Osiedle im. Mikołaja Kopernika (Poznań)
Osiedle im. Mikołaja Kopernika – osiedle mieszkaniowe w Poznaniu położone w dwóch jednostkach obszarowych Systemu Informacji Miejskiej (SIM) os. Mikołaja Kopernika (osiedle samorządowe Grunwald Południe)[1] i Junikowo[2] (osiedle samorządowe Junikowo)[3].
 Blok mieszkalny z dawnym neonem z nazwą osiedla i wjazd na osiedle od strony ul. Jugosłowiańskiej, widok od strony ul. Promienistej (2010) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miasto | |
| Dzielnica | |
| Data budowy | |
| Architekt | |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
 52°23′08,4″N 16°51′50,7″E/52,385667 16,864083
| |
Historia edytuj
Osiedle dla 12 000 mieszkańców powstało w wyniku konkursu architektonicznego z 1973. Zwycięzcami rywalizacji byli: Andrzej Łuczkowski (Inwestprojekt Poznań) oraz Andrzej Kurzawski i Piotr Wędrychowicz. Realizacja budowy nastąpiła w latach 1976-1984, przy czym kierownictwo nad pracami przejęła z czasem Izabela Klimaszewska[4].
25 maja 1985 szkole podstawowej nr 7 nadano imię Erazma z Rotterdamu i wmurowano z tej okazji stosowną tablicę pamiątkową[5].
W 1999 utworzono jednostkę pomocniczą miasta Osiedle Kopernika-Raszyn[6]. Nowy statut osiedla z 2010 roku ustanawia nazwę Osiedle Grunwald Południe[7].
Toponimia edytuj
Nazwy ulic osiedlowych noszą miana wielkich astronomów: Newtona, Galileusza i Keplera.
Zabudowa edytuj
Położone jest pomiędzy ulicami: Jugosłowiańską, Smardzewską i Jawornicką, przedzielone na dwie części ulicą Promienistą.
W latach 90. na południowy zachód od pierwotnej zabudowy powstało osiedle nowocześniejszych budynków (w granicach ulic Jawornicka, Giżycka, Przepiórcza i Grunwaldzka) składające się z około 40 budynków, w planach jest ciągle budowanie nowych. Budynki te nie przystają architektonicznie do starszej części osiedla, należą jednak częściowo do Spółdzielni Mieszkaniowej "Grunwald" i są niejako kontynuacją Osiedla Kopernika.
Jest to jedno z najbardziej zielonych osiedli wielkopłytowych w Poznaniu. Na jego terenie jest wiele drzew i krzewów oraz skwerków z ławkami i miejscami zabaw dla dzieci. Największą oazą zieleni na Grunwaldzie jest Lasek Marceliński (jeden z niewielu tego typu w mieście) położony około 1 kilometra od osiedla, stanowi więc ulubione miejsce spacerów i wypraw tutejszych mieszkańców. Bezpośrednio z blokami sąsiaduje natomiast park ks. Józefa Jasińskiego.
Na dachu budynku znajdującego się pod adresem ulicy Jugosłowiańskiej 54 znajduje się mający około 2,5 metra wysokości blaszany napis z nazwą osiedla – pozostałość po dawnym neonie[8]. Litery nie posiadają obecnie żadnego podświetlenia, co czyni je niewidocznymi w nocy[8].
Handel edytuj
Na terenie osiedla znajdują się 3 centra handlowo-usługowe w postaci modernistycznych pawilonów powstałych jeszcze w latach 70. mieszczących restauracje, sklepy spożywcze, odzieżowe i AGD, zakłady fryzjerskie i placówki bankowe. Pod koniec lat 90. powstały też dwa duże supermarkety: Piotr i Paweł oraz Hit (później jego miejsce zajęło Tesco, obecnie jest to Centrum Kopernik z marketem Intermarche). 20 marca 1984 otwarto stację benzynową (wówczas CPN) przy ul. Jugosłowiańskiej[9].
Komunikacja miejska edytuj
W centralnej części osiedla znajduje się pętla autobusowa Os. Kopernika, zaś nieopodal na ul. Kaczej – zajezdnia autobusowa A3 „Kacza”. W planach jest budowa nowego torowiska tramwajowego wzdłuż ul. Promienistej z pętlą końcową w okolicy skrzyżowania z ul. Jawornicką[10].
Kultura edytuj
Na osiedlu przy ulicy Galileusza 8 działa Klub Osiedlowy Kopernik Spółdzielni Mieszkaniowej „Grunwald”[11].
Osiedle im. Mikołaja Kopernika w kulturze popularnej edytuj
Część akcji powieści Jacka Sobczyńskiego Nie rozumiemy się bez słów (Instytut Wydawniczy Latarnik, 2014) rozgrywa się na osiedlu Kopernika w połowie lat 90. XX wieku[12].
Galeria zdjęć edytuj
-
Zdjęcie satelitarne okolic Fortu VIIIa, przyszłego osiedla Kopernika, Kopaniny i przyszłego stadionu piłkarskiego, 1965 -
Osiedle Kopernika. Pawilon handlowy przy ul. Galileusza (Saturn) w 2015 roku -
Osiedlowa uliczka (kwartał ul. Galileusza) w roku 2015 -
Przedszkole nr 28 im. Małych Astronomów -
Szkoła podstawowa nr 7 im. Erazma z Rotterdamu -
Ściana szczytowa bloku mieszkalnego (ul. Newtona 3)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ https://www.poznan.pl/mim/osiedla/osiedle-grunwald-poludnie,1244/
- ↑ https://www.poznan.pl/mim/osiedla/osiedle-junikowo,1246/
- ↑ Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu, Mapa jednostek obszarowych Systemu Informacji Miejskiej Poznania, zdm.poznan.pl [zarchiwizowane 2017-09-22].
- ↑ Atlas architektury Poznania, Janusz Pazder (red.), Aleksandra Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 161, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366.
- ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1985 roku. Część druga. „Kronika Miasta Poznania”. Nr 4/1986, s. 133. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552.
- ↑ Uchwała Nr XVII/190/III/99 Rady Miasta Poznania z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie utworzenia Osiedla Kopernika-Raszyn w Poznaniu
- ↑ Uchwała Nr LXXVI/1118/V/2010 Rady Miasta Poznania z dnia 31 sierpnia 2010 r. ws. uchwalenia statutu Osiedla Grunwald Południe (Dz. Urz. Woj. Wielkopolskiego z 2010 r., Nr 227, poz. 4184)
- ↑ a b Maciej Grzywaczewski: Osiedle Kopernika - Neon z nazwą - Poznań. STARE NEONY - Poznań i region Wielkopolski. [dostęp 2020-10-19]. (pol.).
- ↑ Wydarzenia w Poznaniu w 1984 r. (część pierwsza). „Kronika Miasta Poznania”. Nr 2/1985, s. 194. Poznań: Wydawnictwo Miejskie Posnania. ISSN 0137-3552.
- ↑ Miejska Pracownia Urbanistyczna, Kierunki rozwoju systemu transportowego – sieć tramwajowa, węzły integracji, zaplecze transportu miejskiego [online] [dostęp 2014-12-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
- ↑ Osiedlowy Klub Kopernik w Poznaniu. (pol.).
- ↑ Nie rozumiemy się bez słów • Sobczyński Jacek • książka - recenzje, opisy, opinie » BiblioNETka.pl [online], www.biblionetka.pl [dostęp 2020-02-05].
Bibliografia edytuj
- Poznań – atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
- Poznań – przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344.
