Okręgi wyborcze do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
Okręgi wyborcze do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej – jednostki podziału terytorialnego Polski utworzone w celu przeprowadzenia wyborów powszechnych do Sejmu RP. Obecną liczbę – 41 – i kształt okręgów wyborczych reguluje Ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. – Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2011 r. nr 21, poz. 113 z późn. zm.). Wszystkie okręgi są wielomandatowe – wybiera się w nich od 7 do 20 posłów. Mandaty poselskie są rozdzielane między poszczególne listy okręgowe kandydatów. Nad przeprowadzaniem wyborów w poszczególnych okręgach czuwają okręgowe komisje wyborcze.
Zasady tworzenia okręgów edytuj
Okręgi wyborcze do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej obejmują obszar całości lub części województwa, przy czym ich granice nie mogą naruszać granic powiatów wchodzących w ich skład. Ustaleniu podziału terytorium kraju na okręgi wyborcze i liczby wybieranych w nich posłów służy norma przedstawicielstwa – iloraz liczby ludności Polski przez liczbę wszystkich posłów do Sejmu (na podstawie danych Państwowej Komisji Wyborczej z 4 sierpnia 2011 wynosi ona 82 133 mieszkańców)[1]. W każdym okręgu wyborczym obsadzanych jest co najmniej 7 mandatów.
Na terenie gmin wchodzących w skład poszczególnych okręgów wyborczych tworzone są obwody głosowania. Ponadto tworzone mogą być obwody dla:
- obywateli polskich przebywających poza granicami kraju (siedziby odpowiednich komisji obwodowych określa minister spraw zagranicznych); przynależą one do okręgu wyborczego nr 19 (Warszawa);
- wyborców przebywających na polskich statkach morskich, które znajdują się w podróży w okresie obejmującym dzień wyborów, jeżeli przebywa na nich co najmniej 15 wyborców (tworzy je minister infrastruktury); przynależą one do okręgu wyborczego właściwego dla siedziby armatora.
Państwowa Komisja Wyborcza ma prawo przedkładania Sejmowi wniosków dotyczących propozycji zmian w podziale Polski na okręgi wyborcze i liczby posłów w nich wybieranych, jeżeli konieczność taka wynika ze zmian w zasadniczym podziale terytorialnym państwa lub ze zmiany liczby mieszkańców w okręgu wyborczym lub w kraju. Dokonywanie zmian granic powiatów pociągających za sobą zmiany granic okręgów wyborczych jest zakazane w okresie 12 miesięcy poprzedzających upływ kadencji Sejmu oraz po skróceniu kadencji Sejmu. Zmian w podziale na okręgi wyborcze można dokonać nie później niż na 3 miesiące przed dniem upływu terminu zarządzenia wyborów do Sejmu.
Ustalenie wyniku wyborów w okręgach edytuj
Mandaty w poszczególnych okręgach wyborczych przydzielane są według systemu proporcjonalnego między poszczególne listy okręgowe. Wystawiane są one przez komitety wyborcze partii politycznych i wyborców biorące udział w wyborach. Po zakończeniu głosowania, na podstawie protokołów w obwodach okręgowe komisje wyborcze ustalają wyniki głosowania na poszczególne listy okręgowe i sporządzają protokoły wyników głosowania w okręgu wyborczym. Następnie są one weryfikowane przez Państwową Komisję Wyborczą, która na podstawie wyników zbiorczych informuje o tym, które komitety wyborcze są uprawnione do udziału w podziale mandatów, czyli przekroczyły 5-procentowy próg wyborczy (z warunku tego wyłączone są komitety wyborcze organizacji mniejszości narodowych).
Podział mandatów w okręgach wyborczych między poszczególne listy okręgowe dokonywany jest przy pomocy metody d’Hondta. Mandaty przypadające danej liście uzyskują kandydaci w kolejności otrzymanej liczby głosów. Jeżeli dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów uprawniającą do uzyskania mandatu z danej listy, o pierwszeństwie rozstrzyga większa liczba obwodów głosowania, w których jeden z kandydatów uzyskał więcej głosów, a przy dalszej równości, przeprowadzane jest przez przewodniczącego okręgowej komisji wyborczej losowanie.
Wykaz okręgów edytuj
Według danych Państwowej Komisji Wyborczej z 4 sierpnia 2011[1] najwięcej mieszkańców – 1 603 233 – zamieszkiwało obszar okręgu wyborczego nr 19 z siedzibą w Warszawie; wybierana jest tam również największa liczba posłów – 20 (przy czym liczba wyborców za granicą kraju nie wpływa na liczbę obsadzanych w okręgu mandatów). Najmniej mieszkańców – 600 225 – zamieszkiwało teren okręgu nr 28 z siedzibą w Częstochowie, gdzie wybiera się tylko 7 posłów. Najwięcej osób przypadało na mandat w okręgu nr 37 (Konin) – 85 970, zaś najmniej w okręgu nr 32 (Sosnowiec) – 77 804.
W poszczególnych województwach wybiera się następującą liczbę posłów:
|
|
OKW – okręgowa komisja wyborcza.
LM – liczba mieszkańców w okręgu według danych z 4 sierpnia 2011[1].
M – liczba mandatów obsadzanych w okręgu.
LM:M – liczba mieszkańców przypadająca na mandat w okręgu według danych z 4 sierpnia 2011[1].
Nr | Siedziba OKW | Obszar | LM | M | LM:M |
---|---|---|---|---|---|
1 | Legnica | powiaty: bolesławiecki, głogowski, jaworski, karkonoski, kamiennogórski, legnicki, lubański, lubiński, lwówecki, polkowicki, zgorzelecki i złotoryjski; miasta na prawach powiatu: Jelenia Góra i Legnica | 986 879 | 12 | 82 240 |
2 | Wałbrzych | powiaty: dzierżoniowski, kłodzki, świdnicki, wałbrzyski i ząbkowicki; miasto na prawach powiatu: Wałbrzych | 675 332 | 8 | 84 417 |
3 | Wrocław | powiaty: górowski, milicki, oleśnicki, oławski, strzeliński, średzki, trzebnicki, wołowski i wrocławski; miasto na prawach powiatu: Wrocław | 1 177 802 | 14 | 84 129 |
4 | Bydgoszcz | powiaty: bydgoski, inowrocławski, mogileński, nakielski, sępoleński, świecki, tucholski i żniński; miasto na prawach powiatu: Bydgoszcz | 1 003 261 | 12 | 83 605 |
5 | Toruń | powiaty: aleksandrowski, brodnicki, chełmiński, golubsko-dobrzyński, grudziądzki, lipnowski, radziejowski, rypiński, toruński, wąbrzeski i włocławski; miasta na prawach powiatu: Grudziądz, Toruń i Włocławek | 1 046 849 | 13 | 80 527 |
6 | Lublin | powiaty: janowski, kraśnicki, lubartowski, lubelski, łęczyński, łukowski, opolski, puławski, rycki i świdnicki; miasto na prawach powiatu: Lublin | 1 199 999 | 15 | 80 000 |
7 | Chełm | powiaty: bialski, biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, krasnostawski, parczewski, radzyński, tomaszowski, włodawski i zamojski; miasta na prawach powiatu: Biała Podlaska, Chełm i Zamość | 974 707 | 12 | 81 226 |
8 | Zielona Góra | województwo lubuskie | 1 003 220 | 12 | 83 602 |
9 | Łódź | powiaty: brzeziński i łódzki wschodni; miasto na prawach powiatu: Łódź | 794 636 | 10 | 79 464 |
10 | Piotrków Trybunalski | powiaty: bełchatowski, opoczyński, piotrkowski, radomszczański, rawski, skierniewicki i tomaszowski; miasta na prawach powiatu: Piotrków Trybunalski i Skierniewice | 737 045 | 9 | 81 894 |
11 | Sieradz | powiaty: kutnowski, łaski, łęczycki, łowicki, pabianicki, pajęczański, poddębicki, sieradzki, wieluński, wieruszowski, zduńskowolski i zgierski | 972 481 | 12 | 81 040 |
12 | Chrzanów | powiaty: chrzanowski, myślenicki, oświęcimski, suski i wadowicki | 642 662 | 8 | 80 333 |
13 | Kraków | powiaty: krakowski, miechowski i olkuski; miasto na prawach powiatu: Kraków | 1 120 711 | 14 | 80 051 |
14 | Nowy Sącz | powiaty: gorlicki, limanowski, nowosądecki, nowotarski i tatrzański; miasto na prawach powiatu: Nowy Sącz | 784 316 | 10 | 78 432 |
15 | Tarnów | powiaty: bocheński, brzeski, dąbrowski, proszowicki, tarnowski i wielicki; miasto na prawach powiatu: Tarnów | 719 037 | 9 | 79 893 |
16 | Płock | powiaty: ciechanowski, gostyniński, mławski, płocki, płoński, przasnyski, sierpecki, sochaczewski, żuromiński i żyrardowski; miasto na prawach powiatu: Płock | 842 976 | 10 | 84 298 |
17 | Radom | powiaty: białobrzeski, grójecki, kozienicki, lipski, przysuski, radomski, szydłowiecki i zwoleński; miasto na prawach powiatu: Radom | 724 756 | 9 | 80 528 |
18 | Siedlce | powiaty: garwoliński, łosicki, makowski, miński, ostrołęcki, ostrowski, pułtuski, siedlecki, sokołowski, węgrowski i wyszkowski; miasta na prawach powiatu: Ostrołęka i Siedlce | 960 655 | 12 | 80 055 |
19 | Warszawa | miasto na prawach powiatu: Warszawa, zagranica, statki | 1 603 233 | 20 | 80 055 |
20 | Warszawa | powiaty: grodziski, legionowski, nowodworski, otwocki, piaseczyński, pruszkowski, warszawski zachodni i wołomiński | 986 074 | 12 | 82 173 |
21 | Opole | województwo opolskie | 1 001 827 | 12 | 83 486 |
22 | Krosno | powiaty: bieszczadzki, brzozowski, jarosławski, jasielski, krośnieński, leski, lubaczowski, przemyski, przeworski i sanocki; miasta na prawach powiatu: Krosno i Przemyśl | 893 055 | 11 | 81 187 |
23 | Rzeszów | powiaty: dębicki, kolbuszowski, leżajski, łańcucki, mielecki, niżański, ropczycko-sędziszowski, rzeszowski, stalowowolski, strzyżowski i tarnobrzeski; miasta na prawach powiatu: Rzeszów i Tarnobrzeg | 1 233 497 | 15 | 82 233 |
24 | Białystok | województwo podlaskie | 1 190 510 | 14 | 85 036 |
25 | Gdańsk | powiaty: gdański, kwidzyński, malborski, nowodworski, starogardzki, sztumski i tczewski; miasta na prawach powiatu: Gdańsk i Sopot | 1 026 157 | 12 | 85 513 |
26 | Słupsk | powiaty: bytowski, chojnicki, człuchowski, kartuski, kościerski, lęborski, pucki, słupski i wejherowski; miasta na prawach powiatu: Gdynia i Słupsk | 1 178 950 | 14 | 84 211 |
27 | Bielsko-Biała | powiaty: bielski, cieszyński, pszczyński i żywiecki; miasto na prawach powiatu: Bielsko-Biała | 756 208 | 9 | 84 023 |
28 | Częstochowa | powiaty: częstochowski, kłobucki, lubliniecki i myszkowski; miasto na prawach powiatu: Częstochowa | 600 225 | 7 | 85 746 |
29 | Gliwice | powiaty: gliwicki i tarnogórski; miasta na prawach powiatu: Bytom, Gliwice i Zabrze | 771 169 | 9 | 85 685 |
30 | Rybnik | powiaty: mikołowski, raciborski, rybnicki i wodzisławski; miasta na prawach powiatu: Jastrzębie-Zdrój, Rybnik i Żory | 718 360 | 9 | 79 818 |
31 | Katowice | powiat bieruńsko-lędziński; miasta na prawach powiatu: Chorzów, Katowice, Mysłowice, Piekary Śląskie, Ruda Śląska, Siemianowice Śląskie, Świętochłowice i Tychy | 980 996 | 12 | 81 750 |
32 | Sosnowiec | powiaty: będziński i zawierciański; miasta na prawach powiatu: Dąbrowa Górnicza, Jaworzno i Sosnowiec | 700 234 | 9 | 77 804 |
33 | Kielce | województwo świętokrzyskie | 1 283 669 | 16 | 80 229 |
34 | Elbląg | powiaty: bartoszycki, braniewski, działdowski, elbląski, iławski, lidzbarski, nowomiejski i ostródzki; miasto na prawach powiatu: Elbląg | 641 373 | 8 | 80 172 |
35 | Olsztyn | powiaty: ełcki, giżycki, gołdapski, kętrzyński, mrągowski, nidzicki, olecki, olsztyński, piski, szczycieński i węgorzewski; miasto na prawach powiatu: Olsztyn | 797 764 | 10 | 79 776 |
36 | Kalisz | powiaty: gostyński, jarociński, kaliski, kępiński, kościański, krotoszyński, leszczyński, ostrowski, ostrzeszowski, pleszewski i rawicki; miasta na prawach powiatu: Kalisz i Leszno | 999 418 | 12 | 83 285 |
37 | Konin | powiaty: gnieźnieński, kolski, koniński, słupecki, średzki, śremski, turecki i wrzesiński; miasto na prawach powiatu: Konin | 773 727 | 9 | 85 970 |
38 | Piła | powiaty: chodzieski, czarnkowsko-trzcianecki, grodziski, międzychodzki, nowotomyski, obornicki, pilski, szamotulski, wągrowiecki, wolsztyński i złotowski | 772 319 | 9 | 85 813 |
39 | Poznań | powiat poznański; miasto na prawach powiatu: Poznań | 834 183 | 10 | 83 418 |
40 | Koszalin | powiaty: białogardzki, choszczeński, drawski, kołobrzeski, koszaliński, sławieński, szczecinecki, świdwiński i wałecki; miasto na prawach powiatu: Koszalin | 644 377 | 8 | 80 547 |
41 | Szczecin | powiaty: goleniowski, gryficki, gryfiński, kamieński, łobeski, myśliborski, policki, pyrzycki i stargardzki; miasta na prawach powiatu: Szczecin i Świnoujście | 1 026 640 | 12 | 85 553 |
Wybory na podstawie poprzednich ordynacji edytuj
Wybory 1919 edytuj
Wybory 1922 edytuj
Wybory 1928 edytuj
Wybory 1930 edytuj
Wybory 1935, 1938 edytuj
Wybory 1947 edytuj
Wybory 1952 edytuj
W wyborach do Sejmu wybierano 460 posłów w 67 okręgach wyborczych[2].
Wybory 1957 edytuj
W wyborach do Sejmu wybierano 460 posłów w 116 okręgach wyborczych[3].
Wybory 1961 edytuj
Wybory 1965 edytuj
Wybory 1969 edytuj
Wybory 1972 edytuj
Wybory 1976 edytuj
W wyborach do Sejmu wybierano 460 posłów w 71 okręgach wyborczych[4].
Wybory 1980 edytuj
Wybory 1985 edytuj
W wyborach do Sejmu wybierano 460 posłów w 74 okręgach wyborczych[4].
Wybory 1989 edytuj
W wyborach do Sejmu wybierano 460 posłów, w tym 425 w 108 okręgach wyborczych, a 35 z tzw. listy krajowej[5]. W okręgu wyborczym wybierano od 2 do 5 posłów, ich granice nie mogły przekraczać granic województw[6].
Wybory 1991 edytuj
W wyborach w 1991 roku terytorium kraju podzielono na 37 okręgów wyborczych, gdzie wybierano 391 posłów. Istniała lista krajowa, z której wybierano 69 posłów. Obowiązująca metodą podziału głosów była metoda Hare’a – Niemeyera, nie istniał próg wyborczy[7].
Wybory 1993, 1997 edytuj
W wyborach w 1993 i 1997 roku terytorium kraju podzielono na 52 okręgi wyborcze, gdzie wybierano 391 posłów. Istniała lista krajowa, z której wybierano 69 posłów[7]. Okręg wyborczy obejmował obszar pojedynczego województwa, jedynie w województwach warszawskim i katowickim utworzono więcej niż jeden okręg wyborczy; granice okręgów nie mogły przekraczać granic gmin[8]. Obowiązująca metodą podziału głosów była metoda d’Hondta, istniał próg wyborczy 5%, dla komitetów koalicyjnych 8%, a dla listy krajowej 7%[7].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Wybory 2011 do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Państwowa Komisja Wyborcza. [dostęp 2011-08-16].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 72, poz. 1154.
- ↑ M.P. z 1956 r. nr 86, poz. 996.
- ↑ a b M.P. z 1985 r. nr 14, poz. 107.
- ↑ Dz.U. z 1989 r. nr 19, poz. 102.
- ↑ Dz.U. z 1989 r. nr 21, poz. 110.
- ↑ a b c System partyjny Rzeczypospolitej Polskiej. tylkodobreoceny.phorum.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
- ↑ Art. 45 ustawy z dnia 28 maja 1993 r. Ordynacja wyborcza do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej.