Order Sikatuny
Order Sikatuny (fil. Orden ng Sikatuna, ang. Order of Sikatuna) – order zasługi dyplomatycznej, filipińskie wysokie odznaczenie państwowe, noszące imię jednego z filipińskich regionalnych władców – Datu Sikatuny, panującego na wyspie Bohol w XVI w.
| ||
 Awers odznaki orderowej | ||
 Baretka I klasy | ||
 Baretka II klasy | ||
 Baretka III klasy | ||
 Baretka IV klasy | ||
 Baretka V klasy | ||
 Baretka VI klasy | ||
| Powyżej | Krzyż Służby Quezona | |
| Równorzędne | ||
| Poniżej | Order Gabrieli Silang | |
| Projektant | Gilbert Perez | |
Wielki Łańcuch wraz z rozetką z markującą odznaczenie na ubiorze cywilnym, wojskową baretką z galonikiem oraz miniaturka orderowa na wstążce
Historia i charakterystykaEdytuj
Został ustanowiony przez prezydenta Elpidio Quirino 27 lutego 1953 jako odznaczenie czteroklasowe (Raja, Lakan, Maginoo, Maharlika) upamiętniające pierwszy traktat pomiędzy Filipinami a zagranicznymi krajami. Kolejna klasa (Datu) została dodana przez prezydenta Diosdado Macapagala 19 października 1962 i potwierdzona przez prezydenta Ferdinanda Marcosa 26 lutego 1969. Ostateczny sześcioklasowy podział, z dodatkową klasą (Maringal na Lakan), został uformowany pod rządami prezydent Glorii Macapagal-Arroyo 19 września 2003[1].
Nadawany jest za wyjątkowe i chwalebne zasługi dla Republiki Filipin:
- dyplomatom, urzędnikom i obywatelom państw obcych, którzy wyróżnili się w zakresie wspierania, rozwijania i umacniania stosunków pomiędzy ich krajami a Filipinami,
- personelowi Departamentu Spraw Zagranicznych (DFA) w kraju i pełniącym służbę za granicą[1].
Jest drugi w starszeństwie filipińskich odznaczeń po Krzyżu Służby Quezona, równorzędny z Orderem Lakanduli i Legią Honorową, a powyżej Orderu Gabrieli Silang[2].
Podział na klasyEdytuj
Odznaczenie podzielone jest na sześć klas[2], różniących się przeznaczeniem:
- I klasa – Wielki Łańcuch (Raja), dla głów państw lub rządów,
- II klasa – Krzyż Wielki (Datu), dla następców tronu, wiceprezydentów, przewodniczących senatów lub parlamentów (marszałków), ministrów rządów, ambasadorów, sekretarzy i podsekretarzy stanu oraz urzędników podobnej rangi; podzielony dodatkowo na dwie odmiany:
- Złoty (Katangiang Ginto),
- Srebrny (Katangiang Pilak),
- III klasa – Wielki Oficer (Maringal na Lakan), dla chargé d’affaires e.p., konsulów generalnych szefów poczty dyplomatycznej, ministrów, ministrów-radców i dyrektorów zarządów oraz osób podobnej rangi,
- IV klasa – Komandor (Lakan), dla chargé d’affaires a.i., konsulów generalnych szefów departamentów konsularnych, oficerów konsularnych o randze wyższej niż drugi sekretarz, radców, pierwszych sekretarzy, dyrektorów i dyplomatów o podobnej randze,
- V klasa – Oficer (Maginoo), dla drugich sekretarzy, konsulów, asystentów dyrektorów lub innych urzędników podobnej rangi; filipińczyków dodatkowo obowiązuje minimum sześcioletni staż pracy dla rządu,
- VI klasa – Kawaler (Maharlika), dla trzecich sekretarzy, wicekonsulów, attaché, oraz osób podobnej rangi[1].
OdznaczeniEdytuj
Odznaczeni Wielkim Łańcuchem Orderu Sikatuna[1]:
- 1955 – Pibul Songram, premier Tajlandii
- 1956 – Ngô Đình Diệm, prezydent Wietnamu Południowego
- 1956 – Norodom Sihanouk, król Kambodży
- 1960 – Czang Kaj-szek, prezydent Republiki Chińskiej
- 1960 – Dwight Eisenhower, prezydent USA
- 1961 – Yang di-Pertuan Agong III, król Malezji
- 1962 – Adolfo López Mateos, prezydent Meksyku[3]
- 1962 – Akihito, następca tronu Japonii
- 1962 – Francisco Franco, głowa Państwa Hiszpańskiego
- 1962 – Antonio Segni, prezydent Włoch
- 1963 – Heinrich Lübke, prezydent RFN
- 1964 – Philibert Tsiranana, prezydent Madagaskaru
- 1966 – Hirohito, cesarz Japonii
- 1968 – Suharto, prezydent Indonezji
- 1971 – Mahendra Bir Bikram Shah Dev, król Nepalu
- 1974 – Lee Kuan Yew, prezydent Singapuru
- 1974 – Kakuei Tanaka, premier Japonii
- 1974 – Jan Karol I Burbon, król Hiszpanii
- 1975 – Nicolae Ceaușescu, prezydent Rumunii
- 1976 – Benjamin Henry Sheares, prezydent Singapuru
- 1976 – Husajn ibn Talal, król Jordanii
- 1978 – Kriangsak Chomanan, premier Tajlandii
- 1979 – Angelo de Mojana di Cologna, wielki mistrz Zakonu Maltańskiego
- 1981 – Soedarmono, ambasador Indonezji
- 1983 – Yasuhiro Nakasone, premier Japonii
- 1986 – Raul Ricardo Alfonsin, prezydent Argentyny
- 1987 – Virgilio Barco Vargas, prezydent Kolumbii
- 1988 – Mohammad Khan Junejo, premier Pakistanu
- 1988 – Francesco Cossiga, prezydent Włoch
- 1988 – Hassanal Bolkiah, sułtan Brunei
- 1989 – Francois Mitterrand, prezydent Francji
- 1993 – Chuan Leekpai, premier Tajlandii
- 1994 – Kim Young-sam, prezydent Korei Południowej
- 1995 – Yang di-Pertuan Agong X, król Malezji
- 1995 – Ernesto Perez Balladares, prezydent Panamy
- 1995 – Carlos Saul Menem, prezydent Argentyny
- 1995 – Eduardo Frei Ruiz Tagle, prezydent Chile
- 1997 – Konstandinos Stefanopulos, prezydent Grecji
- 1999 – Jaime Sin, arcybiskup Manili
- 1999 – Ali Alatas, minister spraw zagranicznych Indonezji
- 2001 – Chalifa ibn Salman Al Chalifa, premier Bahrajnu
- 2001 – Rodolfo Severino, sekretarz generalny ASEAN
- 2002 – Ion Iliescu, prezydent Rumunii
- 2002 – Naruhito, następca tronu Japonii
- 2003 – George W. Bush, prezydent USA
- 2008 – Ban Ki-moon, sekretarz generalny ONZ
- 2014 – Barack Obama, prezydent USA
- 2015 – Susilo Bambang Yudhoyono, prezydent Indonezji
- 2015 – Matthew Festing, wielki mistrz Zakonu Maltańskiego[4][5]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d The Order of Sikatuna (ang.). gov.ph (Official Gazette). [dostęp 2016-04-12].
- ↑ a b Executive Order No. 236, s. 2003 (Establishing the Honors Code of the Philippines to create an Order of Precedence of Honors Conferred and for other Purposes) (ang.). gov.ph (Official Gazette), 2003-09-19. [dostęp 2016-04-12].
- ↑ Briefer: Diplomatic relations between the Philippines and Mexico (ang.). gov.ph. [dostęp 2016-04-18].
- ↑ Statement of President Aquino during the courtesy call of Fra’ Festing of the Order of Malta.
- ↑ Prince of Order of Malta turns over 350 houses to typhoon victims (ang.). orderofmaltaphilippines.com. [dostęp 2016-04-17].