Wikipedia

Pływanie na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn

100 m stylem dowolnym mężczyzn – jedna z konkurencji pływackich rozgrywanych podczas XVII Igrzysk Olimpijskich w Rzymie. Eliminacje i półfinały odbyły się 26 sierpnia, a finał 27 sierpnia 1960 roku.

Pływanie
100 m stylem dowolnym mężczyzn
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1960
1956 1964
Miejsce

 Włochy
Rzym

Termin

26 sierpnia 1960 (eliminacje i półfinały)
27 sierpnia 1960 (finał)

Liczba ekip

34

Liczba sportowców

51

Obiekt rozgrywek

Kompleks pływacki w Foro Italico

Złoty medal Złoty medal

John Devitt
 Australia

Srebrny medal Srebrny medal

Lance Larson
 Stany Zjednoczone

Brązowy medal Brązowy medal

Manuel dos Santos
 Brazylia

Pływanie na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1960
Styl dowolny
100 m mężczyźni   kobiety
400 m mężczyźni   kobiety
1500 m mężczyźni
Styl grzbietowy
100 m mężczyźni   kobiety
Styl klasyczny
200 m mężczyźni   kobiety
Styl motylkowy
100 m   kobiety
200 m mężczyźni
Sztafety – styl dowolny
4 × 100 m   kobiety
4 × 200 m mężczyźni
Sztafety – styl zmienny
4 × 100 m mężczyźni kobiety
pokaż • dyskusja • edytuj

W finale po 50 metrach najszybszy był Brazylijczyk Manuel dos Santos, podczas gdy na drugim miejscu znajdowali się ex aequo Australijczyk John Devitt i Amerykanin Lance Larson. Santos osłabł nieco w drugiej części dystansu, co pozwoliło Devittowi dogonić reprezentanta Brazylii. Larson zrównał się z Australijczykiem na 20 metrów przed metą. Widzowie obserwujący wyścig byli przekonani, że Amerykanin wygrał wyścig, nieznacznie wyprzedzając Johna Devitta. Ostatecznie okazało się, że Larson i Devitt uzyskali ten sam czas (55,2) i pobili rekord olimpijski. Ówcześnie w przypadku remisu sześciu sędziów[a] decydowało czy lub jaki medal przyznać zawodnikom. Sędziowie nie mogli podjąć jednak ostatecznej decyzji (w głosowaniu był remis). Podczas wyścigu przy każdym torze czas mierzyły trzy osoby i to zanotowane przez nich wyniki miały wyłonić zwycięzcę. Czasy Larsona zmierzone przez trzech sędziów były następujące: 55,0, 55,1, 55,1, kiedy u Devitta trzykrotnie podano wynik 55,2, co oznaczałoby, że to Amerykanin zostanie mistrzem olimpijskim. Zdecydowano jednak się wykorzystać zapasowy pomiar czasu, który wskazał, że Amerykanin uzyskał czas 55,10, a Australijczyk 55,16 (co powinno być zanotowane jako 55,2). Pomimo tego sędzia główny, Szwed Henry Runströmer ogłosił, że złoty medal zdobył John Devitt, a ponieważ w 1960 roku przepisy nie dawały sędziemu głównemu prawa głosu ani możliwości rozstrzygania remisu (w takich sytuacjach najważniejszy był pomiar czasu), spowodowało to apelację reprezentacji Stanów Zjednoczonych. Została ona jednak dwukrotnie odrzucona przez członków Komitetu Wykonawczego Światowej Federacji Pływackiej (FINA). W tych kontrowersyjnych okolicznościach na najwyższym stopniu podium stanął Australijczyk Devitt, srebro otrzymał Amerykanin Larson, a brąz przypadł Brazylijczykowi Manuelowi dos Santosowi, który uzyskał w finale czas 55,4.

Rekordy edytuj

Przed zawodami rekord świata i rekord olimpijski wyglądały następująco:

Rekord Zawodnik Czas Miejsce Data
Rekord świata   John Devitt 54,6   Brisbane 28 stycznia 1957 [1]
Rekord olimpijski   Jon Henricks 55,4   Melbourne 30 listopada 1956 [2]

W trakcie zawodów ustanowiono następujące rekordy:

Data Etap konkurencji Zawodnik Czas Rekord
27 sierpnia finał   John Devitt
  Lance Larson		 55,2  
=  

Wyniki edytuj

Eliminacje edytuj

Miejsce Wyścig Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 7 4 Lance Larson   Stany Zjednoczone 55,7 Q
2. 2 4 John Devitt   Australia 56,0 Q
3. 2 3 Alain Gottvallès   Francja 56,3 Q
4. 3 4 Manuel dos Santos   Brazylia 56,3 Q
5. 7 6 Aubrey Bürer   Południowa Afryka 56,3 Q
6. 3 8 Andrzej Salamon   Polska 56,5 Q
7. 4 4 Gyula Dobay   Węgry 56,5 Q
8. 6 4 Bruce Hunter   Stany Zjednoczone 56,6 Q
9. 6 6 Dick Pound   Kanada 56,7 Q
10. 1 4 Karri Käyhkö   Finlandia 56,8 Q
11. 5 4 Jon Henricks   Australia 56,9 Q
12. 5 5 Per-Ola Lindberg   Szwecja 57,1 Q
13. 1 5 Keigo Shimizu   Japonia 57,3 Q
14. 5 3 László Lantos   Węgry 57,4 Q
15. 7 5 Katsuki Ishihara   Japonia 57,5 Q
16. 3 6 Cam Grout   Kanada 57,6 Q
17. 3 3 Jorge Escalante   Meksyk 57,6 Q
18. 3 5 Ron Kroon   Holandia 57,7 Q
19. 2 5 Igor Łużkowskij   ZSRR 57,9 Q
20. 2 6 Uwe Jacobsen   Niemcy 57,9 Q
21. 7 8 Bernard Aluchna   Polska 57,9 Q
22. 7 3 Paul Voell   Niemcy 58,0 Q
23. 1 2 Ezio Della Savia   Włochy 58,2 Q
24. 4 3 Witalij Sorokin   ZSRR 58,2 Q
25. 1 3 Gert Kölli   Austria 58,3
26. 6 2 Rubén Roca   Kuba 58,3
27. 4 5 Bengt Nordwall   Szwecja 58,5
28. 6 5 Janez Kocmur   Jugosławia 58,7
29. 4 6 Jan Bouwman   Holandia 58,8
30. 6 3 Giorgio Perondini   Włochy 58,9
31. 2 7 Achmad Dimyati   Indonezja 59,1
32. 5 2 Stanley Clarke   Wielka Brytania 59,1
33. 7 2 William O'Donnell   Wielka Brytania 59,2
34. 3 2 Gérard Gropaiz   Francja 59,3
35. 4 7 Amiram Trauber   Izrael 59,7
36. 5 7 Fernando de Abreu   Brazylia 1:00,1
37. 1 7 Herlander Ribeiro   Portugalia 1:00,2
38. 2 2 Luis Nicolao   Argentyna 1:00,2
39. 7 7 Gojko Arneri   Jugosławia 1:00,5
40. 1 6 Leopoldo Rodés   Hiszpania 1:00,7
41. 5 6 Gudmunður Gíslason   Islandia 1:00,8
42. 7 1 Itzhak Luria   Izrael 1:00,9
43. 4 2 Cheung Kin Man   Hongkong 1:01,1
44. 6 7 Phan Hữu Dong   Wietnam Południowy 1:01,3
45. 3 1 Peter Bärtschi   Szwajcaria 1:02,9
46. 5 1 Freddie Elizalde   Filipiny 1:03,0
47. 6 1 Ünsal Fikirci   Turcja 1:03,0
48. 2 1 Fong Seow Jit   Federacja Malajska 1:03,4
49. 1 1 René Wagner   Luksemburg 1:04,3
50. 2 8 Alfred Grixti   Malta 1:07,8
51. 5 8 Christopher Dowling   Malta 1:08,9
3 7 Murray McMachlan   Południowa Afryka DNS

Półfinały edytuj

Półfinał 1 edytuj

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Lance Larson   Stany Zjednoczone 55,5 Q
2. 3 Bruce Hunter   Stany Zjednoczone 55,7 Q
3. 5 Aubrey Bürer   Południowa Afryka 56,5 Q
4. 2 Keigo Shimizu   Japonia 57,1
5. 1 Igor Łużkowskij   ZSRR 57,5
6. 7 Cam Grout   Kanada 58,0
7. 8 Paul Voell   Niemcy 58,4
8. 6 Alain Gottvallès   Francja 58,5

Półfinał 2 edytuj

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 John Devitt   Australia 55,8 Q
2. 3 Dick Pound   Kanada 56,5 Q
3. 5 Andrzej Salamon   Polska 56,9
4. 6 Jon Henricks   Australia 57,2
5. 1 Uwe Jacobsen   Niemcy 57,4
6. 2 László Lantos   Węgry 58,0
7. 8 Witalij Sorokin   ZSRR 58,7
8. 7 Jorge Escalante   Meksyk 59,0

Półfinał 3 edytuj

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
1. 4 Manuel dos Santos   Brazylia 56,3 Q
2. 5 Gyula Dobay   Węgry 56,3 Q
3. 6 Per-Ola Lindberg   Szwecja 56,4 Q
4. 3 Karri Käyhkö   Finlandia 56,6
5. 2 Katsuki Ishihara   Japonia 57,8
6. 1 Bernard Aluchna   Polska 57,8
7. 7 Ron Kroon   Holandia 57,9
8. 8 Ezio Della Savia   Włochy 58,4

Finał edytuj

Miejsce Tor Zawodnik Państwo Czas Uwagi
  3 John Devitt   Australia 55,2  
  4 Lance Larson   Stany Zjednoczone 55,2 =  
  6 Manuel dos Santos   Brazylia 55,4
4. 5 Bruce Hunter   Stany Zjednoczone 55,6
5. 2 Gyula Dobay   Węgry 56,3
6. 1 Dick Pound   Kanada 56,3
7. 8 Aubrey Bürer   Południowa Afryka 56,3
8. 7 Per-Ola Lindberg   Szwecja 57,1

Uwagi edytuj

  1. ↑ Trzech sędziów decydowało o przyznaniu pierwszego miejsca, tyle samo było odpowiedzialnych za przyznanie drugiego miejsca.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Historia rekordu świata na dystansie 100 m stylem dowolnym mężczyzn. MKOl, 2002-01-18. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
  2. ↑ Melbourne 1956 – 100 m stylem dowolnym mężczyzn (finał) – wyniki. [dostęp 2017-03-09]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pływanie_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1960_–_100_m_stylem_dowolnym_mężczyzn&oldid=69531227”