Ozdobnik

termin muzyczny

Ozdobnik – element melodii wprowadzający dodatkowe dźwięki mające charakter ornamentów.

W dawnych czasach stosowanie ozdobników zależało od smaku i inwencji wykonawcy, lecz z czasem ustalono pewien zasób standardowych ozdobników i zasady ich zapisu. Ozdobniki nie zwiększają czasu trwania taktu i wykonywane są kosztem czasu dźwięku, który ozdabiają, lub dźwięku poprzedzającego.

Ornamentyka była bardzo popularna w muzyce renesansowej, baroku i muzyce klasycystycznej. Szczególną mnogość ornamentów wypracowała muzyka klawesynowa. Do czasów współczesnych zachowały się tylko niektóre, a i te są rzadko używane.

Śpiew z użyciem ozdobników nazywa się koloraturą (zob. też sopran koloraturowy)[1].

Do używanych dziś ozdobników należą:

tryl

Dawniej używano między innymi:

Przypisy

edytuj