Order Korony Wirtemberskiej
Order Korony Wirtemberskiej (niem. Orden der Württembergischen Krone)[1] – najwyższe odznaczenie Królestwa Wirtembergii, nadawane za szczególnie chwalebną służbę. Odznaczano nim również obcokrajowców[2].
 Awers komandorii | |
 Awers Krzyża Wielkiego | |
.jpg) Awers gwiazdy i odznaki | |
 Baretka | |
| Ustanowiono |
1702 (jako Order Myśliwski) |
|---|---|
| Dewiza |
„FURCHTLOS UND TREU” |
| Poniżej | |
 Awers insygniów wg M. Gritznera w 1893 | |
.JPG) Awers odznaki wg C.P. de Rochemonta w 1841 | |
.jpg) Gwiazda wg C.P. de Rochemonta w 1841 | |
_BAR.JPG){kind=small} Baretka | |
| Ustanowiono |
1 stycznia 1806 |
|---|---|
| Wycofano |
23 września 1818 |
Order kilkukrotnie zmieniał nazwę. Ustanowiony przez Eberharda Ludwika Wirtemberskiego jako Order Myśliwski (Jagdorden, Ritterorden von der Jagd) w 1702[3], później nazwany Order Wielki Elektorski Wirtemberski (Churfürstlich-Württembergischen Grossen Orden)[4][5], od 1 stycznia 1806 Order Orła Złotego[1] (Orden des Goldenen Adlers) i ostatecznie, od 23 września 1818, Order Korony Wirtemberskiej. Po włączeniu królestwa w 1871 roku w skład Cesarstwa Niemieckiego przetrwał jako order domowy dynastii Wirtembergów[3][6].
Synowie wirtemberskiego króla otrzymywali go w dniu siódmych urodzin, a pozostali książęta królewskiej krwi w wieku 17 lat[2].
W kolejności wirtemberskich odznaczeń znajdował się na pierwszym miejscu, przed Orderem Zasługi Wojskowej[1]. Jego dewizą były słowa „FURCHTLOS UND TREU” (nieustraszony i wierny)[2].
Noszony był na amarantowej wstędze orderowej z dwoma wąskimi czarnymi paskami wzdłuż brzegów, a w przypadku głów państw i członków panujących dynastii noszono go na wstędze purpurowej z dwoma czarnymi paskami[1]. Mógł być nadany z mieczami – za zasługi wojskowe podczas wojny[7].
Dzielił się początkowo na trzy klasy, a później na pięć klas i dwa medale. Ostateczny, pięcioklasowy podział wraz ze złotym medalem powstał w 1918[8]:
- I klasa – Krzyż Wielki (Großkreuz)
- II klasa – Komandor z Gwiazdą (Komtur mit Stern), od 1889
- III klasa – Komandor (Komtur)
- IV klasa – Krzyż Honorowy (Ehrenkreuz), od 1870
- V klasa – Kawaler (Ritter)
- Złoty Medal Zasługi (Goldene Verdienstmedaille)
- Srebrny Medal Zasługi (Silberne Verdienstmedaille), zniesiony w 1892[8].
 |
 | |||
 |
 | |||
 |
| |||
|
| |||
Odznaczeni edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Wiesław Bończa-Tomaszewski: Kodeks orderowy. Przepisy obowiązujące posiadaczy orderów, odznaczeń, medali i odznak. Warszawa: 1939, s. 475–476, 488.
- ↑ a b c Robert Werlich: Orders and Decorations of All Nations. Waszyngton: 1965, s. 142.
- ↑ a b Maximilian Gritzner: Handbuch der Ritter- und Verdienstorden aller Kulturstaaten der Welt. Lipsk: Weber, 1893, s. 592–596.
- ↑ Albert Raff: Verleihungsliste: Die Ritter des herzoglich württembergischen Ritterordens von der Jagd (1702–1806). Stuttgart: 2013. [dostęp 2016-07-12].
- ↑ Churfürstlich-württembergisches Adreß-Buch. Stuttgart: 1805, s. 42.
- ↑ Friedrich Gottschalck: Almanach der Ritterorden. Lipsk: Goeschen, 1819, s. 252–256.
- ↑ Staatshandbuch für Württemberg. Stuttgart: 1911, s. XXIII.
- ↑ a b Jörg Nimmergut: Handbuch Deutsche Orden. Zweibrücken: Nickel, 1989, s. 315–320.