Otwór podoczodołowy
Otwór podoczodołowy (łac. foramen infraorbitale, ang. infraorbital foramen) – otwór w szczęce człowieka, stanowiący zakończenie kanału podoczodołowego. Przez otwór przedostają się naczynia krwionośne i limfatyczne, a także nerw[1].
Struktura
edytujOtwór ten znajduje się na powierzchni przedniej trzonu szczęki, tuż poniżej brzegu podoczodołowego[2]. Bezpośrednio pod otworem znajduje się dół nadkłowy[3][4].
Otwór podoczodołowy jest zakończeniem kanału podoczodołowego, którego drugie wejście rozpoczyna bruzdę podoczodołową na dolnej krawędzi szczeliny oczodołowej[5].
Przez ten otwór wychodzą na twarz:
- nerw podoczodołowy[2][6] (odgałęzienie nerwu szczękowego, będącego z kolei częścią nerwu trójdzielnego)[7][2];
- tętnica podoczodołowa[2][6] (dość gruba tętnica, zazwyczaj gałąź tętnicy oponowej środkowej)[8];
- żyły podoczodołowe[2][6].
Lokalizacja na twarzy
edytujW 75% rzut otworu podoczodołowego znajduje się w linii łączącej spoidło boczne powiek ze skrzydłem nosa[9].
Znaczenie kliniczne
edytujZe względu na fakt, iż przez ten otwór przechodzi nerw podoczodołowy, może on zostać wykorzystany do badania nerwu szczękowego. Jeżeli po uciśnięciu przez lekarza twarzy w miejscu, gdzie znajduje się rzut tego otworu na skórę twarzy, występuje nieproporcjonalny ból, świadczy to o problemie związanym z włóknami czuciowymi biegnącymi z nerwem szczękowym. Jest to więc tzw. punkt spustowy nerwu szczękowego[10].
Zmienności
edytuj
Otwór ten może nie mieć górnego brzegu (przechodzi płynnie w oczodół), wtedy jest nazywany wcięciem podoczodołowym[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Bochenek, Reicher 2014a ↓, s. 365.
- ↑ a b c d e Bochenek, Reicher 2014a ↓, s. 413.
- ↑ a b Witold Woźniak: Anatomia człowieka Podręcznik dla studentów i lekarzy. Wrocław: Urban & Partner, 2003, s. 107. ISBN 978-83-87944-74-2.
- ↑ Bochenek, Reicher 2014a ↓, s. 313.
- ↑ Sylwanowicz 1978 ↓, s. 97.
- ↑ a b c Sylwanowicz 1978 ↓, s. 97-98.
- ↑ Sylwanowicz 1978 ↓, s. 541.
- ↑ Bochenek, Reicher 2014b ↓, s. 209.
- ↑ N. Ercikti, N. Apaydin, Y. Kirici. Location of the infraorbital foramen with reference to soft tissue landmarks. „Surg Radiol Anat”. 1 (39), s. 11-15, 4 stycznia 2016. DOI: 10.1007/s00276-016-1683-0. ISSN 0930-1038. (ang.).
- ↑ Michael Schunke, Erik Schulte, Udo Schumacher: Prometeusz Atlas anatomii człowieka Tom III. Wrocław: Med-Pharm Polska, 2017, s. 77. ISBN 978-83-7846-043-5.
Bibliografia
edytuj- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Tom 1. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014. ISBN 978-83-200-4323-5.
- Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Tom 3. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2014. ISBN 978-83-200-3257-4.
- Witold Sylwanowicz: Anatomia człowieka Podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1978.
