Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924 – 400 m stylem dowolnym mężczyzn
Wyścig na 400 metrów stylem dowolnym mężczyzn było jedną z konkurencji pływackich na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924. Zawody odbyły się w dniach 16–18 lipca na obiekcie Piscine des Tourelles(fr.)[1][2]. W zawodach uczestniczyło 23 zawodników z trzynastu reprezentacji[2].
| Letnie Igrzyska Olimpijskie 1924 | |||
| |||
| Miejsce | |||
|---|---|---|---|
| Termin |
16–18 lipca 1924 | ||
| Liczba ekip |
13 | ||
| Liczba sportowców |
23 | ||
| Obiekt rozgrywek | |||
 Złoty medal
|
|||
 Srebrny medal
|
|||
 Brązowy medal
|
|||
| Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924 
| ||||
|---|---|---|---|---|
| Styl dowolny | ||||
| 100 m | mężczyźni | kobiety | ||
| 400 m | mężczyźni | kobiety | ||
| 1500 m | mężczyźni | |||
| Styl grzbietowy | ||||
| 100 m | mężczyźni | kobiety | ||
| Styl klasyczny | ||||
| 200 m | mężczyźni | kobiety | ||
| Sztafeta - styl dowolny | ||||
| 4 x 100 m | kobiety | |||
| 4 x 200 m | mężczyźni | |||
W rywalizacji uczestniczyli: mistrz na 1500 metrów w stylu dowolnym, Australijczyk Andrew „Boy” Charlton; za kilka dni mistrz olimpijski na 100 metrów stylem dowolnym, Amerykanin Peter „Johnny” Weissmuller; oraz rekordzistę świata[1] Szweda Arne Borg[2]. W wyścigu finałowym trzech zawodników szybko zostawiło w tyle brata bliźniaka Arne, Åke Borga, oraz Brytyjczyka Johna Hatfielda. Weissmuller wyszedł na widoczne prowadzenie po 200 metrach, lecz Szwed utrzymywał się za nim i powoli zmniejszał stratę. Ostatecznie Amerykanin wygrał przyspieszając na ostatnich 25 metrach[1].
Wcześniejsze rekordyEdytuj
| Rekord świata(ang.) (WR) | 4:57,0 |  Johnny Weissmuller (USA)
|
New Haven (USA)
|
6 marca 1923 |
|---|---|---|---|---|
| Rekord olimpijski (OR) | 5:24,4 |  George Hodgson (CAN)
|
 Sztokholm (SWE)
|
14 lipca 1912[3] |
WynikiEdytuj
EliminacjeEdytuj
Awans do półfinału: dwóch najszybszych zawodników z każdego biegu (Q) i najszybszy z trzeciego miejsca ze wszystkich biegów (q)[2][1].
Wyścig 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. |  Ralph Breyer |
5:22,4 | Q  |
| 2. |  John Hatfield |
5:32,6 | Q |
| 3. |  Atilije Venturini |
6:28,0 | |
| – |  Maurice "Moss" Christie(ang.) |
6:39.2 |
Wyścig 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Åke Borg |
5:28,2 | Q |
| 2. |  Václav Antoš |
5:34,8 | Q |
| 3. |  Dionysios Vasilopoulos |
6:21,4 | |
| 4. | Đura Sentđerđi |
6:41,4 |
Wyścig 3
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Johnny Weissmuller |
5:22,2 | Q |
| 2. | Boy Charlton |
5:30,2 | Q |
| 3. | Edward Peter |
5:38,6 | |
| 4. |  Salvator Pellegry |
5:56,2 | |
| 5. |  Jakob Köhler |
6:20,4 |
Wyścig 4
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Arne Borg |
5:31,8[a] | Q |
| 2. | Frank Beaurepaire |
5:38,0 | Q |
| 3. |  Kazuo Noda |
5:43,8 | |
| 4. |  Alberto Zorrilla |
5:49,4 | |
| 5. | Stanislav Bičák |
5:52,4 |
Wyścig 5
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Lester Smith |
5:32,4 | Q |
| 2. | Harold Annison |
5:32,6 | Q |
| 3. |  George Vernot |
5:35,2 | q |
| 4. | Édouard van Zeveren |
5:59,8 | |
| 5. |  Pedro Méndez |
6:26,6 |
PółfinałyEdytuj
Awans do finału: dwóch najszybszych zawodników z każdego biegu (Q) i najszybszy z trzeciego miejsca ze wszystkich biegów (q)[2][1].
Półfinał 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Johnny Weissmuller |
5:13,6 | Q |
| 2. | Boy Charlton |
5:32,6 | Q |
| 3. | George Vernot |
5:38,0 | |
| 4. | Václav Antoš |
5:53,2 | |
| – | Ralph Breyer |
DNS |
Półfinał 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1. | Arne Borg |
5:21,4 | Q |
| 2. | Åke Borg |
5:25,0 | Q |
| 3. | John Hatfield |
5:30,4 | q |
| 4. | Lester Smith[b] |
5:37,6 | |
| 5. | Harold Annison |
5:39,4 | |
| – | Francis „Frank” Beaurepaire |
DNF |
FinałEdytuj
| Miejsce | Zawodnik | Czas |
|---|---|---|
| |
Johnny Weissmuller |
5:04,2 |
| |
Arne Borg |
5:05,6 |
| |
Boy Charlton |
5:06,6 |
| 4. | Åke Borg |
5:26,0 |
| 5. | John Hatfield |
5:32,0 |
| 6. | Lester Smith
|
5:37,6 |
| 7. | George Vernot
|
5:38,0 |
| 8. | Harold Annison
|
5:39,4 |
| 9. | Václav Antoš
|
5:53,2 |
UwagiEdytuj
- ↑ Sports Reference ↓ podaje 5:32,8.
- ↑ Sports Reference ↓ podaje, że Lester Smith był w pierwszym półfinale.
PrzypisyEdytuj
BibliografiaEdytuj
- Swimming at the 1924 Paris Summer Games: Men's 400 metres Freestyle. Sports Reference. [dostęp 2022-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-09)]. (ang.).
- Paweł Wudarski, Files - Paryż 1924 - część 2 (aquatics, gymnastics) (last update - 3-05-2015) - 640. 29. 2. 400 m stylem dowolnym [pdf], olympic interiowo, 2015 [dostęp 2022-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-10] (ang. • pol.).