Ola Afolabi

brytyjski bokser

Ola Afolabi (ur. 15 marca 1980 w Londynie) – brytyjski bokser, występujący w kategorii junior ciężkiej, były mistrz świata federacji WBO.

Ola Afolabi
ilustracja
Pseudonim

Kryptonite

Data i miejsce urodzenia

15 marca 1980
Londyn

Obywatelstwo

Wielka Brytania

Wzrost

191 cm

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

31

Zwycięstwa

22

Przez nokauty

11

Porażki

5

Remisy

4

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 27 lutego 2016.

Kariera zawodowa edytuj

14 lutego 2002 roku Ola Afolabi zadebiutował w boksie zawodowym. Po czterech rundach zremisował z Gerardem Barberem.

12 kwietnia 2008 Afolabi pokonał w 10 rundzie przez techniczny nokaut Erica Fieldsa, zdobywając wakujący pas WBO NABO[1].

14 marca 2009 w pojedynku z Enzo Maccarinellim zmierzył się o tymczasowy tytuł Mistrza Świata federacji WBO w kategorii junior ciężkiej. W 9 rundzie przez nokaut zwyciężył Ola Afolabi[2].

5 grudnia 2009 Afolabi stoczył pojedynek z Markiem Huckiem o mistrzowski pas federacji WBO. Po dwunastu rundach wygrał jednogłośnie na punkty Huck stosunkiem głosów 115:113, 116:112 i 115:113[3].

19 marca 2011 Ola Afolabi zdobył wakujący interkontynentalny pas WBO, zwyciężając w 5 rundzie Lubosa Sudę[4].

10 września 2011 wystąpił na gali we Wrocławiu, gdzie głównym pojedynkiem była walka Witalija Kłyczki z Tomaszem Adamkiem. Brytyjczyk zmierzył się z Polakiem Łukaszem Rusiewiczem, pokonując go jednogłośnie na punkty po ośmiu rundach[5].

3 marca 2012 zmierzył się z Walerijem Brudowem, pokonując go przez techniczny nokaut w piątej rundzie oraz zdobywając tymczasowe mistrzostwo WBO w wadze junior ciężkiej[6].

5 maja 2012 po raz drugi stoczył pojedynek z Markiem Huckiem. Po emocjonującej i wyrównanej walce sędziowie orzekli remis stosunkiem 115:113 na korzyść Hucka oraz dwukrotnie 114:114. Stawką pojedynku był tytuł Mistrza Świata federacji WBO w kategorii junior ciężkiej[7].

8 czerwca 2013 stoczył trzecią walkę z mistrzem świata WBO Markiem Huckiem. Po dwunastu rundach sędziowie wskazali zwycięstwo Hucka stosunkiem 117:111, 115:113 oraz 114:114[8].

2 listopada 2013 w pojedynku o wakujący tytuł Mistrza Świata federacji IBO zmierzył się z Polakiem Łukaszem Janikiem. Po 12-rundowym pojedynku sędziowie orzekli wygraną Brytyjczyka stosunkiem dwa do remisu (114:114, 117:111 i 115:113)[9][10].

26 lipca 2014 pokonał przez RTD w trzeciej rundzie Amerykanina Anthony'ego Caputo Smitha (15-3-0).

10 kwietnia 2015 w Buenos Aires przegrał jednogłośnie na punkty 111:115, 111:115 i 111:116 z Argentyńczykiem Victorem Emilio Ramirezem (22-2, 17 KO). Stawką pojedynku był tytuł federacji IBF w wersji tymczasowej[11].

4 listopada 2015 w Kazaniu wygrał w walce o mistrzostwo świata organizacji IBO oraz eliminatorze do walki o mistrzostwo świata federacji IBF, przez nokaut w piątej rundzie z Rosjaninem Rachimem Czachkijewem (26-2-0, 18 KO).

27 lutego 2016 w Halle przegrał przez techniczny nokaut w 10. rundzie z Markiem Huckiem, tracąc tytuł mistrza świata organizacji IBO[12].

Przypisy edytuj

  1. www.boxrec.com: Eric Fields vs. Ola Afolabi. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  2. www.boxrec.com: Enzo Maccarinelli vs. Ola Afolabi. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  3. www.boxrec.com: Marco Huck vs. Ola Afolabi. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  4. www.boxrec.com: Ola Afolabi vs. Lubos Suda. [dostęp 2011-10-31]. (ang.).
  5. www.bokser.org: Afolabi wypunktował dzielnego Rusiewicza. [dostęp 2011-10-31]. (pol.).
  6. Afolabi pokonał Brudowa i wywalczył pas WBO interim. Ringpolska.pl. (pol.).
  7. Huck zremisował z Afolabim, zachował pas. bokser.org. (pol.).
  8. Huckwygrał i zachował tytuł. bokser.org. [dostęp 2013-06-28]. (pol.).
  9. Janik przegrał po świetnej walce. bokser.org. [dostęp 2013-11-03]. (pol.).
  10. boxrec.com: Afolabi vs. Janik. [dostęp 2013-11-03]. (ang.).
  11. Ramirez pokonał Afolabiego i zdobył pas IBF w wersji Interium. bokser.org, 11 kwietnia 2015. [dostęp 2015-04-11]. (pol.).
  12. Marco Huck mistrzem świata kategorii IBO. Ole Afolabi na moment stracił oko! [WIDEO i ZDJĘCIA]. sport.se.pl. [dostęp 2016-02-28].

Linki zewnętrzne edytuj