Ostap Hohol, pol. Eustachy Hohoł[2], herbu Jastrzębiec (ukr. Остап (Євстафій) Гоголь ; ur. pocz. XVII w. w Hohołach, powiat latyczowski, zm. 9 stycznia 1679 w Dymerze, powiat kijowski) – pułkownik wojsk zaporoskich, od 1675 do 1679 hetman nakaźny Prawobrzeżnej Ukrainy.

Ostap Hohol
Eustachy Hohoł
Ilustracja
Portret Ostapa Hohola
Herb rodowy
Jastrzębiec
Miejsce urodzenia

Hohoły, powiat latyczowski, województwo podolskie, Korona Królestwa Polskiego

Data i miejsce śmierci

1679
Dymer, powiat kijowski[1]

Ród

Hohołowie

Małżeństwo

Irena

Dzieci

Prokop, Iłła, Anastazja

Wojny i bitwy

Wojna polsko-turecka (1672–1676)

Administracja

hetman zaporoski

Życiorys edytuj

Ostap Hohol urodził się w rodowym majątku Hohoły (ukr. Гоголі, Hoholi), położonym koło miejscowości Żeniszkowce na Podolu. Pochodził z ruskiego uszlachconego rodu Hohoł (Hohol), polskiego herbu Jastrzębiec[3].

Brał udział w powstaniu Chmielnickiego. Od 1658 roku aż do jego rozwiązania w 1676 roku był pułkownikiem pułku mohylowskiego podolskiego (pułku dniesterskiego), a w 1649 i ponownie w 1674 pułkownikiem pułku winnickiego. W 1676 roku został mianowany przez Jana III Sobieskiego hetmanem prawobrzeżnej Ukrainy, zastępując Mychajło Chanenkę. Zmarł w 1679 roku w swojej hetmańskiej rezydencji w podkijowskim Dymerze i został pochowany w Kijowie w Monasterze Międzygórskim.

Uważany jest za przodka Nikołaja Gogola[4][5].

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. W myśl rozejmu andruszowskiego z 1667 r. powiat kijowski formalnie należał do Korony, jednak faktycznie był już terytorium Carstwa Rosyjskiego
  2. Tak w konstytucji sejmowej z 1675 roku, zob. hasło: Eustachy Hohol, w: Wielka encyklopedia powszechna ilustrowana, tom. 29-30, Warszawa 1902, str. 195
  3. Hohol, starodawny ród ruski, osiedlony na Ukrainie, w XVII w. uszlachcony. Do rodu tego należeli: Hohol (Jonasz), władyka piński i turowski, † 1602; gorliwy stronnik powrócenia do unji florenckiej; w tym celu znajdował się na synodzie w Brześciu 1595 r. Wkrótce potem mianowany przez Zygmunta III biskupem pińskim. Hohol (Ostap), starszyna wojsk zaporoskich, odznaczył się wielokrotnie w wojnie Jana III z Turkami na Podolu i Ukrainie, a w nagrodę tych zasług otrzymał od niego naczelne dowództwo nad wszystkimi Kozakami, którzy w 1675 roku stali jeszcze przy Polsce, czyli mianowany został hetmanem nakaźnym Rusi przeddnieprskiej. Zmarł w 1679 roku i pochowany w Kijowie w monasterze Międzygórskim. Z tegoż rodu pochodzi podobno i znakomity pisarz rosyjski Gogol”. (Encyklopedja Powszechna S. Orgelbranda. T. V, str. 296, Warszawa 1873)
  4. Renata Smirnowa Gogol i Polska, novayapolsha.pl, 7 czerwca 2019 (ros.)
  5. Adam Jerschina 1000 lat między Dnieprem i Wisłą (31), Dziennik Kijowski, nr 466