Otto Szmidt

radziecki uczony

Otto Juljewicz Szmidt (ros. Отто Юльевич Шмидт, ur. 18 września?/30 września 1891 w Mohylewie, zm. 7 września 1956 w Moskwie) – radziecki astronom, geofizyk, matematyk, akademik Radzieckiej Akademii Nauk w (1935) i Ukraińskiej Akademii Nauk (1934) Bohater Związku Radzieckiego (27 czerwca 1937), członek Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego od 1918.

Otto Schmidt
Otto Juljewicz Szmidt
Отто Юльевич Шмидт
Ilustracja
Portret Otto Schmidta, 1937 rok
Data i miejsce urodzenia

30 września 1891
Mohylew

Data i miejsce śmierci

7 września 1956
Moskwa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Nowodziewiczy

Zawód, zajęcie

astronom, geofizyk, matematyk

Tytuł naukowy

akademik

Alma Mater

Uniwersytet Kijowski

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy

Życiorys edytuj

Jego przodkami ze strony ojca byli Niemcy, którzy przybyli w drugiej połowie XVIII wieku do Kurlandii (ówcześnie lenno Rzeczypospolitej, obecnie Łotwa), a matka była pochodzenia łotewskiego.

W 1921 przewodniczący delegacji rosyjsko-ukraińsko-białoruskiej w Mieszanej Komisji Reewakuacyjnej i Specjalnej Komisji Mieszanej, utworzonych na mocy Traktatu Ryskiego (zob. D. Matelski: Losy polskich dóbr kultury w Rosji i ZSRR, Poznań 2004). W latach 1924–1941 był redaktorem naczelnym Wielkiej Encyklopedii Radzieckiej.

W 1933 r. został kierownikiem ekspedycji polarnej na statku „Czeluskin”, która miała pokonać bez zawijania do portów trasę z Murmańska do Władywostoku Przejściem Północno-Wschodnim. 13 lutego 1934 r. statek zatonął, zgnieciony przez lody, na Morzu Czukockim. Szmidta i całą resztę ekspedycji uratowano dzięki brawurowej akcji radzieckich lotników, którzy podjęli ich z pola lodowego[1].

Przyznano mu Złotą Gwiazdę Bohatera Związku Radzieckiego, trzykrotnie Order Lenina (1932, 1937 i 1953), dwukrotnie Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1936 i 1945), Order Czerwonej Gwiazdy (1934) i inne odznaczenia.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Wizyta na dnie morza. „Poznaj Świat”. XXVIII (330), s. 41, maj 1980. Polskie Towarzystwo Geograficzne. (pol.). 

Linki zewnętrzne edytuj