Olivia Colman
Olivia Colman, właściwie Sarah Caroline Olivia Sinclair[1] (ur. 30 stycznia 1974 w Norwich) – angielska aktorka filmowa i telewizyjna. Laureatka Oscara dla najlepszej aktorki za rolę królowej Anny w filmie kostiumowym Faworyta (2018) Jorgosa Lantimosa.
 Colman (2014) | |
| Imię i nazwisko |
Sarah Caroline Sinclair |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Ed Sinclair |
| Lata aktywności |
od 2000 |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Córka Mary i Keitha Colmanów[2].
W 1999 ukończyła szkołę teatralną Bristol Old Vic w Bristolu. Była członkinią amatorskiego teatru studenckiego Footlights w Cambridge University[3].
Ma męża Eda Sinclaira i troje dzieci[2].
Filmografia edytuj
Seriale edytuj
- 2003–2015: Peep Show jako Sophie Chapman
- 2004: Coming Up, odc. The Baader Meinhoff Gang Show jako recepcjonistka
- 2004–2006: Zielone skrzydło jako Harriet Schulenburg
- 2009: Morderstwa w Midsomer jako Bernice
- 2011–2012: Twenty Twelve jako Sally Owen
- 2013–2017: Broadchurch jako detektyw sierżant Ellie Miller
- 2016: Nocny recepcjonista jako Angela Burr
- 2016–2019: Współczesna dziewczyna jako matka chrzestna Fleabag
- 2019–2020: The Crown jako królowa Wielkiej Brytanii Elżbieta II
- 2021: Ogrodnicy jako Susan Edwards
- 2022: Heartstopper jako Sarah Nelson[4]
- 2023: Tajna inwazja
- 2023: Wielkie nadzieje jako Panna Havisham
Filmy edytuj
- 2005: Perfect 10 jako producentka telewizyjna
- 2007: Nigdy nie będę twoja jako fryzjerka
- 2011: Żelazna Dama jako Carol Thatcher
- 2012: Weekend z królem jako królowa Elżbieta
- 2013: Daję nam rok jako Linda
- 2014: Demon salsy jako Sam
- 2015: Lobster jako Kierowniczka hotelu
- 2015: London Road jako Julie
- 2017: Morderstwo w Orient Expressie jako Hildegarde Schmidt
- 2018: Faworyta jako królowa Anna
- 2019: Wężowe wzgórza jako Hope Slaughter
- 2020: Ojciec jako Anne
- 2021: Córka jako Leda Caruso[5]
- 2023: Wonka jako pani Skrobicz
Nagrody edytuj
Trzykrotnie uhonorowana nagrodą BIFA[6] (w latach 2011, 2012 oraz 2015). Laureatka Złotego Globu za drugoplanową rolę w serialu Nocny recepcjonista. Za rolę królowej Anny w Faworycie (2018) Yorgosa Lanthimosa otrzymała Złoty Glob oraz Puchar Volpiego dla najlepszej aktorki na 75. MFF w Wenecji[7], a podczas 91. ceremonii wręczenia Oscarów – statuetkę za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą.
W 2019 została odznaczona Komandorią Orderu Imperium Brytyjskiego (CBE)[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Birthday Honours List – United Kingdom, t. 62666, The London Gazette, 8 czerwca 2019, B10.
- ↑ a b Olivia Colman: królowa jest tylko jedna. Onet.pl, 2021-04-16. [dostęp 2021-04-18].
- ↑ Olivia Colman: gwiazda Broadchurch nowym dramacie BBC [online] [dostęp 2018-09-11] (ang.).
- ↑ Heartstopper star accidentally made Olivia Colman cry on set. Digital Spy. [dostęp 2022-04-29]. (ang.).
- ↑ Peter Bradshaw: The Lost Daughter review – Olivia Colman shines in Elena Ferrante missing-kid drama. The Guardian. [dostęp 2021-12-16]. (ang.).
- ↑ nagrodzeni nagrodą BIFA w 2012 roku.
- ↑ Złoty Lew festiwalu w Wenecji dla filmu „Roma” Alfonso Cuaróna [online] [dostęp 2018-09-11] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Olivia Colman w bazie Filmweb
- Olivia Colman w bazie IMDb (ang.)