objęła również tereny Afryki zachodniej, w tym Górną Woltę (dzisiejsze Burkina Faso), Ghanę, Mali.
Zgromadzenie Misjonarzy Afryki dało kościołowi: 2 kardynałów, 16 arcybiskupów i 82 biskupów[2].
Współczesna działalność edytuj
Współcześnie Ojcowie Biali pracują w 23 krajach Afryki, skupiając w swoich szeregach 1405[3] ojców i braci, wśród których jest obecnie 14 misjonarzy z Polski[4]. Ich działalność obejmuje pracę ewangelizacyjną, organizację parafii i struktur Kościoła, opiekę nad najbiedniejszymi i porzuconymi, pracę w slumsach i wśród chorych na AIDS.
Ojcowie Biali w Polsce edytuj
W 1985 misjonarze Zgromadzenia Misjonarzy Afryki przybyli do Polski, zakładając w Lublinie jedyny jak dotąd dom w Polsce. Polska placówka Ojców Białych prowadzi również działalność formacyjną, przygotowując nowych braci do pracy misyjnej w Afryce.
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Ojcowie Biali – serwis „Życie Zakonne”. [dostęp 2012-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-26)].
- ↑ Missionaries of Africa (M. Afr.), „GCatholic” [dostęp 2018-08-22].
- ↑ Ojcowie i Bracia w Zgromadzeniu Misjonarzy Afryki. [dostęp 2013-01-14].
- ↑ Polacy w Zgromadzeniu Misjonarzy Afryki. [dostęp 2013-01-14].
Linki zewnętrzne edytuj
- Polska strona Zgromadzenia Misjonarzy Afryki
- Międzynarodowa strona Zgromadzenia (en)
- Zgromadzenie Misjonarzy Afryki (Biali Ojcowie) [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-01-14] (ang.).