Okręty podwodne projektu 945

Okręty podwodne projektu 945 (typu Barrakuda / Kondor, NATO: Sierra) – radzieckie atomowe okręty podwodne należące do tzw. okrętów myśliwskich, przeznaczone do zwalczania jednostek pływających przeciwnika (nawodnych lub podwodnych).

Okręty podwodne projektu 945
Ilustracja
Kraj budowy

ZSRR
Rosja

Użytkownicy

ZSRR
Rosja

Stocznia

Niżny Nowogród
Siewierodwińsk

Wejście do służby

1984

Planowane okręty

40

Zbudowane okręty

4

Okręty w służbie

3

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

Nawodna Sierra I/II: 6300/6466 t
W zanurzeniu: 8200/10412 t

Długość

Sierra I – 107 m
Sierra II – 110,6 m

Szerokość

Sierra I – 8,8 m
Sierra II – 11,7 m

Zanurzenie

750 m

Napęd

1 reaktor jądrowy OK-650 typu PWR (chłodzony wodą pod ciśnieniem), wytwarzający parę dla turbiny parowej o mocy 50000 KM napędzającej 7-łopatową śrubę

Prędkość

18 węzłów (na powierzchni)
36 węzłów (w zanurzeniu)

Załoga

59 – 61
(31 oficerów, 28-30 marynarzy)

Uzbrojenie

Patrz opis

Sierra na morzu

Wyróżnia się dwie wersje jednostek tego typu:

  • 945 Barrakuda (Sierra I)
  • 945A Kondor (Sierra II)

Historia edytuj

Prace nad projektem 945 rozpoczęły się w marcu 1972 w 112. Biurze Projektowym „Lazurit”. Nowa konstrukcja w założeniu miała stać się głównym okrętem myśliwskim w siłach Marynarki Wojennej ZSRR. Przy jej opracowywaniu wykorzystano doświadczenia zdobyte przy budowie pojedynczego okrętu typu Mike (K-278 „Komsomolec”). Pierwotnie planowano zbudowanie 40 okrętów tego typu, ale wysokie koszty produkcji sprawiły, że jedynie 4 jednostki weszły do służby w latach 1984–1993. W miejsce kolejnych jednostek zdecydowano się wprowadzić tańsze okręty typu Akuła.

Opis edytuj

Projekt 945, podobnie jak typ Alfa, wyposażony został w tytanowy kadłub sztywny, który był głównym czynnikiem wpływającym na wysokie koszty produkcji. Kadłuby produkowane były w stoczni Krasnoje Sormowo w Niżnym Nowogrodzie i następnie transportowane wodami śródlądowymi do Siewierodwińska, gdzie dokonywano ich końcowej obróbki. Do napędu użyto reaktor OK-650, taki sam jak w okrętach typu Akuła i Mike.

Główne modyfikacje, którym poddano konstrukcję w ramach projektu 945A (Sierra II) to przede wszystkim powiększony kadłub – długość okrętu zwiększyła się o 5 metrów, a długość kiosku o 6 metrów. Przedłużenie kadłuba pozwoliło na powiększenie przedziału mieszkalnego oraz zainstalowanie dodatkowych elementów poprawiających wyciszenie okrętu. Zwiększenie kiosku umożliwiło montaż dwóch kapsuł ratunkowych (jednostki typu Sierra I wyposażone były w jedną kapsułę) przystosowanych do wynurzenia z głębokości do 1500 metrów. Zainstalowano również nowy, podobny do amerykańskich konstrukcji sonar, a przedział torpedowy został zmodyfikowany w celu przystosowania go do pocisków S-10 Granat. W konstrukcji tego typu okrętów, ostatecznie wykorzystano technologie pochodzące z zarzuconego projektu ultra-cichych okrętów 991.

Uzbrojenie edytuj

Okręty typu Sierra zostały wyposażone w 8 wyrzutni torpedowych (4 kalibru 533 mm oraz 4 kalibru 650 mm), które mogą wykorzystywać różne rodzaje uzbrojenia:

Wykaz jednostek edytuj

Sierra I

  • K-239 „Tuła”
Położenie stępki: 20 lipca 1979
Wodowanie: 29 lipca 1983
Wcielenie do służby: 29 września 1984
Wycofanie ze służby: 30 maja 1998
Wcześniejsza nazwa okrętu: „Karp”
11 lutego 1992 K-239 został przypadkowo staranowany przez amerykański okręt podwodny typu Los AngelesUSS „Baton Rouge” (SSN-689) patrolujący Morze Barentsa w pobliżu Siewieromorska. Szczegóły kolizji nigdy nie zostały podane do publicznej wiadomości. Obydwa okręty o własnych siłach powróciły do swoich baz, lecz „Baton Rouge” został rok później skreślony ze stanu floty.
  • K-276 „Kostroma”
Położenie stępki: 21 kwietnia 1984
Wodowanie: 26 lipca 1986
Wcielenie do służby: 27 października 1987
 
Sierra – widok z góry

Poprzednia nazwa: „Krab”

Sierra II

  • K-534 „Pskow”
Położenie stępki: 15 lutego 1986
Wodowanie: 8 lipca 1989
Wcielenie do służby: 26 grudnia 1990
Wcześniejsza nazwa okrętu: „Zubatka”
5 marca 2003, podczas kapitalnego remontu w suchym doku, na skutek prac spawalniczych zapaliło się drewniane rusztowanie, którym obudowany był kadłub okrętu. W wyniku pożaru uszkodzona została wytłumiająca dźwięki warstwa gumy, którą pokryty był kadłub.
  • K-336 „Niżnyj Nowgorod”
Położenie stępki: 29 lipca 1989
Wodowanie: 28 lipca 1992
Wcielenie do służby: 12 sierpnia 1993
Wcześniejsza nazwa okrętu: „Okuń”

Linki zewnętrzne edytuj