Ostra Góra (Pogórze Rożnowskie)
Ostra Góra (483 m n.p.m.) – wydatny i porośnięty lasem grzbiet z sześcioma kulminacjami pomiędzy zachodnimi brzegami Jeziora Rożnowskiego a doliną Łososiny. Przebiega w kierunku południowy wschód – północny zachód. Najdalej na północny zachód wysunięta kulminacja – Ostra Góra Płn. (456 m) wznosi się nad zaporą elektrowni wodnej Rożnów[1], której miejsce budowy zostało wybrane optymalnie w najwęższym miejscu pogórskiego przełomu Dunajca we wsi Rożnów, między cyplem góry Łazy (323 m n.p.m.), nazywanym również Łaziska a Ostrą Górą płn.[2] Najdalej na południowy wschód wysunięta kulminacja ma wysokość 471 m, druga z kolei, odległa od niej o około 180 m na północny zachód to najwyższy szczyt Ostrej Góry (483,5 m)[1]. Stoi na nim zamontowana na słupku tabliczka informacyjna i paśnik dla zwierząt.
 Widok na zaporę wodną w Rożnowie, dalej - Ostra Góra płn. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
483 m n.p.m. |
| Wybitność |
118 m |
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 49°45′41″N 20°39′08″E/49,761389 20,652222
| |
Ostra góra znajduje się na Pogórzu Rożnowskim, w granicach wsi Bilsko w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Łososina Dolna. Z dolnej części jej stoków nad wsiami Tabaszowa i Znamirowice roztaczają się ładne widoki na całe otoczenie Jeziora Rożnowskiego[3].
Wspinaczka skalna edytuj
Na północno-wschodnim stoku najdalej na wschód wysuniętej kulminacji 471 m znajduje się duże odsłonięcie skał piaskowcowych. Jest to potężny, trzypiętrowy pas skał o pionowych lub zbliżonych do pionu ściankach poprzedzielanych urwistymi półkami i lesistymi tarasami. Znajduje się w orograficznie lewych zboczach wąwozu opadającego do Jeziora Rożnowskiego. Ściany mają łączną wysokość kilkudziesięciu metrów. Dla uprawiających linową wspinaczkę skalną lub bouldering atrakcyjne są nie tyle ich trudności wspinaczkowe, co wysokość i możliwość wspinaczki kilkuwyciągowej. Jednak do 2022 r. brak informacji o drogach wspinaczkowych[4].
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2022-06-21].
- ↑ Pogórze Rożnowskie 1: 50 000. Mapa turystyczna, Kraków: Wyd. Compass, 2004, ISBN 83-89165-72-4.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-09-12].
- ↑ Grzegorz Rettinger, Beskidy Zachodnie i Pogórze. Przewodnik wspinaczkowy, Kraków: wspinanie.pl, 2019, ISBN 978-83-947825-2-8.
.jpg)