Oscar Alberto Ortiz

piłkarz argentyński

Oscar Alberto Ortiz (ur. 8 kwietnia 1953 w Chacabuco) – piłkarz argentyński grający na pozycji lewego pomocnika.

Oscar Alberto Ortiz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1953
Chacabuco

Wzrost

177 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1971–1976 San Lorenzo 128 (20)
1976 Grêmio Porto Alegre
1977–1981 River Plate 101 (10)
1981–1982 CA Huracán 25 (3)
1982–1983 Independiente 30 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975–1979  Argentyna 23 (3)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata w piłce nożnej
złoto Argentyna 1978

Kariera klubowa edytuj

Ortiz jest wychowankiem klubu San Lorenzo de Almagro. W jego barwach zadebiutował już w 1971 roku, gdy liczył sobie 18 lat. Rok później wywalczył z San Lorenzo swój pierwszy sukces jakim było mistrzostwo fazy Metropolitano, a jeszcze w tym samym sezonie klub okazał się najlepszy także w fazie Nacional. Kolejny i zarazem ostatni sukces w San Lorenzo Ortiz osiągnął w 1974 roku, gdy mógł czuć się po raz drugi zwycięzcą Nacional. W klubie z Buenos Aires Ortiz grał do roku 1976 i wtedy przeniósł się do brazylijskiego Grêmio Porto Alegre, jednak nie grał tam tak dobrze jak w rodzimej lidze i zaledwie po roku wrócił do Argentyny, tym razem zasilając skład River Plate. W River spędził 4 lata i tutaj osiągał kolejne sukcesy, jak mistrzostwo Metropolitano w latach 1977, 1979 oraz 1980, a także mistrzostwo Nacional w 1979 roku. W 1981 roku River Plate sprzedało Ortiza do Huracanu Buenos Aires. Zawodnik przebywał tam przez 2 lata, jednak nie wyróżnił się niczym i w 1982 roku trafił do CA Independiente. Grał tam przez rok i w 1983 zdobył piąte w karierze mistrzostwo Metropolitano, a po sezonie zakończył piłkarską karierę w wieku 30 lat. W lidze argentyńskiej rozegrał łącznie 317 meczów i zdobył 32 gole.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W reprezentacji Argentyny Ortiz zadebiutował 18 lipca 1975 roku w wygranym 3:2 meczu z Urugwajem. W 1978 roku został powołany przez selekcjonera Cesara Luisa Menottiego do kadry na mistrzostwa świata, których gospodarzem była Argentyna. Zagrał tam w 6 meczach, w tym 4 od pierwszych minut. Zagrał także w wygranym 3:1 po dogrywce finale z Holandią (w 75. minucie został zmieniony przez René Housemana) i został z kolegami mistrzem świata. Karierę reprezentacyjną zakończył w 1979 roku, a w kadrze "Albicelestes" przez 4 lata wystąpił w 23 meczach i zdobył 3 gole.

Sukcesy edytuj

  • Mistrzostwo fazy Metropolitano: 1972 z San Lorenzo, 1977, 1979, 1980 z River Plate, 1983 z Independiente
  • Mistrzostwo fazy Nacional: 1972, 1974 z San Lorenzo, 1979 z River Plate
  • Mistrzostwo świata: 1978