Wikipedia

Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn

Główny artykuł: Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.

Wyścig na 400 metrów stylem dowolnym mężczyzn był jedną z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Wystartowało 26 (ze zgłoszonych początkowo 66) zawodników z trzynastu ekip narodowych.

Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
1908 1920
Ilustracja
Miejsce

 Szwecja
Sztokholm

Termin

11-14 lipca 1912

Liczba sportowców

66 (26 wystartowało)

Obiekt rozgrywek

Djurgårdsbrunnsviken

Złoty medal Złoty medal

Kanada George Hodgson

Srebrny medal Srebrny medal

John Hatfield

Brązowy medal Brązowy medal

Australazja Harold Hardwick

Rekord świata na dystansie 440 jardów należał do Australijczyka Franka Beaurepaire'a, który zdobył na tym dystansie srebrny medal na IV Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Londynie cztery lata wcześniej. Beaurepaire nie startował na igrzyskach w Sztokholmie, gdyż rok wcześniej zadeklarował się jako profesjonalista by wziąć udział w kursie pływackim i ratowniczym. Beaurepaire powrócił do rywalizaji na igrzyskach w 1920 i 1924 roku. Największą nadzieją ekipy Australazji był Harold Hardwick, który w 1911 roku został amatorskim mistrzem Wielkiej Brytanii na dystansie 440 jardów. Hardwick po zakończeniu kariery pływackiej został zawodowym mistrzem kraju w boksie w wadze ciężkiej.

Przed igrzyskami rekord świata na tym dystansie należał do Węgra Béli Las-Torresa, który 5 czerwca 1912 w Budapeszcie uzyskał wynik 5:28,4

Podczas igrzysk w Sztokholmie złoto przypadło jednak reprezentantowi Kanady. Mistrzem olimpijskim został George Hodgson, który zaledwie cztery dni wcześniej wygrał finał wyścigu na 1500 metrów. Hodgson stał się znany, gdy w 1910 roku na mistrzostwach kraju zwyciężył na każdym dystansie, w którym brał udział. W 1911 roku wygrał wyścig na jedną milę na Festiwalu Imperium w Londynie, a następnie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Montrealu. w 1912 roku zdominował zarówno mistrzostwa krajowe jak również dwa najdłuższe dystanse na igrzyskach. Po zakończeniu I wojny światowej Hondgson wystartował na igrzyskach w Antwerpii w 1920 roku, jednak nie zdołał się zakwalifikować do finału na żadnym z dystansów. Zdobywca srebrnego medalu, Brytyjczyk John Hatfield zdobył tytuł amatorskiego mistrza kraju w 1912 i 1913 roku.

Rekordy edytuj

Rekord świata   Béla Las-Torres (HUN) 5:28,4   Budapeszt (HUN) 5 czerwca 1912
Rekord olimpijski   Henry Taylor (GBR) 5:36,8   Londyn (GBR) 16 lipca 1908

Wyniki edytuj

Eliminacje edytuj

Początkowo rozlosowanych zostało 11 wyścigów eliminacyjnych, jednak z powodu ogromnej liczby wycofań, eliminacje zostały rozlosowane ponownie.

Zawodnicy pierwotnie zgłoszeni, jednak wycofani przed ponownym losowaniem eliminacji
Zawodnik Państwo Wyścig
Jean Rodier   Francja 1
Isaac Bentham   Wielka Brytania 1
John Shyrock   Stany Zjednoczone 1
Wolfgang Siller   Austria 2
Georges Hermant   Francja 2
Robert Andersson   Szwecja 2
Josef Scheibler   Austria 3
Henri Decoin   Francja 3
Attilio Bellezza   Włochy 3
Gustav Collin   Szwecja 3
Jack Mantell   Stany Zjednoczone 3
Les Boardman   Australazja 4
René Voisard   Francja 4
Georges Rigal   Francja 5
Virgilio Bellazza   Włochy 5
Iłarion Borisowski   Rosja 5
Perry McGillivray   Stany Zjednoczone 5
Marcel Pernot   Francja 6
Harry Svendsen   Norwegia 6
Wiktor Baranow   Rosja 6
Vilhelm Andersson   Szwecja 6
Richard Frizell   Stany Zjednoczone 6
William Longworth   Australazja 7
S. Matucha   Bohemia 7
Émile Bangerter   Francja 7
Aldo Cigheri   Włochy 7
Joseph Pletincx   Belgia 10
Josef Černÿ   Bohemia 10
Gérard Meister   Francja 10
Mario Portolongo   Włochy 10
Leo Goodwin   Stany Zjednoczone 10
Henri Dubois   Francja 11
Herbert Wetter   Norwegia 11
Aleksiej Andriejew   Rosja 11
Lincoln Johnson   Stany Zjednoczone 11

Ostatecznie do zawodów rozegranych 11 lipca 1912 o godzinie 12:10 przystąpiło 26 zawodników, których podzielono na 6 wyścigów. Awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników z trzeciego miejsca (q).

Wyścig 1
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harold Hardwick   Australazja 5:36,0 Q,  
2. Malcolm Champion   Australazja 5:37,0 Q
3. James Reilly   Stany Zjednoczone 6:10,2
4. Nils-Erik Haglund   Szwecja 6:23,4
5. Davide Baiardo   Włochy
– Mario Massa   Włochy DNF
Wyścig 2
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Thomas Battersby   Wielka Brytania 6:03,6 Q
2. John Johnsen   Norwegia 6:14,4 Q
3. Eskil Wedholm   Szwecja 6:29,8
– Pawieł Awksientjew   Rosja DNF
Wyścig 3
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Max Ritter   Niemcy 5:44,6 Q
2. Alajos Kenyery   Węgry 5:46,0 Q
3. Nicholas Nerich   Stany Zjednoczone 5:50,4 q
– David Theander   Szwecja DNF
Theodore Tartakover   Australazja
Wyścig 4
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Béla Las-Torres   Węgry 5:36,2 Q
2. Henry Taylor   Wielka Brytania 5:48,4 Q
– Nikołaj Woronkow   Rosja DNF
Otto Scheff   Austria DNS
Otto Fahr   Niemcy
Harry Hebner   Stany Zjednoczone
Wyścig 5
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Cecil Healy   Australazja 5:34,0 Q,  
2. John Hatfield   Wielka Brytania 5:35,6 Q
3. Franz Schuh   Austria 6:09,4
– Andreas Asimakopoulos   Grecja DNS
Imre Zachár   Węgry
Kenneth Huszagh   Stany Zjednoczone
Wyścig 6
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. George Hodgson   Kanada 5:50,6 Q
2. William Foster   Wielka Brytania 5:52,4 Q
3. Oscar Schiele   Niemcy 5:57,0
4. George Godfrey   ZPA 6:30,6
5. Harry Hedegaard   Dania 7:07,8

Półfinały edytuj

Półfinały rozegrano 13 lipca 1912 o godzinie 19:00. Awans uzyskiwało dwóch najlepszych z każdego wyścigu (Q) oraz najszybszy z zawodników na trzecim miejscu (q).

Półfinał 1
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. George Hodgson   Kanada 5:25,4 Q,  
2. John Hatfield   Wielka Brytania 5:25,6 Q
3. William Foster   Wielka Brytania 5:49,0
4. Nicholas Nerich   Stany Zjednoczone 5:51,0
5. Thomas Battersby   Wielka Brytania 5:51,2
6. John Johnsen   Norwegia
– Max Ritter   Niemcy DNS
Półfinał 2
Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
1. Harold Hardwick   Australazja 5:31,0 Q
2. Béla Las-Torres   Węgry 5:34,8 Q
3. Cecil Healy   Australazja 5:37,8 q
4. Malcolm Champion   Australazja 5:38,0
5. Henry Taylor   Wielka Brytania 5:48,2
– Alajos Kenyery   Węgry DNS

Finał edytuj

Finał rozegrano 14 lipca 1912 o godzinie 19:00.

Miejsce Zawodnik Kraj Wynik Uwagi
  George Hodgson   Kanada 5:24,4  
  John Hatfield   Wielka Brytania 5:25,8
  Harold Hardwick   Australazja 5:31,2
4. Cecil Healy   Australazja 5:37,8
5. Béla Las-Torres   Węgry 5:42,0

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pływanie_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1912_–_400_m_stylem_dowolnym_mężczyzn&oldid=69782989”