Okonin (powiat grudziądzki)

wieś w województwie kujawsko-pomorskim

Okoninwieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie grudziądzkim, w gminie Gruta.

Okonin
wieś
Ilustracja
Kościół w Okoninie
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Powiat

grudziądzki

Gmina

Gruta

Liczba ludności (III 2011)

448[2]

Strefa numeracyjna

56

Kod pocztowy

86-330[3]

Tablice rejestracyjne

CGR

SIMC

0844614

Położenie na mapie gminy Gruta
Mapa konturowa gminy Gruta, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Okonin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Okonin”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Okonin”
Położenie na mapie powiatu grudziądzkiego
Mapa konturowa powiatu grudziądzkiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Okonin”
Ziemia53°26′09″N 18°53′39″E/53,435833 18,894167[1]

Podział administracyjny edytuj

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa toruńskiego.

Demografia edytuj

Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 448 mieszkańców[2]. Jest piątą co do wielkości miejscowością gminy Gruta.

Drogi wojewódzkie edytuj

Przez wieś przechodzi droga wojewódzka nr 534.

Historia i zabytki edytuj

Wieś otrzymała przywilej lokacyjny od krzyżackiego mistrza krajowego Konrada von Thierberg w 1280 r., potwierdzony w 1325 r. Należała do komturstwa w Pokrzywnie, od 1416 r. do wójtostwa w Rogóźnie, po 1454 r. do starostwa pokrzywieńskiego.

Parafia rzymskokatolicka powstała prawdopodobnie około 1325 r. Kościół pw. św. Kosmy i Damiana, wzniesiony w połowie XIV w., jest budowlą ceglaną, gotycką, o salowym wnętrzu, z masywną wieżą od północy. Został przebudowany i podwyższony z fundacji Jana Działyńskiego przed 1640 r. po zniszczeniu podczas I wojny szwedzkiej (1626-1629). Najcenniejszym zabytkiem świątyni są gotyckie malowidła ścienne z około 1390 r. (co należy do rzadkości w wiejskich kościołach ziemi chełmińskiej), z postaciami jego patronów, apostołów oraz Zwiastowanie, św. Marcin i św. Jerzy (część widoczna jest ponad późniejszym stropem, na ścianach szczytowych na strychu). Zachowała się też malarska dekoracja wnęki sakrarium. Są prawdopodobnie dziełem mistrza, który wykonał malowidła w Kościele Mariackim w Toruniu i powstały z fundacji członków konwentu krzyżackiego w Pokrzywnie. Późnomanierystyczny ołtarz główny, ambona i chrzcielnica pochodzą z czasów odbudowy w XVII w., ołtarze boczne z początku XVIII w.

Kościół wpisany jest do rejestru zabytków NID[4] pod nr rej. A/379 z 27.06.1930.

Filmy realizowane w Okoninie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. 11, Województwo bydgoskie, pod red. Tadeusza Chrzanowskiego i Mariana Korneckiego, z. 7, Powiat grudziądzki, Warszawa, Instytut Sztuki PAN, 1974
  • Diecezja toruńska. Historia i teraźniejszość, praca zbior. pod red. Stanisława Kardasza, t. 14, Dekanat radzyński, Toruń, Wydaw. Diecezjalne w Toruniu, 1998, ISBN 83-86471-07-7
  • Malarstwo gotyckie w Polsce, pod red. Adama S. Labudy i Krystyny Secomskiej, t. 1-3, Warszawa,Wydaw. DiG, 2004, ISBN 83-7181-318-X

Linki zewnętrzne edytuj