Os24
Os24 – polski parowóz, produkowany w zakładach Fablok w latach 1925–1927. Wzorowany był na austriackich parowozach typu 570, oznaczonych po I wojnie światowej jako typ 113.
 Os24-10 i tender 27D24-10 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1925–1927 |
| Układ osi |
2'D |
| Wymiary | |
| Masa pustego parowozu |
82,4 t |
| Masa służbowa |
91 t |
| Długość |
12 672 mm |
| Długość z tendrem |
20 730 mm |
| Wysokość |
4 650 mm |
| Rozstaw osi skrajnych |
9 540 mm |
| Średnica kół napędnych |
1 750 mm |
| Średnica kół tocznych |
1 034 mm |
| Napęd | |
| Trakcja |
parowa |
| Typ tendra |
27D24 |
| Ciśnienie w kotle |
14 at |
| Powierzchnia przegrzewacza |
75,5 m² |
| Powierzchnia rusztu |
4,55 m² |
| Średnica cylindra |
615 mm |
| Skok tłoka |
650 mm |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Maksymalna siła pociągowa |
14750 kg |
| Prędkość konstrukcyjna |
90 km/h |
W Polsce produkowany w latach 1924–1927 w Fabloku w liczbie 60 sztuk. Pierwszy egzemplarz przekazany został do eksploatacji w grudniu 1925 roku. Parowóz był niezbyt udany, zamówiony do prowadzenia pociągów pospiesznych w dyrekcjach: warszawskiej, krakowskiej, radomskiej i stanisławowskiej. Szybko został przeznaczony do obsługi pociągów osobowych z prędkością około 60 km/h. Przy prowadzeniu pociągów pospiesznych zdarzały się przypadki pęknięcia osi przy przechodzeniu łuków z dużą prędkością, w ruchu osobowym był za ciężki i za silny. W stosunku do pierwowzoru polskie egzemplarze posiadały szereg udoskonaleń, często eksperymentalnych.
W Muzeum Kolejnictwa w Warszawie znajduje się parowóz Os24-10, nr fabryczny 147, wyprodukowany w 1926 roku.