Opactwo Jumièges

Opactwo Jumièges (fr. Abbaye de Jumièges) – dawne opactwo benedyktyńskie położone niedaleko Rouen w departamencie Sekwana Nadmorska w regionie Normandia.

Opactwo Jumièges

Abbaye de Jumièges

Widok ogólny opactwa
Państwo	Francja
Miejscowość	Jumièges
Kościół	Kościół katolicki
Rodzaj klasztoru	Opactwo
Właściciel	benedyktyni
	opat
Klauzura	tak
Typ zakonu	męski
Obiekty sakralne
Założyciel klasztoru	święty Filibert
Styl	romański gotycki
Materiał budowlany	kamień
Data budowy	654
Data zamknięcia	1789
Położenie na mapie Francji Opactwo Jumièges
49°26′04″N 0°49′17″E

Historia

Opactwo zostało założone w 654 r. przez świętego Filiberta dzięki darowiźnie przekazanej mu przez króla Chlodwiga II. Rozwój opactwa przerwały najazdy normańskie (841 r.). Odrodzenie opactwa odbyło się w dwóch etapach. Najpierw przybyli tu mnisi benedyktyńscy w 940 r. W drugim etapie opactwo odnowił i rozbudował Wilhelm z Volpiano. Wilhelm Zdobywca uczestniczył w ponownym poświęceniu opactwa w 1067 r. Opactwo przeżyło drugą fazę upadku (wojna stuletnia), którą zakończyły reformy wprowadzone przez kongregację św. Maura. Ożywienie związane z tymi reformami umożliwiło przeprowadzenie remontu niektórych budynków. Wysiłek ten został przerwany przez rewolucję francuską w 1789 r. Nastąpiła kasata opactwa, którego opuszczone budynki przeznaczono do rozbiórki w celu pozyskania materiału budowlanego. W 1852 r. opactwo kupiła rodzina Lepel-Cointet, która zapobiegła jego całkowitemu zniszczeniu. Od 1947 r. opactwo jest własnością państwa.

Opis

Obecnie budynki klasztorne prawie całkowicie zniknęły. Tylko kilka kamieni pozwala ustalić ich położenie, jednak dwa kościoły opactwa są w znacznym stopniu zachowane. Główny kościół Notre-Dame posiada fasadę zachodnią flankowaną dwiema wieżami o wysokości 46 metrów. Nawa pochodzi z XI wieku. Dziś nie ma sklepień, ale jej ściany są prawie nienaruszone. Zachowały się również łukowe nawy boczne. Na granicy z transeptem widzimy początek latarni wieżowej, z której pozostała tylko ściana zachodnia. Chór (XIII wiek) jest zburzony, ale na ziemi widać jego fundamenty. Jedna z siedmiu bocznych kaplic zachowała się. Z kościoła Notre-Dame przejście prowadzi do kościoła Saint-Pierre, zarezerwowanego dla mnichów. Możemy w nim zaobserwować stylistyczną cezurę: fasada zachodnia i dwa pierwsze przęsła nawy są w stylu romańskim, a reszta nawy jest gotycka (XIII wiek). Wewnątrz widzimy pozostałości malowideł po obu stronach portalu. Pozostałości chóru pochodzą z XIV wieku.

• 
  Nawa główna kościoła Notre-Dame
• 
  Kościół saint Pierre
• 
  Fasada kościoła Notre-Dame
• 
  Zburzony chór kościoła Notre-Dame