Olga Lepieszynska (tancerka)

Olga Wasiljewna Lepieszynska (ros. Ольга Васильевна Лепешинская; ur. 15 września?/28 września 1916 w Kijowie, zm. 20 grudnia 2008 w Moskwie) – rosyjska tancerka, solistka baletu moskiewskiego Teatru Wielkiego, Ludowy Artysta ZSRR.

Olga Lepieszynska
Ilustracja
Olga Lepieszynska, 2006
Data i miejsce urodzenia

28 września 1916
Kijów

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 2008
Moskwa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wwiedieński

Zawód, zajęcie

baletnica

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Ludowy Artysta ZSRR Ludowy Artysta RFSRR Zasłużony Artysta RFSRR
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” II klasy Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Za obronę Moskwy” Order Flagi z Diamentami (Węgry)
Olga Lepieszynska

Życiorys edytuj

Pochodziła z polskiego rodu szlacheckiego osiadłego w Kijowie. Ukończyła szkołę choreograficzną przy Teatrze Wielkim. Jej debiut na scenie baletowej miał miejsce w 1925 roku. Dziesięć lat później zagrała główną rolę w balecie Troje grubasów według powieści Jurija Oleszy. Przedstawienie stało się bardzo popularne, a 18-letnia wówczas Lepieszynska zdobyła sławę.

Olga Lepieszynska utrzymywała bliskie stosunki z Poliną Żemczużyną, żoną Wiaczesława Mołotowa, była też znana jako „ulubiona baletnica Stalina”, który często bywał na jej występach. Według brytyjskiego autora Nigela Westa, w 1935 roku na zlecenie NKWD została kochanką ambasadora Niemiec w Moskwie, Friedricha-Wernera von der Schulenburga[1]. Gdy ustanowiono Nagrodę Stalinowską, Olga Lepieszynska została w 1941 roku jej pierwszą laureatką za rolę w Don Kiszocie. Podczas II wojny światowej została członkinią „brygady frontowej” Teatru Wielkiego, występując dla radzieckich żołnierzy.

Po zakończeniu kariery baletowej pracowała szkoląc baletnice, m.in. w Berlinie, oraz jako sędzia w konkursach choreograficznych.

Pierwszym mężem Olgi Lepieszynskiej był Leonid Rajchman, generał NKWD. Po aresztowaniu Rajchmana w 1951 roku Lepieszynska wyrzekła się go jako „wroga ludu”, a po jego zwolnieniu w 1956 roku wzięła z nim rozwód[2]. Drugim mężem tancerki był generał Aleksiej Antonow, szef sztabu Armii Czerwonej[2].

Pochowana na Cmentarzu Wwiedieńskim w Moskwie[3].

Przypisy edytuj

  1. Nigel West: The A to Z of Sexspionage, Latham 2009, s. 255. ISBN 978-0-8108-7151-9 [1]
  2. a b Olga Lepeshinskaya (ang.) telegraph.co.uk, 23 grudnia 2008 [dostęp 2013-07-02].
  3. Московский некрополь. ЛЕПЕШИНСКАЯ Ольга Васильевна (1916 – 2008)