Olimpia Elbląg

polski klub piłki nożnej

Olimpia Elblągpolski klub piłkarski z siedzibą w Elblągu, założony w 1945 roku, w sezonie 2023/24 występujący w II lidze.

ZKS Olimpia Elbląg
Ilustracja
Pełna nazwa

Związkowy Klub Sportowy Olimpia Elbląg

Przydomek

Żółto-biało-niebiescy, Związkowi, Olimpijczycy

Barwy

żółto-biało-niebieskie

Data założenia

1945

Debiut w najwyższej lidze

brak

Liga

II liga

Państwo

 Polska

Adres

82-300 Elbląg, Polska,
ul. Agrykola 8

Stadion

Stadion Miejski w Elblągu,
ul. Agrykola 8
Elbląg, Polska

Prezes

Paweł Guminiak
(od 28 czerwca 2013)[1]

Trener

Przemysław Gomułka

Asystent trenera

Dariusz Kaczmarczyk
(od 18 października 2011)[1]

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Zespół seniorów przez dziewięć sezonów występował na zapleczu polskiej Ekstraklasy. Brał również udział w rozgrywkach Pucharu Polski, a drużyna młodzieżowa została w roku 1989 wicemistrzem Polski juniorów.

Struktura klubu edytuj

Od 29 kwietnia 2010 roku w klubie funkcjonuje nowy podział sekcji. Czteroosobowy Zarząd klubu sprawuje władzę nad całym klubem oraz wszystkimi drużynami piłkarskimi. Jednocześnie podlegają mu sekcje, z własnym zarządem: tenisowa, zapaśnicza oraz kajakarska[2].

Zarząd klubu:

  • Prezes: Dominik Olszewski
  • Wiceprezes: Łukasz Konończuk
  • Członek zarządu: Jacek Perliński
  • Członek zarządu: Dariusz Kaczmarczyk

Szef rady sponsorów: Maciej Romanowski

Sponsorzy:

Obiekty edytuj

Stadion Olimpii edytuj

Osobny artykuł: Stadion Olimpii Elbląg.
 
Trybuna kryta stadionu Olimpii Elbląg w trakcie budowy (6 czerwca 2011)

Olimpia od początku istnienia występuje na stadionie przy ulicy Agrykola 8, w Elblągu. Zaraz po wojnie w miejscu obecnego stadionu było poniemieckie boisko Jahn-Spielplatz, jednak nowi mieszkańcy miasta szybko przystosowali je do swoich potrzeb. W latach 50. XX wieku w miejscu tym powstał stadion, który służy piłkarzom Olimpii do dziś[4].

Obecnie dopuszczone jest wpuszczanie na stadion do 3000 widzów, mimo iż obiekt zaprojektowany został dla 7000 osób. Na początku II połowy 2011 roku zakończyła się budowa zadaszenia nad trybuną honorową oraz dostosowywanie obiektu pod kątem licencji I-ligowej. Najzagorzalsi sympatycy drużyny od wielu lat zajmują trybunę boczną, tzw. Łuk od strony ulicy Agrykola[5].

Pomimo wielu obietnic, władze miasta nie podjęły się zmodernizowania obecnego stadionu ani wybudowania nowego obiektu.

 
Budowa trybuny krytej przy boisku ośrodka treningowego (22 maja 2011)

Ośrodek treningowy edytuj

Istniejący od lat 80. XX wieku ośrodek treningowy dla młodych adeptów piłkarstwa od prawie 30 lat służy piłkarzom Olimpii Elbląg. W 2010 roku rozpoczęła się przebudowa ośrodka, na którego terenie powstały dwa pełnowymiarowe boiska (w tym jedno ze sztuczną trawą), zadaszona trybuna oraz oświetlenie[6].

Historia klubu edytuj

Historyczne nazwy[7] edytuj

 
1946: Olimpia (Olympia) Elbląg na boisku przy Agrykola 8
Syrena (1945), Stocznia (1946), Olympia (1946), KS Tabory (1946), Ogniwo (1949), Stal (1949), Budowlani (1951), Kolejarz (1951), Spójnia (1954), Turbina (1955), Olimpia (1955), Sparta (1955), TKS Polonia (1956)
Olimpia Elbląg (1960–1992)
KS Polonia Elbląg (1992–2002)
KS Polonia Olimpia Elbląg (2002–2004)
Piłkarski KS Olimpia Elbląg (od 15 października 2004)
Klub Sportowy Olimpia Elbląg (do 28 czerwca 2013)
Związkowy Klub Sportowy Olimpia Elbląg (od 28 czerwca 2013)

Herb klubu edytuj

Herb Olimpii był kilkukrotnie zmieniany, jednak najdłużej w historii funkcjonował emblemat, który obecnie wyróżnia drużynę Olimpii. Podstawę herbu stanowi prostokąt, w trzech kolorach (barwy klubu – żółty, biały, niebieski). Kolory oddzielają ukośne linie w kolorze stalowym. W dolnej części herbu znajdują się napisy ZKS i Elbląg, natomiast przez cały herb (z góry na dół) przebiega napis Olimpia. Wszystkie napisy są w kolorze stalowym. Autorem herbu był najprawdopodobniej inżynier z elbląskich Zakładów Mechanicznych ZAMECH, które w czasach PRL patronowały działalności Olimpii.

Najwięcej zmian klubowy herb doświadczył w latach 90. XX wieku. Po bankructwie klubu w 1992 roku odtworzono klub pod nazwą Polonia, w celu uniknięcia konieczności spłaty zobowiązań poprzedniczki. Wtedy zaczęły się również manipulacje przy klubowym herbie. Kolejne zmiany nazw: Polonia-Olimpia, Olimpia-Polonia, pociągały za sobą konieczność zmiany herbu. Wskutek nacisków kibiców, w 2004 roku przywrócono klubowi nazwę oraz historyczny wzór herbu[7]

Zmiany herbu Olimpii Elbląg na przestrzeni lat 1946–2010

Osiągnięcia edytuj

 
Stroje piłkarzy Olimpii Elbląg w sezonie 2006/2007
1976/77 – miejsce 14.
1981/82 – miejsce 12.
1982/83 – miejsce 9.
1983/84 – miejsce 16.
1985/86 – miejsce 12.
1986/87 – miejsce 8.
1987/88 – miejsce 15.
1991/92 – miejsce 16.
2011/12 – miejsce 18.
  • Puchar Polski:
1976/1977 – 1/8 Pucharu Polski
9-krotnie – 1/16 Pucharu Polski
  • Wojewódzki Puchar Polski:
OZPN Elbląg
5-krotnie (1984/85, 1989/90, 1990/91, 1992/93, 1995/96)
W-MZPN
4-krotnie (2001/02, 2002/03, 2006/07, 2008/09)
I trener   Lech Strembski
II trener   Bogusław Kołodziejski
Kierownik   Lech Rakoczy
Skład: Leszek Bieliński, Adam Brac, Robert Czurakowski, Sławmomir Erber, Marek Grudziński, Marek Kwiatkowski, Wojciech Łojek, Grzegorz Łukasik, Mariusz Malinowski, Andrzej Misarko (C), Dariusz Misarko, Andrzej Nowogrodzki, Jacek Ptak, Piotr Sieńczak, Jarosław Talik, Sławomir Topiłko, Mariusz Wroński, Marcin Zatówka.
  • 2004 1/2 finału

Historia edytuj

Lata 40. XX w. edytuj

 
Pierwszy herb Olimpii (1946), wtedy Olympia

Zaraz po przejęciu Elbląga przez polską administrację pod koniec II wojny światowej, zaczęli do miasta przybywać nowi mieszkańcy i już w maju 1945 r., zaczęli tworzyć elbląską piłkę nożną. Drużyna piłkarska swój debiut miała w meczu z reprezentacją, stacjonującego wtedy w Elblągu, garnizonu rosyjskiego. Elblążanie przegrali wtedy z Rosjanami 2-3 (1-2). Brak innych rozrywek w zrujnowanym mieście sprawił, że Zarząd Miejski (organ sprawujący wtedy władzę w Elblągu) stworzył, w lipcu 1945 r., oficjalną drużynę pod nazwą MKS Syrena Elbląg, która miała aktywizować mieszkańców poprzez sport. W tym samym roku powstała także druga drużyna: Olimpia Elbląg. Brak środków finansowych sprawił, że elbląska Syrena przestała istnieć, a jej tradycje przejął zespół pod nazwą KS Stocznia Elbląg. Te dwie drużyny, zmieniające w przyszłości jeszcze kilkukrotnie nazwę, stanowią bezpośrednich protoplastów dzisiejszej Olimpii[9].

Lata 50. XX w. edytuj

Lata pięćdziesiąte przyniosły elbląskiej piłce nożnej wzrost liczby klubów, których istniało wtedy w mieście kilka. W związku z odpływem zawodników do innych klubów, nie udało się w Elblągu skompletować drużyny, która grałaby na krajowym szczeblu rozgrywek. Dlatego też, 23 grudnia 1959 r., połączono dwa najlepsze kluby (Turbinę i Polonię), tworząc jednocześnie zespół pod nazwą Olimpia[10].

Lata 60. XX w. edytuj

 
1966 Puchar Polski: Olimpia Elbląg – Legia Warszawa

Nowy klub pod nazwą Olimpia Elbląg rozpoczęła zmagania w A-klasie. Nazwa nowo powstałego klubu została wyłoniona w głosowaniu przeprowadzonym wśród załóg elbląskich firm. Wygrała oczywiście nazwa Olimpia, dystansując dwie pozostałe propozycje – Pogoń i Elblążanka. W związku z reorganizacją rozgrywek, w 1962 roku klub znalazł się w III lidze, w której to dotrwał do końca dekady. Połączenie mniejszych elbląskich klubów pozwoliło zebrać odpowiednio silną drużynę i w roku 1966 odnieść największy sukces lat 60. Olimpia dotarła do 1/16 Pucharu Polski, gdzie uległa renomowanej Legii Warszawa 0-2 (0-0). Jedną z bramek zdobył reprezentant Polski Lucjan Brychczy, a na boisku wystąpili inni znakomici zawodnicy, stanowiący ówczesną czołówkę polskiego futbolu, m.in. Władysław Grotyński, Bernard Blaut oraz Henryk Apostel. W tym samym roku, z okazji 20-lecia istnienia klubu (w rzeczywistości klub powstał rok wcześniej niż wtedy przypuszczano, mianowicie w 1945) zmodernizowano obiekt przy ulicy Agrikola, na którym przez cały okres istnienia występuje Olimpia[11].

Lata 70. XX w. edytuj

 
Olimpia Elbląg przed pierwszym sezonem na zapleczu Ekstraklasy (1976)

Początek lat 70. przyniósł w Elblągu oraz w całym kraju wzrost zainteresowania piłką nożną. Sukcesy w polskiej reprezentacji sprawiły wzrost popularności tej dyscypliny sportu wśród młodzieży. Napływ młodych zawodników do zespołu wzmocnił go na tyle, że już w roku 1974 pojawiła się przed Olimpią szansa awansu do II ligi. Elblążanie przegrali jednak baraże o występy w II lidze. Dwa lata później w roku 1976, pod wodzą późniejszego selekcjonera reprezentacji Wojciecha Łazarka, klub awansował do II ligi, gdzie grał tylko jeden sezon i spadł do III ligi, w której pozostał przez kolejne cztery sezony. W pierwszym sezonie występów na II-go ligowych boiskach udało się zawodnikom odnieść kolejny sukces. W meczu 1/16 Pucharu Polski elbląska Olimpia wygrała z I-ligowym ROW Rybnik 1-0 (po dogrywce). Tym samym klub odniósł największy sukces w tych rozgrywkach, awansując do 1/8 finału. Do dziś nie udało się elblążanom powtórzyć tego wyniku. W następnym spotkaniu PP los zetknął „Związkowych” z Wisłą Kraków. Znakomicie radząca sobie na I-ligowych boiskach Wisła, pokonała elbląskiego drugoligowca dopiero po dogrywce 1-0. Dopiero w sezonie 1979/80, udało się drużynie zajść w tych rozgrywkach wyżej niż ponad I rundę, a mianowicie zagrać w 1/16 finału. Okres lat 70. był preludium do kolejnej dekady. Olimpia odniosła pierwsze znaczące sukcesy, ale lata 80. miały okazać się jeszcze bardziej pomyślne dla klubu[12].

Lata 80. XX w. edytuj

 
1985: Olimpia Elbląg przed kolejnym sezonem w II lidze

Lata 80. XX w. były czasami największych sukcesów elbląskiej jedenastki. Z ośmiu sezonów w historii, spędzonych w II lidze, na lata 80. przypada sześć. Dlatego też kibice klubu nazywają ten czas „Złotym okresem Olimpii”. Sukcesy jakie osiągała w tamtym czasie drużyna, były pochodną dużego zaangażowania się w patronat (dziś powiedzielibyśmy sponsoring) największych elbląskich zakładów przemysłowych nad Olimpią. Pomocą służyły także władze miasta i województwa. Spowodowane było to z pewnością kryzysem politycznym jaki trwał wtedy w Polsce, a w szczególności na Wybrzeżu. Ówczesne władze starały się dostarczyć jak najwięcej rozrywki strajkującym robotnikom, co miało odciągnąć ich uwagę od problemów w kraju. Drużynie Olimpii nie udało się jednak zdyskontować nagłego „zainteresowania” decydentów i zagościć na stałe w gronie II-ligowców. Przez całe sześć sezonów drużyna zajmowała miejsca między środkiem a końcem ligowej tabeli. Epizody w III lidze, szybko kończyły się powrotem na zaplecze ekstraklasy. Przemiany ustrojowe w Polsce, jakie dokonały się pod koniec dekady, pociągnęły za sobą również zmiany w gospodarce i polskie firmy nie były już w stanie wykładać na sport takich pieniędzy co wcześniej, co spowodowało niedofinansowanie klubów na przełomie dekad. Zaczął się więc ciężki okres dla Olimpii i wielu innych klubów w Polsce. W 1989 roku ukazał się w Wieczorze Wybrzeża artykuł pt. „Kiedy zbankrutuje Olimpia Elbląg?”[13].

Lata 90. XX w. edytuj

 
1991: Zgrupowanie w Rosji, w przerwie zimowej sezonu 1990/91

Początek dekady to zdobycie 3. miejsca w III lidze. W momencie zakończenia rozgrywek nie było nawet decyzji o tym, kto awansuje na zaplecze ekstraklasy. Po decyzji PZPN-u o dodatkowych barażach, Olimpia podjęła walkę o awans z warszawskim Ursusem. Po zwycięskim dla elblążan dwumeczu, w mieście świętowano ósmy już awans do II ligi. Gra w tej lidze gwarantowała więcej widzów na trybunach, a więc także większe wpływy z biletów. Ze względu na rosnącą w Polsce inflację, wydatki na utrzymanie drużyny przerastały możliwości finansowe klubu. Trudna sytuacja gospodarcza w kraju, zmusiła również elbląskie przedsiębiorstwa do szukania oszczędności, wskutek czego wycofały się z pomocy Olimpii. W czasie sezonu 1991/92 klub zaczął mieć problemy z wypłatami pensji dla piłkarzy. Nieumotywowani piłkarze grali coraz słabiej, czego efektem był spadek do III ligi. Drużyna osiągnęła dno organizacyjne. Krótko po spadku, zmieniono nazwę na Polonia próbując ratować się przed bankructwem.

Zła sytuacja finansowa klubu doprowadziła do jego upadku. Klub próbował podtrzymać piłkarskie tradycje w mieście, jednak kryzys jaki dotknął drużynę zepchnął ją do niższych klas rozgrywkowych, aż do IV ligi w roku 1998. Nowy wiek drużyna miała rozpocząć od tej właśnie klasy rozgrywek[14].

Początek XXI w. edytuj

 
2002: III-ligowa Olimpia Elbląg pod wodzą trenera Adama Fedoruka

W 2002 roku klub awansował do III ligi. W tym okresie jego trenerem był wychowanek Olimpii Adam Fedoruk, którego asystentem był rozpoczynający karierę szkoleniowca Czesław Michniewicz. W III lidze klub utrzymał się do 2004 roku. Po spadku do niższej ligi, zarząd klubu podjął decyzję o zmianach personalnych i zatrudnieniu nowego szkoleniowca. Andrzej Bianga uporządkował drużynę i po dwóch latach, w 2006, wprowadził zespół z powrotem do III ligi. Słabe wyniki drużyny w rundzie jesiennej sezonu 2006/07 były powodem kolejnej zmiany trenera. Na miejsce Andrzeja Biangi zatrudniono Zbigniewa Kieżuna, trenera z I-ligowym stażem[15][16].

Klub ustabilizował swój budżet, w przerwie zimowej sezonu 2006/07 ściągnął nowych zawodników, aby wzmocnić drużynę, a sami piłkarze przeszli badania wydolnościowe na gdańskiej AWF. Zarząd zaplanował utworzenie II drużyny, która byłaby zapleczem dla zawodników z ławki rezerwowych, którą stanowili głównie młodzi gracze, potrzebujący stażu na boisku[17][18].

Na 1 lipca 2007 r. planowano połączenie III-ligowej PKS Olimpii Elbląg oraz V-ligowej ZKS Olimpii Elbląg w jeden klub, co miało doprowadzić do utworzenia II drużyny. Planów tych nie udało się jednak zrealizować.

Runda wiosenna sezonu 2006/07 okazał się gorsza od jesieni. Drużynie udało się co prawda zdobyć Wojewódzki Puchar Polski, jednak w drużynie pojawiły się konflikty. Po sezonie z drużyny odeszło kilku ważnych graczy. Zawiedzeni pracą szkoleniowca kibice, podczas wygranego finału WPP przeprowadzili protest, podczas którego zażądali zmiany szkoleniowca. Na początku sezonu 2007/08 trener Olimpii Zbigniew Kieżun wycofał drużynę z zawodów na szczeblu centralnym Pucharu Polski, co mogło skutkować nawet kilkuletnim zawieszeniem zespołu w tych rozgrywkach. Po kolejnych protestach kibiców oraz blamażu na początku sezonu ligowego, dotychczasowy szkoleniowiec podał się do dymisji[19].

Obecnie edytuj

Z dniem 16 sierpnia 2007 roku, nowym trenerem Olimpii został Tomasz Wichniarek, pracujący wcześniej jako trener juniorów Lecha Poznań. Szkoleniowiec miał przed sobą trudne zadanie poukładania drużyny po dwóch nieudanych meczach na starcie rozgrywek. Na półmetku sezonu, elblążanie zajmowali dopiero 12. miejsce w tabeli. Zgodnie z zapowiedziami działaczy, w przerwie zimowej zespół wzmocnili nowi zawodnicy, a celem drużyny na sezon nadal było zapewnienie sobie występów w nowej II lidze. Rundę wiosenną drużyna zakończyła ostatecznie na 11. miejscu co uniemożliwiło awans i sprawiło, że sezon 2008/09 zespół rozpoczął w nowej III lidze[20][21].

Przed kolejnymi rozgrywkami zespół został osłabiony odejściem kilku zawodników z podstawowego składu, którzy przeszli do lokalnego rywala Concordii Elbląg. Sztab trenerski ściągnął w ich miejsce graczy z innych drużyn oraz uzupełnił kadrę juniorami Olimpii. Drużyna w nowym składzie, na półmetku sezonu 2008/09 zajęła 1. miejsce w tabeli, nie odnotowując żadnej porażki w rundzie jesiennej. 30 kwietnia 2009 zespół awansował do nowej II ligi, pokonując na wyjeździe wicelidera tabeli Huragan Morąg. Awans na wyjeździe świętowało około 600 fanów z Elbląga[22]. Niewiele ponad dwa tygodnie później Olimpia wywalczyła Wojewódzki Puchar Polski. Dzień przed tym meczem trener Wichniarek poinformował o nieprzystaniu na propozycję przedłużenia umowy, z powodów rodzinnych. Jego następcą został Tomasz Arteniuk[7].

 
Tomasz Arteniuk – trener Olimpii Elbląg w latach 2009–2011

Nowy szkoleniowiec przejął drużynę praktycznie tuż przed startem rozgrywek, wskutek czego nie przepracował z nią pełnego okresu przygotowawczego, nie udało mu się też uzupełnić kadry zawodnikami, których mógłby dokładnie sprawdzić. Zespół przerwę zimową spędził na 13. miejscu w tabeli. W okresie przerwy w rozgrywkach w szatnię Olimpii opuściło wielu zawodników, którzy pamiętali nawet kilku wcześniejszych szkoleniowców. Arteniuk ściągnął na ich miejsce nowych piłkarzy i rozpoczął budowę swojej autorskiej drużyny. Na wiosnę Olimpia okazała się 2. najlepszą drużyną w lidze, a zespół utrzymał się w rozgrywkach. W międzyczasie doszło do zmian w zarządzie klubu. 29 kwietnia 2010 r. prezesem klubu został Łukasz Konończuk, elbląski przedsiębiorca i współtwórca Stowarzyszenia Kibiców Olimpii Elbląg[23].

Nowy zarząd wspólnie z trenerem rozpoczął zmiany w klubie: uporządkowano sprawy finansowe, wprowadzono nowy system szkolenia młodzieży, dokonano remontu klubowego budynku. W przerwie rozgrywek dokonanych kolejnych wzmocnień personalnych w składzie I drużyny, od podstaw utworzono także zespół rezerw, który w poprzednim sezonie występował w A-klasie. Po ligowej jesieni Olimpia znalazła się na 5. miejscu w tabeli, ze stratą 3 punktów do lidera. Na konferencji prasowej po ostatnim meczu prezes Konończuk i trener Arteniuk zapowiedzieli walkę o awans do I ligi[24]. 21 grudnia 2010 do sztabu szkoleniowego dołączył najlepszy wychowanek klubu Adam Fedoruk – po odejściu z Cracovii, w której był asystentem Rafał Ulatowskiego, objął w Olimpii funkcję trenera-koordynatora grup młodzieżowych[25].

 
Anatolij Piskoweć – trener Olimpii Elbląg w latach 2011–2012

4 kwietnia 2011 rozwiązano umowę z trenerem Arteniukiem. Zarzucono mu łamanie przepisów klubowych i PZPN oraz brak właściwej współpracy z władzami klubu[26]. 5 kwietnia 2011 jego miejsce zajął Jarosław Araszkiewicz[27]. Nowy szkoleniowiec przejął zespół w chwili gdy znajdował się on na 2. miejscu w tabeli. Na koniec sezonu Olimpia okazała się jednak najlepszą drużyną z grupy wschodniej II ligi i z 1. miejsca awansowała o klasę wyżej. Chwilę po zakończeniu ostatniego meczu sezonu trener Araszkiewicz ogłosił, że odchodzi z klubu[28].

Kilka dni przed rozpoczęciem przygotowań do sezonu 2011/12, zarząd klubu wybrał na nowego trenera Grzegorza Wesołowskiego. Jednocześnie rozpoczęto przebudowę drużyny pod kątem walki w I lidze. Wesołowski w 15 kolejkach zdobył tylko 8 punktów, dlatego zarząd klubu zdecydował się rozwiązać z nim kontrakt[29].

W dniu 28 czerwca 2013 roku doszło do fuzji KS Olimpii Elbląg i Olimpii 2004 Elbląg, w wyniku czego powstał nowy klub ZKS Olimpia Elbląg[1].

Poszczególne sezony edytuj

Sezon Rozgrywki ligowe Puchar Polski
(rozgrywki centralne)
Liga Miejsce
1967/1968 III III liga (gr. IV) 6/16
1968/1969 III liga (gr. IV) 7/16
1969/1970 III liga (gr. IV) 10/16
1970/1971 III liga (gr. IV) 9/16
1971/1972 III liga (gr. IV) 10/16
1972/1973 III liga (gr. IV) 13/16
1973/1974 Liga okręgowa [a]
1974/1975 Liga okręgowa
1975/1976 Liga okręgowa   [b]
1976/1977 II II liga (gr. północna)   14/16 1/8 finału
1977/1978 III III liga (gr. I) 4/14 I runda
1978/1979 III liga (gr. I) 4/14 I runda
1979/1980 III liga (gr. I) 6/15 1/16 finału
1980/1981 III liga (gr. II)   1/14 II runda
1981/1982 II II liga (gr. wschodnia) 12/16 IV runda
1982/1983 II liga (gr. zachodnia) 9/16 III runda
1983/1984 II liga (gr. zachodnia)   16/16 III runda
1984/1985 III III liga (gr. III)   1/14 III runda
1985/1986 II II liga (gr. wschodnia) 12/16 III runda
1986/1987 II liga (gr. wschodnia) 8/16 1/16 finału
1987/1988 II liga (gr. wschodnia)   15/16 II runda
1988/1989 III III liga (gr. III) 2/13 1/16 finału
1989/1990 III liga (gr. I) 15/20
1990/1991 III liga (gr. VII)   3/16[b] I runda
1991/1992 II II liga (gr. wschodnia)   16/18 I runda
1992/1993 III III liga (gr. VI) 6/16 II runda
1993/1994 III liga (gr. VI) 10/16 II runda
1994/1995 III liga (gr. VI) 5/18
1995/1996 III liga (gr. VII) 7/18
1996/1997 III liga (gr. VI)[30]   [c] I runda
1997/1998 IV IV liga (gr. Elbląg) 2/16
1998/1999 IV liga (gr. Bydgoszcz, Elbląg, Toruń)[31] 7/16
1999/2000 IV liga (gr. Bydgoszcz, Elbląg, Toruń)[32] 4/16
2000/2001 IV liga (gr. warmińsko-mazurska)[33] 6/18
2001/2002 IV liga (gr. warmińsko-mazurska)[34]   1/17 1/16 finału
2002/2003 III III liga (gr. I) 13/16 1/16 finału
2003/2004 III liga (gr. I)   15/16[d] I runda
2004/2005 IV IV liga (gr. warmińsko-mazurska) 2/18
2005/2006 IV liga (gr. warmińsko-mazurska)   1/18
2006/2007 III III liga (gr. I) 10/16
2007/2008 III liga (gr. I)   11/16
2008/2009 IV III liga (gr. podlasko-warmińsko-mazurska)   1/16
2009/2010 III II liga (gr. wschodnia) 11/18 Runda przedwstępna
2010/2011 II liga (gr. wschodnia)   1/18 I runda
2011/2012 II I liga   18/18 1/16 finału
2012/2013 III II liga (gr. wschodnia) 7/18 1/16 finału
2013/2014 II liga (gr. wschodnia)   9/18 Runda przedwstępna
2014/2015 IV III liga (gr. podlasko-warmińsko-mazurska) 2/18 Runda wstępna
2015/2016 III liga (gr. podlasko-warmińsko-mazurska)   1/18[b]
2016/2017 III II liga 5/18
2017/2018 II liga 6/18
2018/2019 II liga 13/18
2019/2020 II liga 8/18 1/16 finału
2020/2021 II liga 16/19 1/32 finału
2021/2022 II liga 9/18 Runda wstępna[e]
2022/2023 II liga 9/18 1/16 finału

Kadra w sezonie 2023/2024 edytuj

  • Trener   Przemysław Gomułka
  • Stan na 9 sierpnia 2023[35]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR   Andrzej Witan
BR   Łukasz Łęgowski
OB   Kacper Filipczyk
OB   Patryk Jakubczyk
OB   Filip Kasprzykowski
OB   Kacper Łaszak
OB   Artur Łąpieś
OB   Bartłomiej Mruk
OB   Łukasz Sarnowski
OB   Marcel Stefaniak
OB   Dawid Wierzba
PO   Kamil Bartoś
PO   Marcin Czernis
PO   Maciej Famulak
PO   Kacper Jóźwicki
PO   Michał Kuczałek
PO   Konrad Łabecki
Nr Poz. Piłkarz
PO   Bartosz Danowski
PO   Michał Czernis
PO   Maciej Famulak
PO   Kacper Jóźwicki
PO   Michał Kuczałek
PO   Konrad Łabecki
PO   Jakub Sangowski
PO   Jan Sienkiewicz
PO   Maciej Spychała
PO   Kacper Szczudliński
PO   Filip Sznajder
PO   Maciej Tobojka
NA   Dawid Danilczyk
NA   Mariusz Gabrych
NA   Ołeksandr Jacenko
Na   Dominik Kozera
NA   Adam Żak

Byli zawodnicy edytuj

W elbląskiej Olimpii występowali: Filip Burkhardt, Łukasz Derbich, Eduardo da Conceição Maciel, Antoni Fijarczyk, Jāns Intenbergs (były reprezentant Łotwy), Bartosz Iwan, Daniel Koczon, Bogusław Lizak, Witalij Ledieniow, Lubomir Lubenow, Mariusz Muszalik, Krzysztof Pilarz, Piotr Rajkiewicz, Maciej Scherfchen, Krzysztof Sobieraj, Sławomir Suchomski, Sławomir Szary, Jarosław Talik, Sylwester Wyłupski, Piotr Zajączkowski.

Olimpia II Elbląg edytuj

Drużyna występuje obecnie w rozgrywkach IV ligi, w grupie warmińsko-mazurskiej.

Aktualizacja: 26 lutego 2019:

Sztab szkoleniowy:

Trener   Szymon Waga
Skład: Dawid Kapłon, Adrian Prociw, Marcin Kuczyński, Oskar Bradtke, Mariusz Bucio, Sebastian Milanowski, Sebstian Kulesz, Piotr Zalewski, Norbert Nesterowicz, Kacper Ziewiec, Dawid Wierzba, Damian Komorowski, Dawid Mazurek, Dawid Olewnik, Klaudiusz Krasa, Oskar Kordykiewicz, Patryk Wieliczko.

Drużyny młodzieżowe edytuj

 
Bartosz Białkowski – wychowanek Olimpii Elbląg

Olimpia posiada 12 drużyn młodzieżowych, w różnych grupach wiekowych. Młodzi adepci piłkarstwa oprócz treningów, biorą udział w regionalnych rozgrywkach juniorskich oraz turniejach. Największym sukcesem młodzieżowców Olimpii było wicemistrzostwo Polski juniorów, wywalczone w 1989 roku (trener Lech Strembski). Najlepsi zawodnicy z najstarszych roczników po zakończeniu szkolenia włączani są do składu I drużyny lub dostają szansę ogrania się w drużynie rezerw.

Aktualizacja: 25 lutego 2019

Roczniki
Trener koordynator   Karol Przybyła
Rocznik 2002 (junior młodszy I)   Karol Przybyła, Kamil Syroka
Rocznik 2003 (junior młodszy II)   Włodzimierz Obrębski
Rocznik 2004-2005   Bohdan Konarzewski, Rafał Starzyński
Rocznik 2006   Sebastian Cierlicki
Rocznik 2007   Adam Albertowicz
Rocznik 2008   Michał Ratajczyk, Fabian Uścinowicz
Rocznik 2009   Tomasz Gapski, Maciej Rogowski
Grupa naborowa 2009-2007   Adam Albertowicz
Rocznik 2010   Tomasz Sambor, Damian Ziemiańczyk
Rocznik 2011   Natalia Ostrowska, Konrad Wasilewski
Rocznik 2012   Natalia Ostrowska, Tomasz Wiercioch
Rocznik 2013   Natalia Ostrowska, Michał Ressel

Najbardziej znanymi wychowankami Olimpii są Adam Fedoruk (były reprezentant Polski, uczestnik Ligi Mistrzów z Legią Warszawa), Bartosz Białkowski (reprezentant Polski, zawodnik angielskiego Ipswich Town F.C.), Marek Kwiatkowski oraz Maciej Bykowski (były napastnik m.in. Panathinaikosu).

Trenerzy, którzy prowadzili Olimpię Elbląg edytuj

Wymieniono trenerów prowadzących drużynę od roku 1960, po zakończeniu procesu fuzji różnych elbląskich klubów, które stworzyły zespół Olimpii Elbląg[7].

  Aleksander Grudziński (1959 – 1961)
  Mieczysław Lorenc (1962)
  Witold Kamieński (1962–1963)
  Edward Kołpa (1963–1965)
  Witold Kamieński (1966)
  Stefan Wesołowski (1967–1970)
  Bogumił Gozdur (1970–1972)
  Jerzy Wrzos (1973)
  Franciszek Rogowski (1974)
  Andrzej Cehelik (23 VII 1974 – 1975)
  Zdzisław Rogowski (1975)
  Wojciech Łazarek (I 1976 – 1977)
  Eugeniusz Różański (1977–1978)
  Jan Kowalski (1978–1979)
  Eugeniusz Samolczyk (1979–1980)
  Jerzy Słaboszowski (1980)
  Józef Bujko (1980–1981)
  Stanisław Stachura (1981–1983)
  Marian Geszke (1984)
  Józef Bujko (1984–1987)
  Lech Strembski (1987)
  Eugeniusz Różański (1988)
  Józef Bujko (1989–1990)
  Stanisław Fijarczyk (1990–1994)
  Lech Strembski (1994–1996)
  Sebastian Klimek (1996)
  Bogusław Kołodziejski (1997–2000)
  Stanisław Fijarczyk (2000–2002)
  Adam Fedoruk (2002–2003)
  Andrzej Bianga (2003 – 31 XII 2006)
  Zbigniew Kieżun (1 I 2007 – 16 VIII 2007)
  Tomasz Wichniarek (16 VIII 2007 – 30 VI 2009)
  Tomasz Arteniuk (9 VII 2009 – 4 IV 2011)
  Jarosław Araszkiewicz (5 IV 2011 – 12 VI 2011)
  Grzegorz Wesołowski (22 VI 2011 – 17 X 2011)
  Anatolij Piskoweć (18 X 2011 – 17 I 2012)
  Oleg Raduszko (17 I 2012 – 02 XII 2013)
  Adam Boros (02 XII 2013 – 24.IX.2018)[36]
  Adam Nocoń (27 IX 2018 – 16 VI 2020)[37]
  Jacek Trzeciak (2 XI 2020 – 16 VI 2021)[38]
  Tomasz Grzegorczyk (25 VI 2021 – 3 VI 2022)
  Przemysław Gomułka (od 1 VII 2022)

Kibice edytuj

Zespół Olimpii Elbląg ma wielu kibiców, którzy od lat wspierają drużynę na elbląskim stadionie i podczas spotkań wyjazdowych. Na obiekcie przy ul. Agrykola w Elblągu, frekwencja jest daleka od tej jaka zdarzała się w przeszłości (10 tysięcy widzów podczas spotkania 1/16 Pucharu Polski na jesieni 1976 r. czy też około 12 tysięcy ludzi kiedy Olimpia grała w II lidze w połowie lat 70.), jednak wciąż spotkania Olimpii cieszą się największą popularnością wśród fanów piłki nożnej w Elblągu. Obecnie kibice z Elbląga tworzą zorganizowaną grupę, która własnymi siłami i środkami finansowymi, pochodzącymi ze zbiórek wśród kibiców, organizuje doping i oprawę meczu. Organizacją zrzeszającą kibiców Olimpii jest Stowarzyszenie Kibiców Olimpii Elbląg „776 p.n.e.”, które współpracuje z Ogólnopolskim Związkiem Stowarzyszeń Kibiców. Stanowisko kibiców wobec wydarzeń w klubie oraz działania sympatyków Olimpii prezentuje tworzona przez kibiców od 1 marca 2005 strona internetowa e-Olimpia.com. O odpowiednią oprawę meczów Olimpii dbała grupa Ultras SMG’o6. Od 2016 jej miejsce zajęła EZF '16[39].

Kibice Olimpii przyjaźnią się z fanami Legii Warszawa[40] i Zagłębia Sosnowiec[41][42].

Uwagi edytuj

  1. Przegrane baraże o awans.
  2. a b c Awans po barażach.
  3. Zespół został wycofany w trakcie rozgrywek, wyniki anulowano.
  4. Spadek po barażach.
  5. Klub pierwotnie wygrał z Pogonią Siedlce 3:0, jednak z powodu występu nieuprawnionego zawodnika został orzeczony walkower na korzyść klubu z Siedlec.

Przypisy edytuj

  1. a b c 90minut.pl: Fuzja Olimpii Elbląg i Olimpii 2004 Elbląg.
  2. e-Olimpia.com: Olimpia ma nowy zarząd.
  3. ZKS Olimpia Elbląg: Parnterzy.
  4. Olimpia Elbląg: Stadion. Historia.
  5. Olimpia Elbląg: Stadion.
  6. e-Olimpia.com: Ruszyła przebudowa obiektu sportowego przy ulicy Skrzydlatej.
  7. a b c d Sławomir Kapłon Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., wydawnictwo EUH-E, Elbląg 2007, ISBN 83-89113-20-1.
  8. Mecz wspomnień, portelpl [dostęp 2019-02-28] (pol.).
  9. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 17–30.
  10. e-Olimpia.com: Historia.
  11. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 60–110.
  12. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 110–145.
  13. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 144–198.
  14. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 195–230.
  15. Sławomir Kapłon, Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., s. 248–249.
  16. e-Olimpia.com: Zbigniew Kieżun trenerem Olimpii.
  17. e-Olimpia.com: Zgrupowanie i stałe numery.
  18. e-Olimpia.com: Badania wydolnościowe na AWFiS.
  19. e-Olimpia.com: Kieżun odchodzi!
  20. e-Olimpia.com: Jest nowy trener!
  21. e-Olimpia.com: Olimpia w nowej III lidze.
  22. e-Olimpia.com: II liga, II liga OLIMPIA!!!
  23. 90minut.pl: Wybrano nowego prezesa Olimpii Elbląg.
  24. portEl.pl: Olimpia efektownie zakończyła rundę jesienną (piłka nożna).
  25. e-Olimpia.com: Fedoruk powraca.
  26. e-Olimpia.com: Trener Arteniuk zwolniony!
  27. e-Olimpia.com: Po konferencji zarządu klubu.
  28. e-Olimpia.com: Araszkiewicz odchodzi z Olimpii.
  29. http://e-olimpia.com/?action=NewsId&id=3836 e-Olimpia.com: Grzegorz Wesołowski rozstał się z Olimpią.
  30. 3.League, Group Gdansk, mogiel.net [dostęp 2017-11-25].
  31. http://mogiel.net/POL/4-byd99.php.
  32. http://mogiel.net/POL/4-byd00.php.
  33. http://www.mogiel.net/~mizero/POL/4-wim01.php.
  34. IV liga 2001/2002, grupa: warmińsko-mazurska, www.90minut.pl [dostęp 2017-11-25] (pol.).
  35. Olimpia Elbląg, [w:] baza Transfermarkt (drużyny-składy) [online] [dostęp 2020-08-11].
  36. Adam Boros odszedł z Olimpii Elbląg, www.90minut.pl [dostęp 2019-02-25].
  37. ADAM NOCOŃ ROZSTAJE SIĘ Z OLIMPIĄ – ZKS Olimpia Elbląg, 16 czerwca 2020 [dostęp 2023-12-25] (pol.).
  38. Jacek Trzeciak odszedł z Olimpii Elbląg, sport.nowiny.pl [dostęp 2023-12-25] (pol.).
  39. EZF '16, www.facebook.com [dostęp 2019-03-05] (pol.).
  40. Przyjaciele. Olimpia Elbląg. www.legionisci.pl. [dostęp 2011-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 października 2011)]. (pol.).
  41. Nasi przyjaciele. Legia Warszawa. zaglebie.sosnowiec.pl. [dostęp 2011-02-18]. (pol.).
  42. Przyjaciele. www.e-olimpia.com. [dostęp 2011-02-18]. (pol.).

Bibliografia i materiały źródłowe edytuj

  1. Sławomir Kapłon Piłkarska Olimpia. Z dziejów sekcji piłki nożnej klubu sportowego Olimpia Elbląg., wydawnictwo EUH-E, Elbląg 2007, ISBN 83-89113-20-1.
  2. Na podstawie stron http://www.e-olimpia.com http://www.90minut.pl http://dziennikelblaski.pl

Linki zewnętrzne edytuj