Wikipedia

Ostritz

miasto w Niemczech

Ostritz (górnołuż. Wostrowc, cz. Ostřice[2], pol. Ostrowiec[3]) – miasto w niemieckim kraju związkowym Saksonia, w okręgu administracyjnym Drezno, w powiecie Görlitz na terenie Łużyc Górnych. Ostritz leży w południowo-wschodniej części Saksonii na lewym brzegu Nysy Łużyckiej, bezpośrednio przy granicy z Polską. Ostritz graniczy tu bezpośrednio z polskimi wsiami Krzewina, Bratków, Posada w powiecie zgorzeleckim, w gminie Bogatynia.

Ostritz
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Niemcy

Kraj związkowy

 Saksonia

Powiat

Powiat Görlitz

Prawa miejskie

1357

Powierzchnia

23,37 km²

Wysokość

207 m n.p.m.

Populacja (31 sierpnia 2019)
• liczba ludności
• gęstość


2 269[1]
112 os./km²

Nr kierunkowy

035823

Kod pocztowy

02899

Tablice rejestracyjne

GR, LÖB, NOL, NY, WSW, ZI

Położenie na mapie Saksonii
Mapa konturowa Saksonii, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ostritz”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Ostritz”
Ziemia51°01′N 14°56′E/51,016667 14,933333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Nazwa edytuj

Pierwotną nazwą miejscowości była łużycka nazwa Wostrow lub Wostrowc[4]. Po podbiciu w średniowieczu Słowian połabskich z plemion Serbów lużyckich mieszkających na Łużycach nazwa została później zgermanizowana na Ostritz.

Historia edytuj

 
Panorama miasta na widokówce z pocz. XX w.

Historia miejscowości sięga wczesnośredniowiecznej osady słowiańskiej, istniejącej już w 500 roku[5]. Około 1230 król czeski nadał miejscowość rodowi Dohnów, a w 1234 królowa czeska Kunegunda założyła opactwo cysterek (Klasztor St. Marienthal)[6], które jest najstarszym nieprzerwanie działającym żeńskim klasztorem cysterskim na terenie dzisiejszych Niemiec. W latach 1319–1337 miejscowość znajdowała się w granicach piastowskiego księstwa jaworskiego, jednego z polskich księstw dzielnicowych[7]. Z tego okresu pochodzą dokumenty wystawione przez księcia Henryka I jaworskiego w Zgorzelcu i Żytawie, poświadczające przeniesienie własności lasu i części dochodów wsi na rzecz klasztoru[7]. W 1337 miejscowość ponownie znalazła się we władaniu Czech, a w 1346 w całości przeszła na własność klasztoru, co zatwierdził król czeski Jan Ślepy[8]. W 1357 zostały nadane prawa miejskie na mocy dokumentu wystawionego w Pradze[6]. W 1368 miał miejsce konflikt z pobliską Żytawą, niechętną powstaniu nowego, konkurencyjnego miasta w okolicy, skutkujący najazdem żytawian i zniszczeniem wznoszonych murów miejskich i ratusza[5]. Konflikt zażegnano sądownie, poświadczając ważność nadanych praw miejskich, a około 1405 rozpoczęto odbudowę ratusza[5]. W latach 1527, 1561 oraz 1583 miasto zostało strawione w dużej części przez pożary[4]. Miasto pozostawało częścią Czech do 1635, gdy na mocy pokoju praskiego przeszło pod panowanie Saksonii, znajdując się w efekcie od 1697 do 1763 we władaniu królów Polski Augusta II Mocnego i Augusta III Sasa, a od 1871 w granicach Niemiec. W 1824 i 1841 miały miejsce kolejne pożary miasta[5]. W latach 1873–1875 zbudowano linię kolejową łączącą Zgorzelec z Żytawą, która przebiegała przez miasto[6]. W 1938 nazistowska administracja zamknęła szkołę klasztorną[5].

W 2008 w obecności duchownych niemieckich i polskich w mieście został odsłonięty pierwszy we wschodnich Niemczech pomnik Jana Pawła II[9][10].

W mieście, w dniach 20-21.04.2018 r., odbył się festiwal Schild und Schwert (Tarcza i Miecz) z okazji urodzin Adolfa Hitlera, w który wzięli udział neonaziści z całej Europy, m.in. 50 neonazistów z Polski[11][12].

Zabytki edytuj

Komunikacja edytuj

W czasach NRD pasażerowie linii kolejowej Görlitz-Żytawa mogli wsiąść i wysiąść w Krzewinie i przejść pod nadzorem WOP do Ostritz.

Ciekawostka edytuj

Energia do funkcjonowania miasta pochodzi z ekologicznych źródeł. Energię elektryczną produkują wiatraki, oraz kolektory słoneczne, ciepło wytwarza spalarnia biomasy. Ostritz jest miastem modelowym w Niemczech dla korzystania z ekologicznych, odnawialnych źródeł energii.

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Bevölkerung des Freistaates Sachsen jeweils am Monatsende ausgewählter Berichtsmonate nach Gemeinden
  2. ↑ Železniční a národopisná mapa zemí koruny české a rakouska-uherska s vyznačením hranic dicésáních a obvodů obchodních komor
  3. ↑ Leksykon Polactwa w Niemczech, Instytut Śląski w Opolu, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa–Wrocław 1973, wydanie fototypiczne, str. 569
  4. ↑ a b A.F. Busching, "A new system of geography", rozdz. "Lusatia", London 1762, str. 135.
  5. ↑ a b c d e Stadt Ostritz [online], www.ostritz.de [dostęp 2019-12-07].
  6. ↑ a b c Ostritz » Oberlausitz [online], neu.branchenoberlausitz.de [dostęp 2019-12-07] (niem.).
  7. ↑ a b Gisela Rieck, Herzog Heinrich von Jauer herrscht über die östliche Oberlausitz, w: Ora et labora nr 49, 2014, s. 17
  8. ↑ Lars-Arne Dannenberg, Die Burggrafen von Dohna als Stifter der Abtei St. Marienthal in der Oberlausitz, w: Ora et labora nr 48, 2013, s. 17
  9. ↑ Einweihung einer Statue von Johannes Paul II. im Kloster St. Mari [online], www.tdh-online.de [dostęp 2019-12-07] (niem.).
  10. ↑ » Denkmal für Johannes Paul II. im Kloster St. Marienthal [online], www.orden-online.de [dostęp 2019-12-07].
  11. ↑ Jacek Harłukowicz, mako, Neonaziści z Polski dotarli do Ostritz. Policja rekwiruje faszystowskie symbole. 31-latek zatrzymany za hajlowanie, 21 kwietnia 2018
  12. ↑ Michał Kokot, Jacek Harłukowicz, Niemieccy i polscy neonaziści uczczą na granicy rocznicę urodzin Hitlera, 26 marca 2018

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ostritz&oldid=72168182”