Óscar Panno

argentyński szachista
(Przekierowano z Oscar Panno)

Óscar Roberto Panno (ur. 17 marca 1935 w Buenos Aires) – argentyński arcymistrz szachowy, jeden z najlepszych w historii szachistów południowoamerykańskich.

Óscar Panno
Ilustracja
Óscar Panno, Amsterdam 1977
Data i miejsce urodzenia

17 marca 1935
Buenos Aires

Obywatelstwo

Argentyna

Tytuł szachowy

arcymistrz (1955)

Ranking FIDE

2438

Ranking krajowy FIDE

niesklasyfikowany na liście aktywnych

abcdefgh
8
a8 – Czarna wieża
c8 – Czarny goniec
d8 – Czarny hetman
f8 – Czarna wieża
g8 – Czarny król
b7 – Czarny pionek
c7 – Czarny pionek
e7 – Czarny pionek
f7 – Czarny pionek
g7 – Czarny goniec
h7 – Czarny pionek
a6 – Czarny pionek
c6 – Czarny skoczek
d6 – Czarny pionek
f6 – Czarny skoczek
g6 – Czarny pionek
c4 – Biały pionek
d4 – Biały pionek
c3 – Biały skoczek
f3 – Biały skoczek
g3 – Biały pionek
a2 – Biały pionek
b2 – Biały pionek
e2 – Biały pionek
f2 – Biały pionek
g2 – Biały goniec
h2 – Biały pionek
a1 – Biała wieża
c1 – Biały goniec
d1 – Biały hetman
f1 – Biała wieża
g1 – Biały król
8
77
66
55
44
33
22
11
abcdefgh
Wariant Panno w obronie królewsko-indyjskiej

Kariera szachowa edytuj

W 1953 roku w wieku 18 lat zdobył tytuł mistrza Argentyny oraz został mistrzem świata juniorów. Dwa lata później awansował do turnieju międzystrefowego (eliminacji mistrzostw świata) w Göteborgu, gdzie zajął III miejsce za Dawidem Bronsteinem i Paulem Keresem, wyprzedzając Tigrana Petrosjana i Jefima Gellera. Był to wielki i niespodziewany sukces młodego Argentyńczyka, za który otrzymał tytuł arcymistrza. Na turnieju pretendentów w 1956 roku w Amsterdamie zajął IX miejsce.

Panno jeszcze czterokrotnie awansował do turniejów międzystrefowych (w 1958, 1970, 1973 i 1976 roku), jednak nie powtórzył już sukcesu z 1955 roku. Uczestniczył w wielu międzynarodowych turniejach, największy sukces odnosząc w Bogocie w 1958 roku, zajmując I miejsce przed Williamem Lombardym i Miguelem Najdorfem. W 1971 roku wspólnie z Ljubomirem Ljubojeviciem zwyciężył w turnieju w Palma de Mallorca. Jedenastokrotnie reprezentował Argentynę na olimpiadach szachowych, zdobywając wraz z drużyną jeden srebrny i dwa brązowe medale. W 1966 roku na olimpiadzie w Hawanie zajął pierwsze miejsce na drugiej szachownicy[1].

Najwyższy ranking w karierze osiągnął 1 lipca 1973, z wynikiem 2585 punktów dzielił wówczas (wspólnie z Markiem Tajmanowem) 19. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie liderując szachistom argentyńskim[2].

W teorii otwarć szachowych wariant obrony królewsko-indyjskiej 1.d4 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 Gg7 4.Sf3 d6 5.g3 0-0 6.Gg2 Sc6 7.0-0 a6 nosi nazwę wariantu Panno.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj