Płóz
Płóz – część korpusu płużnego zapewniająca pługowi stabilność w czasie orki[1].
Płóz jest jednym z punktów oparcia i płaszczyzną oporu o ścianę i dno bruzdy[1]. Wykonany jest zwykle z płaskownika[2]. Przytwierdza się go śrubami do słupicy, ustawiając pod kątem 2–3°[2]. Może być zakończony piętka, zabezpieczającą go przed ścieraniem[2]. Nadmierne ugniatanie przez płóz dna bruzdy może prowadzić do powstania podeszwy płużnej.
Długość płozu jest zależna od siły nacisku skiby na powierzchnię odkładnicy, jej kształtu i masy pługa[2]. Ze względu na długość wyróżnia się dwa typy płozów:
- płóz krótki – stosuje się go przy odkładnicach cylindrycznych, ustawionych stromo; opiera się on jedynie o ścianę bruzdy, przenosząc na nią boczne naciski pochodzące z oporów gleby[2]
- płóz długi – wykorzystywany jest z odkładnicami śrubowymi oraz przy ostatnim korpusie; opiera się on o ściankę i dno bruzdy, przenosi więc zarówno boczne, jak i pionowe naciski; zakończony jest zawsze piętką[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b Zimny 2003 ↓, s. 151.
- ↑ a b c d e f Marks 1997 ↓, rozdz. 1.3.6.
Bibliografia edytuj
- Norbert Marks: Maszyny rolnicze. Cz. 1, Maszyny do uprawy, pielęgnacji, nawożenia, siewu, sadzenia i ochrony roślin. Kraków: Wydawnictwo Akademii Rolniczej w Krakowie, 1997. ISBN 83-86524-18-9.
- Lesław Zimny: Encyklopedia ekologiczno-rolnicza. Wrocław: Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, 2003. ISBN 83-87866-79-2.