Olga Krzyżanowska
Olga Teresa Krzyżanowska (ur. 10 września 1929 w Warszawie, zm. 22 czerwca 2018 w Gdańsku[1]) – polska lekarka, polityk i działaczka społeczna. Posłanka na Sejm X, I, II i III kadencji (1989–2001), wicemarszałek Sejmu X i II kadencji, senator V kadencji.
| ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 10 września 1929 Warszawa | |
|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 czerwca 2018 Gdańsk | |
| Zawód, zajęcie | lekarka, polityk | |
| Alma Mater | Akademia Medyczna w Gdańsku | |
| Stanowisko | posłanka na Sejm X, I, II i III kadencji (1989–2001), wicemarszałek Sejmu X i II kadencji (1989–1991, 1993–1997), senator V kadencji (2001–2005) | |
| Partia | UD, UW, PD | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
ŻyciorysEdytuj
W okresie II wojny światowej była harcerką Szarych Szeregów, odznaczona Krzyżem Walecznych. W 1952 ukończyła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku. Pracowała w szpitalu powiatowym w Pucku, szpitalu wojewódzkim i AM w Gdańsku. Do 1989 kierowała Wojewódzką Przychodnią Przemysłową w Gdańsku. W 1980 wstąpiła do „Solidarności”, zasiadała w Krajowej Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia.
Od 1989 do 2001 sprawowała mandat posłanki na Sejm z ramienia Komitetu Obywatelskiego, Unii Demokratycznej i Unii Wolności. Była wicemarszałkiem Sejmu X i II kadencji, przewodniczyła Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich i Komisji Etyki Poselskiej, pełniła funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych, reprezentowała Sejm w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy w latach 1990–1993. W 2001 z ramienia komitetu Blok Senat 2001 została wybrana na senatora V kadencji z okręgu gdańskiego, zasiadała w Komisji Emigracji i Polaków za Granicą oraz Komisji Polityki Społecznej i Zdrowia[2]. W 2004 bez powodzenia kandydowała do Parlamentu Europejskiego. W 2005 nie ubiegała się o reelekcję w wyborach parlamentarnych.
Była członkinią rady Fundacji im. Stefana Batorego. W 2005 przystąpiła do Partii Demokratycznej – demokraci.pl. W 2005 została prezesem zarządu Stowarzyszenia Pamięci Narodowej. Była członkinią rady programowej Kongresu Kobiet, a od 2011 „ministrem zdrowia” w gabinecie cieni Kongresu Kobiet. Była członkinią komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[3][4].
30 czerwca 2018 została pochowana na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku[5] (rejon IV, taras I, rząd 1a, grób 36)[6].
Życie prywatneEdytuj
Córka generała Aleksandra Krzyżanowskiego (pseud. Wilk), dowódcy Armii Krajowej na Wileńszczyźnie, i Janiny[7]. Była żoną Jerzego Krzyżanowskiego, profesora i pracownika Polskiej Akademii Nauk. Miała córkę Magdalenę.
Odznaczenia i upamiętnienieEdytuj
- Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2014)[8]
- Krzyż Walecznych
- Upamiętnienie
W 2021 jej imieniem nazwano salę nr 412 w budynku U w kompleksie budynków Sejmu przy ul. Wiejskiej 1 w Warszawie[9].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Maciej Sandecki: Zmarła Olga Krzyżanowska, była wicemarszałek Sejmu, lekarka, działaczka „Solidarności”. wyborcza.pl, 22 czerwca 2018. [dostęp 2018-06-23].
- ↑ Biogram na stronie Senatu (V kadencja). [dostęp 2014-04-26].
- ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. [dostęp 2015-03-15].
- ↑ W sobotę pogrzeb Olgi Krzyżanowskiej, wicemarszałek Sejmu, lekarki, działaczki „Solidarności”. wyborcza.pl, 29 czerwca 2018. [dostęp 2021-09-30].
- ↑ Olga Krzyżanowska. cmentarze-gdanskie.pl. [dostęp 2019-05-22].
- ↑ Olga Krzyżanowska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-04-21].
- ↑ M.P. z 2014 r. poz. 913
- ↑ Uroczystość nadania imienia Olgi Krzyżanowskiej sali nr 412 w bud. „U” Kancelarii Sejmu. sejm.gov.pl, 22 czerwca 2021. [dostęp 2021-09-30].
BibliografiaEdytuj
- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2014-04-26].
- Strona sejmowa posła III kadencji. [dostęp 2014-04-26].