Kolonia Karola Miarki

część miasta Prudnika
(Przekierowano z Osiedle Karola Miarki)

Kolonia Karola Miarkiczęść miasta Prudnik[1], położona na północno-wschodnim skraju miasta, na północ od Jasionowego Wzgórza, przy wyjeździe w kierunku Lubrzy. Obejmuje obszar osiedla domków jednorodzinnych przy ulicy Karola Miarki.

Kolonia Karola Miarki
część Prudnika
Ilustracja
Fragment ul. Karola Miarki
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

prudnicki

Miasto

Prudnik

SIMC

0965884

Powierzchnia

0,33 km²

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-200

Tablice rejestracyjne

OPR

Położenie na mapie Prudnika
Mapa konturowa Prudnika, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kolonia Karola Miarki”
Ziemia50°19′34″N 17°35′57″E/50,326111 17,599167

Geografia edytuj

Część miasta obejmuje obszar osiedla domków jednorodzinnych przy ulicy Karola Miarki. Położona jest na północny wschód od centrum Prudnika, około 6 km od granicy z Czechami i około 2 km od centrum miasta. Na południe od niej znajduje się Jasionowe Wzgórze i Górka.

Historia edytuj

Teren, na którym powstało osiedle, nazywany był „polem lubrzańskim” (niem. Das Leuberer Feld) od pobliskiej Lubrzy[2]. Pierwsze domy mieszkalne na tym terenie powstały w latach 20. XX wieku dla pracowników tkalni lnu i adamaszku „S. Fränkel” (późniejsze ZPB „Frotex”)[3] z inicjatywy Hansa Huberta Pinkusa[4], ówczesnego dyrektora fabryki[5]. Było to osiedle bliźniaczych[6] domów robotniczych. Każdy z domków posiadał ogródek, co miało podnosić walory życia[7].

W czasie I wojny światowej na osiedlu została rozplanowana „kolonia dla żołnierzy wracających z wojny”[8]. Po zakończeniu II wojny światowej osiedlu zostało nadane imię Karola Miarki – polskiego działacza społecznego na Górnym Śląsku w XIX wieku[7]. W latach 1957–1958 zbudowano 40 domów na przedłużeniu osiedla[9]. Po pierwszym walnym zebraniu 53 członków Towarzystwa Ogrodów i Osiedli Działkowych 14 marca 1964 powstał kompleks ogrodów „Karola Miarki”[10]. W latach 80. XX wieku diecezja opolska planowała budowę kościoła, plebanii i domu katechetycznego na osiedlu Karola Miarki. Wojewoda opolski Kazimierz Dzierżan podczas spotkania z biskupem Alfonsem Nossolem w 1986 nie wyraził zgody na budowę ze względu na brak działki budowlanej, i ponieważ ograniczyłaby ona budowę 200 mieszkań spółdzielczych[11].

Po 1989 na Kolonii Karola Miarki zmieniono nazwy niektórych ulic: Aleksandra Zawadzkiego na Jana Kazimierza, Dąbrowszczaków na Józefa Wybickiego, Jerzego Ziętka na Monte Cassino[12]. Rejon Kolonii Karola Miarki został zalany podczas powodzi tysiąclecia w lipcu 1997[13]. W 2003 zbudowano obwodnicę Prudnika, zaczynającą się na rondzie przy Kolonii Karola Miarki[14]. W październiku 2008 TBS rozpoczął rozbudowę osiedla[15].

Przypisy edytuj

  1. Obwieszczenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia – Dziennik Ustaw [online], dziennikustaw.gov.pl [dostęp 2018-12-20].
  2. Plan pola lubrzańskiego i ceglanego (dzisiejsza ul. Polna i Karola Miarki) MP/AU/1032 [online], wok4u.eu [dostęp 2022-02-23].
  3. Marcin Domino, Jak zmieniał się Prudnik z inicjatywy rodzin Fränkel i Pinkus – cz. 1 [online], Prudnik24, 13 stycznia 2015 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  4. Maciej Dobrzański, Jak powojenny Prudnik upamiętnił Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 16 stycznia 2022 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  5. Edyta Hanszke, Dzieje królewskiego Żyda [online], Nowa Trybuna Opolska, 12 lipca 2002 [dostęp 2020-01-28] (pol.).
  6. Andrzej Dereń, Ulica Stanisława Moniuszki: Łukiem i po kostce [online], terazprudnik.pl, 30 marca 2019 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  7. a b Maciej Dobrzański, Nie tylko reprezentacyjne wille... Jakie jeszcze budynki w Prudniku związane są z rodziną Fränklów i Pinkusów? [online], Prudnik24, 4 grudnia 2021 [dostęp 2022-02-23] (pol.).
  8. Kolonia dla żołnierzy wracających z wojny / osiedle Karola Miarki MP/AU/877 [online], wok4u.eu [dostęp 2022-02-23].
  9. Kasza 2020 ↓, s. 25.
  10. http://ozoopole.pzd.pl/wp-content/uploads/2017/06/ROD-im.-T.-Ko%C5%9Bciuszki-w-Prudniku.pdf.
  11. Renata Sołtysek, Budownictwo kościołów na Śląsku Opolskim w Polsce Ludowej (1945–1989): „Bogu na chwałę, nam na zbawienie”, Opole: Instytut Śląski, 2022, s. 179, ISBN 978-83-7126-412-2.
  12. Na etapie dyskusji, „Głos Włókniarza”, 5 (654), Opole: Opolskie Wydawnictwo Prasowe, 1 marca 1990, s. 11.
  13. Naprawy wykorzystać do modernizacji, „Tygodnik Prudnicki”, Antoni Weigt – redaktor naczelny, 34 (353), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 sierpnia 1997, s. 3, ISSN 1231-904X.
  14. Andrzej Dereń, Trzy w jednym, „Tygodnik Prudnicki”, 39 (669), Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 24 września 2003, s. 3, ISSN 1231-904X.
  15. Krzysztof Strauchmann, Powstanie nowe osiedle w Prudniku [online], Nowa Trybuna Opolska, 23 października 2008 [dostęp 2020-01-28] (pol.).

Bibliografia edytuj

  • Ryszard Kasza: Ulicami Prudnika z historią i fotografią w tle. Przemysław Birna, Franciszek Dendewicz, Piotr Kulczyk. Prudnik: Powiat Prudnicki, 2020. ISBN 978-83-954314-5-6.