Wikipedia

Skra Bełchatów

polski męski klub siatkarski z siedzibą w Bełchatowie
(Przekierowano z PGE Skra Bełchatów)

KPS Skra Bełchatów SA[9] – polski, jednosekcyjny, męski klub siatkarski z siedzibą w Bełchatowie[6]. Założony w 1930 r.[4], sekcję siatkówki posiada od 1957 r.[4] W 1991 r. patronat nad drużyną objęła Elektrownia Bełchatów[4]. Od 20 grudnia 2004 działa jako spółka akcyjna[1]. Właścicielem jest stowarzyszenie EKS Skra Bełchatów które posiada 100% akcji[9].

PGE GiEK Skra Bełchatów
KPS Skra Bełchatów SA
Ilustracja
Pełna nazwa

Klub Piłki Siatkowej Skra Bełchatów Spółka Akcyjna[1]

Maskotka

Pszczoła[2]

Barwy

żółto – czarne (tradycyjne[3])
biało – złote (2013/2014)

Data założenia

1930 (klub[4])
1957 (sekcja siatkarska[4])

Debiut w najwyższej lidze

I liga seria A (1999/2000), Skra Bełchatów – AZS Częstochowa 0:3[4][5]

Liga

PlusLiga[6]

Państwo

 Polska

Adres

ul. Dąbrowskiego 11
97-400 Bełchatów[6]

Hala sportowa

Hala „Energia”
ul. Dąbrowskiego 11
97-400 Bełchatów
(rozgrywki krajowe[6])
Atlas Arena
al. Bandurskiego 7
94-020 Łódź
(europejskie puchary[7][8])

Właściciel

Stowarzyszenie EKS Skra Bełchatów (100% akcji)[a][9]

Prezes

Wiesław Deryło[10]

Trener

Andrea Gardini[11]

Asystent trenera

Michał Bąkiewicz[12]

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Gra w najwyższej klasie rozgrywkowej nieprzerwanie od sezonu 2001/2002[13]. Dziewięciokrotny Mistrz Polski (rekord PlusLigi[14][15]), i siedmiokrotny zdobywca Pucharu Polski[14], Finalista Ligi Mistrzów (2012)[14], oraz dwukrotny Klubowy Wicemistrz Świata (2009, 2010[14])

W latach 2007–2023 występowała jako PGE Skra Bełchatów, od nazwy głównego sponsora: PGE (Polska Grupa Energetyczna[16]), zaś od 2023 r. jako PGE GiEK Skra Bełchatów, od nazwy spółki PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna (PGE GiEK) z Grupy PGE[17]. Od 2012, jako pierwsza drużyna siatkarska na świecie[18], a zarazem pierwsza (i jedyna) polska drużyna sportowa[19][20], współpracuje z UNICEF[18][19][20]. Swoje mecze rozgrywa w Hali „Energia” im. Edwarda Najgebauera, nazwanej tak na cześć, byłego prezesa zarządu Elektrowni Bełchatów, który zmarł w 2006 roku[21][22].

Historyczne nazwy edytuj

  • od 1930 (założenie klubu[4]): Robotniczy Klub Sportowy (RKS) Skra Bełchatów[4]; 1957 (utworzenie sekcji siatkarskiej[4])
  • 1991-2004: Energetyczny Klub Sportowy (EKS) Skra Bełchatów[4]
  • 2004-2005: Klub Piłki Siatkowej (KPS) Skra Bełchatów[23]
  • 2005-2007: BOT Skra Bełchatów
  • 2007-2023: PGE Skra Bełchatów[16]
  • od 2023: PGE GiEK Skra Bełchatów
  • Adnotacja[b]:

Historia edytuj

W pierwszych sezonach zawodowych rozgrywek rywalizacja przebiegała pod dyktando Mostostalu-Azotów Kędzierzyn-Koźle, a drugą siłą był częstochowski AZS. Oba zespoły miały w składach wielu reprezentantów Polski. Tak więc w potyczkach z tymi zespołami nie mieliśmy szans.

Wiesław Czaja[24]

W 1930 r. założono Robotniczy Klub Sportowy „Skra”[4]. Sekcja siatkówki powstała w 1957 r.[4] W 1977 r., wydzielono z klubu piłkarzy – tworząc tym samym nową drużynę (GKS Bełchatów) pod patronatem miejscowej kopalni[4]. Siatkarze „Skry” przez wiele lat występowali wyłącznie w rozgrywkach amatorskich[4].

W 1991 r., właścicielem „Skry” została Elektrownia Bełchatów[4], a klub zmienił nazwę na EKS (Energetyczny Klub Sportowy) „Skra”[4]. W 1994 r., awansował do II ligi[4]. Przed sezonem 1996/1997, trenerem drużyny został Paweł Blomberg[4][25][26]. W pierwszym roku pracy, wprowadził zespół do I ligi Serii B[4][25][26].

 
Elektrownia Bełchatów wchodzi obecnie w skład koncernu PGE[27]. Była właścicielem klubu w latach 1991–2004[1][4][28].

Skra nie miała najwyższych budżetów. Pierwsze sukcesy osiągaliśmy w czasach dominacji PZU AZS Olsztyn, który miał wyższy budżet od nas. W Resovii też były duże pieniądze (..) To, że mówiło się o Skrze, że wygrywa wszystko, bo ma największy budżet, jest zrozumiałe. Taka opinia brała się pewnie trochę z zazdrości. Z drugiej strony byliśmy prekursorami niektórych praktyk. Zatrudniliśmy trenera przygotowania fizycznego, dwóch fizjoterapeutów. Wyznaczaliśmy trendy. Przyczyniliśmy się do tego, że wzrastał poziom organizacyjny klubów. Możemy być dumni z tego, że liga jest dobrze zorganizowana, kluby są mocne.

Konrad Piechocki, [29]

W 1999 r. uzyskano promocję do I ligi Serii A (zwycięstwo 3:2[c] w barażu z BBTS-em Bielsko-Biała[4]). Trenerem nadal był Blomberg, a o sile zespołu stanowili: Jacek Nawrocki (rozgrywający), Robert Malicki (atakujący), Maciej Bartodziejski, Marek Kwieciński (obaj przyjmujący), Krzysztof Domagała, Jacek Pasiński (obaj środkowi[4]), oraz przyjmujący Sławomir Augustyniak (w ostatnich meczach pauzował z powodu kontuzji[30][31]).

W sezonie 1999/2000, klub zadebiutował w ekstraklasie[4]. Przed jego rozpoczęciem, zwolniono szkoleniowca Pawła Blomberga[4]. Nowym został Waldemar Kuczewski; jego z kolei, pod koniec sezonu zastąpił Zbigniew Zarzycki[4]. Drużyna mimo kilku wzmocnień (Dariusz Luks, Grzegorz Kosatka, Leszek Czerlonek, Tomasz Paluch, Sergiej Kriwoszjew) spadła do Serii B po porażce 1:3[c] z Górnikiem Radlin[4][5].

W 2000 r. trenerem został Wiesław Czaja, zespół wzmocnili też Piotr Szulc (przyjęcie) oraz Tomasz Skalski (atak[23]). Po rocznej grze na „zapleczu” ekstraklasy (sezon 2000/2001[23]), drużyna awansowała do nowo powstałej Polskiej Ligi Siatkówki[32] (po barażu wygranym 3:2[c] ze Stilonem Gorzów[23]).

Sezon 2001/2002 bełchatowianie, rozpoczęli od 5. porażek z rzędu[23]. Choć celem klubu było utrzymanie się w lidze[33], niespodziewanie zdobyli brązowy medal mistrzostw Polski[33]. Pokonując w trzech meczach faworyzowany Jastrzębski Węgiel[33][34]. W składzie byli wówczas m.in. Jakub Bednaruk, Maciej Bartodziejski, Sławomir Kudłaczewski, czy weteran ligowych parkietów Zbigniew Zieliński[33]. Nieco później dołączyli Robert Prygiel i Adam Nowik[33].

Rozgrywki 2002/2003 to odległa 6. lokata[35], mimo 4. miejsca po fazie zasadniczej (bilans 10-8[36]). To także debiut w europejskich pucharach, konkretnie w Pucharze CEV. Skra po zajęciu drugiego miejsca w turnieju w Rovaniemi odpadła z dalszej rywalizacji[37].

 
Ireneusz Mazur zdobył z klubem pierwsze mistrzostwo[38]

Przed sezonem 2003/2004 doszło do zmiany szkoleniowca Wiesława Czaję zastąpił eks-selekcjoner Ireneusz Mazur[39][38]. Pojawili się też reprezentanci Andrzej Stelmach, Krzysztof Ignaczak, Michał Bąkiewicz, Michał Ruciak[40]. W drużynie zadebiutował Mariusz Wlazły[41]. Skra choć prezentowała wówczas ładną siatkówkę[42] zajęła 4. miejsce w lidze[43]. Ulegając najpierw minimalnie w półfinale PZU AZS Olsztyn[42], a następnie w pięciu meczach rywalizacji o brązowy medal AZS-owi Częstochowa[43] (mimo prowadzenia 2:0[c] w serii[41]). Przegrała też w finale Pucharu Polski (który odbył się w Bełchatowie) z KP Polska Energia Sosnowiec 1:3 (14:25, 25:20, 20:25, 20:25), oraz w drugiej rundzie Pucharu CEV – przegrany dwumecz z Lokomotiwem Jekaterynburg[44].

W 2004 r. nastąpiła zmiana prezesa klubu[32]. Z funkcji tej ustąpił Edward Maruszak, a zastąpili go Andrzej Lewandowski (prezes) i Konrad Piechocki (wiceprezes)[32][29]. W sezonie 2004/2005 zespół po raz pierwszy w swojej historii zdobył Mistrzostwo i Puchar Polski – w finale ligi pokonał w trzech meczach AZS Olsztyn[45], na MVP rozgrywek wybrano bełchatowskiego przyjmującego Piotra Gruszkę[46] (po sezonie odszedł do klubu ze stolicy Warmii i Mazur[47]) w finale pucharu bełchatowianie również wygrali z ekipą z Olsztyna, tym razem 3:1 (17:25, 25:23, 25:23, 25:16)[48].

Już bez Gruszki, za to z Michałem Winiarskim[49] i Krzysztofem Stelmachem[50]. Klub powtórzył to osiągnięcie w rozgrywkach 2005/2006 zdobywając drugie z rzędu Mistrzostwo Polski – w finale pokonując w czterech meczach Jastrzębski Węgiel, a także drugi z rzędu Puchar Polski zwyciężając w finale AZS Częstochowa 3:0 (25:22, 25:21, 25:18)[51]. Już w debiucie w Lidze Mistrzów sprawił wielką niespodziankę pokonując Lokomotiw Biełgorod 3:1 (25:20, 16:25, 25:20, 25:23[52]). Doszedł do drugiej rundy fazy play-off, w międzyczasie eliminując belgijskie Noliko Maaseik[53]. Gdzie jego przeciwnikiem był Iraklis Saloniki (po przegraniu dwumeczu Skra nie awansowała do Final Four[52]).

 
Daniel Castellani, pracował w Skrze w latach 2006–2009. Mistrz Europy 2009 z Reprezentacją Polski[54]

Prowadzeni już przez Daniela Castellaniego[55], bełchatowianie trzeci raz z rzędu zdobyli mistrzostwo (2006/2007) pokonując w pięciu meczach Jastrzębski Węgiel[56]. Notując w fazie zasadniczej bilans 17. zwycięstw przy tylko 1. porażce[57]. Zwyciężyli także w Pucharze Polski – w finale pokonali AZS Olsztyn 3:0 (25:23, 28:26, 25:17)[58]. W fazie grupowej Ligi Mistrzów pokonali m.in. drużynę Lube Banca Macerata[59], w pierwszej rundzie fazy play-off ulegli jednak ekipie Portol Palma de Mallorca[60], klubowi Stephane Antigi[61], który po sezonie zasilił Skrę[61].

 
Stephane Antiga, selekcjoner reprezentacji Polski w latach 2013–2016. Jako zawodnik spędził w Skrze 5. sezonów[62].
 
Koncern PGE od 2007 roku jest sponsorem głównym Skry[16].

10 września 2007 prezesem Skry został Konrad Piechocki, który zastąpił na tym stanowisku Andrzeja Lewandowskiego[63]. W sezonie 2007/2008 klub zdobył Mistrzostwo Polski, pewnie wygrywając trzy mecze finałowe z AZS Częstochowa. W półfinale Pucharu Polski przegrał 2:3 (19:25, 15:25, 25:17, 25:19, 12:15) z Jastrzębskim Węglem[64], tracąc tym samym szansę na historyczny czwarty tryumf z rzędu[64]. W łódzkiej hali MOSiR rozegrano turniej finałowy Ligi Mistrzów którego gospodarzem była Skra, bełchatowianie zajęli w nim 3. miejsce[53]. W półfinale ulegli ekipie Dynama Kazań, a w meczu o brązowy medal pokonali Sisley Treviso[53]. Najlepszym atakującym imprezy wybrano Mariusza Wlazłego[53].

Sezon 2008/2009, to pierwszy rok na rozegraniu mistrza Europy z 2007 roku Miguela Angela Falasci, a także transfery Dawida Murka, Piotra Gacka, Bartosza Kurka[65]. Zawodnicy ci pomogli zdobyć piąte z rzędu Mistrzostwo Polski zwyciężając w finale w trzech meczach Resovię[66] i czwarty Puchar Polski w historii – w finale wygrali pewnie z AZS Olsztyn 3:0 (25:20, 25:21, 25:20)[67]. W Lidze Mistrzów Skra pokonała Dynamo Moskwa w dwumeczu[53], ale uległa w drugiej rundzie fazy play-off Iskrze Odincowo[68], którą co warto odnotować bełchatowianie pokonali u siebie w fazie grupowej 3:0[59].

W 2009 Castellani został trenerem Reprezentacji Polski (z którą wygrał Mistrzostwa Europy 2009[69]), a jego następcą dotychczasowy asystent Jacek Nawrocki[70]. We wrześniu bełchatowianie wygrali po raz trzeci z rzędu Memoriał im. Zdzisława Ambroziaka[71]. W listopadzie Skra Bełchatów zajęła drugie miejsce w Klubowych Mistrzostwach Świata[72], imprezie reaktywowanej po 17 latach przerwy[73]. W ćwierćfinale Pucharu Polski bełchatowianie przegrali dwumecz z Resovią[74][75]. Final Four Ligi Mistrzów które miało odbyć się 10 i 11 kwietnia 2010 w hali Atlas Arena w Łodzi, zostało przełożone ze względu na katastrofę lotniczą w Smoleńsku w której zginął m.in. Prezydent Polski Lech Kaczyński[76][77]. Skra ostatecznie zajęła w nim 3. miejsce[78]. Ulegając w półfinale Dynamo Moskwa[53], a w meczu o brąz pokonując słoweński ACH Volley Bled[53]. Mariusz Wlazły został najlepiej punktującym siatkarzem imprezy[53]. Zdobyła też kolejne Mistrzostwo Polski, w finale pokonując w czterech meczach Jastrzębski Węgiel[79].

Rok później Skra ustanowiła rekord PlusLigi, zdobywając siódmy tytuł mistrzowski z rzędu[80] (3:1[c] z ZAKSĄ[81]). W całych rozgrywkach przegrała tylko trzy mecze, odnosząc serię 24. kolejnych zwycięstw[80]. W finale krajowego pucharu również pokonała kędzierzynian, tym razem 3:0 (25:19, 26:24, 25:18)[82] – po roku przerwy puchar powrócił do Bełchatowa[83]. W Lidze Mistrzów została wyeliminowana w drugiej rundzie playoff przez Zenit Kazań[84], odnosząc wszakże pamiętne zwycięstwo nad włoskim Trentino w fazie grupowej[59]. W drugim z rzędu występie w Klubowych Mistrzostwach Świata ponownie zdobyła srebrne medale[85].

Finał Ligi Mistrzów 2011/2012
PGE Skra Bełchatów   – Zenit Kazań  
2:3 (15:25, 25:16, 25:22, 24:26, 15:17)
Atlas Arena, Łódź  , 18 marca 2012
Źródło[86]:
Osobny artykuł: Skra Bełchatów w sezonie 2011/2012.

Porażka 1:3 z Resovią w finale (2012), była sporą niespodzianką[87][88]. Zwłaszcza że rzeszowianie przez 6 lat nie potrafili pokonać Skry w lidze[75], a aż 8. w Bełchatowie[87]. PGE Skra obroniła jednak Puchar Polski, łatwo wygrywając 3:0 z Jastrzębskim Węglem (25:16, 25:20, 25:19[89]). Zorganizowała też po raz trzeci turniej finałowy Ligi Mistrzów[53]. W 1/2 pokonując Arkas Spor Izmir[53]. Dramatyczny przebieg miał finał Champions League, gdzie Zenit Kazań potrzebował dopiero tie-breaka (2:3; 15:25, 25:16, 25:22, 24:26, 15:17[90]) by pokonać Bełchatów[91], który miał nawet piłkę meczową[91]. Na wynik mógł wpłynąć błąd sędziów, którzy w kluczowym momencie spotkania nie dostrzegli bloku po ataku Michała Winiarskiego[91] (pokazały go powtórki telewizyjne[92]).

Z budżetem mniejszym o 20%[93], i bez gwiazd takich jak Miguel Angel Falasca[94], Stephane Antiga[95], Bartosz Kurek[96] drużyna przystąpiła do sezonu 2012/2013. Mariusz Wlazły przeszedł na przyjęcie[97]. Ściągnięto m.in. Dejana Vincicia, Yosleydera Calę i Srećko Lisinaca (wypożyczony do AZS-u Częstochowa[93]). Trofeami które zdobyto były Superpuchar Polski (pierwsza edycja[93]) i brąz Klubowych Mistrzostw Świata[98]. Dopiero 5. miejsce w lidze, odebrano jako porażkę[99]. W fazie grupowej LM, Skra dwukrotnie pokonała Dynamo Moskwa[59], w I rundzie playoff uległa niestety Arkasowi Izmir[100].

 
Miguel Angel Falasca, były zawodnik (2008-2012) i trener (2013-2016) Skry, zmarł tragicznie w 2019 roku[101].

Powrót Mariusza Wlazłego na atak[102], zmiana na stanowisku szkoleniowca, i gruntowna przebudowa zespołu – to zmiany jakie zaszły przed sezonem 2013/2014. Na ławce trenerskiej, Jacka Nawrockiego zastąpił wracający po epizodzie w Uralu Ufa Miguel Angel Falasca (debiut trenerski[103]). Sprowadzono Facundo Conte, Nicolasa Uriarte[102]. Wrócił także Stephane Antiga[102]. Z zespołem pożegnali się m.in. Michał Winiarski, który wybrał lukratywną ofertę z Rosji[104], Aleksandar Atanasijević[102] i Paweł Woicki[105]. Skra odzyskała tytuł mistrzowski pokonując w finale, w trzech meczach Resovię[106]. W półfinale Pucharu CEV uległa Guberni Niżny Nowogród[107]. Po finałach Mistrzostw Polski, Paweł Zatorski ogłosił, że opuszcza drużynę[108]. Jeszcze w trakcie trwania sezonu Antiga został selekcjonerem Reprezentacji Polski[109]. Poprowadził on Polaków do złota Mistrzostw Świata 2014[110]. Statuetkę MVP i najlepszego atakującego całej imprezy otrzymał Mariusz Wlazły[110].

Kolejny sezon, to brązowy medal Mistrzostw Polski[111], Superpuchar[112], 4. miejsce w Lidze Mistrzów[53]. W drodze do finału rozgrywanego w Berlinie Skra wyeliminowała włoskich gigantów Cucine Lube Treia (tracąc tylko seta[113]) oraz Sir Safety Perugia[114]. W „polskim” półfinale uległa Resovii[53], a w meczu o 3. miejsce Berlin Recycling Volleys[53]. Najlepszym przyjmującym turnieju wybrano Facundo Conte[53].

Rozgrywki 2015/2016 to brąz Mistrzostw Polski[111] Puchar Polski[115], oraz porażka w dwumeczu z późniejszym triumfatorem rozgrywek Zenitem Kazań, w drugiej rundzie playoff LM[45][116]. Pod koniec ligi, ze względu na konflikt w drużynie, zwolniono trenera Miguela Falascę, zastąpił go Philippe Blain[117].

Spore roszady w składzie nastąpiły przed sezonem 2016/2017. Odszedł m.in. jeden z liderów – Facundo Conte[118], zastąpić go mieli dwaj młodzi polscy przyjmujący Bartosz Bednorz i Artur Szalpuk[119]. Wicemistrzostwo Polski, finał Pucharu Polski i 11. start w Lidze Mistrzów (porażka z Cucine Lube Civitanova w drugiej rundzie playoff) to krótkie podsumowanie tych rozgrywek[120].

 
W plebiscycie z okazji 20-lecia PlusLigi, Mariusz Wlazły zwyciężył jako najlepszy siatkarz (z 44% głosów[121]. Ponadto w „drużynie marzeń” 8. z 14. siatkarzy zaliczyło epizod w Skrze[121].

Z Roberto Piazzą u steru, Michałem Winiarskim jako asystentem (zakończył karierę[122][123]), Miladem Ebadipourem[124], oraz Grzegorzem Łomaczem na rozegraniu (zastąpił Nicolasa Uriarte[125]) zawodnicy Skry sięgnęli po 9. mistrzostwo w PlusLidze 2017/2018. Zajęli 4. miejsce w Klubowych Mistrzostwach Świata[126] oraz ulegli Cucine Lube Civitanova w pierwszej rundzie playoff LM[127]. Po sezonie ekipę opuścił Srećko Lisinac[128].

Kolejny rok, to najgorszy wynik od 16 lat – dopiero 6. pozycja w tabeli[129], ale też i zwycięstwo w Superpucharze Polski[130]. W pucharach Skra ponownie uległa Cucine Lube Civitanova, tym razem w półfinale Ligi Mistrzów[131]. Po sezonie następcą Roberto Piazzy został Michał Mieszko Gogol[132].

W rozgrywkach 2019/2020, zakończonych przedwcześnie z powodu pandemii koronawirusa, bełchatowianie z bilansem 17 zwycięstw i 7 porażek[133] zajęli 3. miejsce[134]. Medali nie przyznawano[134]. Wywalczyli również awans do Turnieju Finałowego Pucharu Polski, który z powodu pandemii również został odwołany[135]. Ikona klubu, Mariusz Wlazły ogłosił swoje odejście po 17 latach spędzonych w Bełchatowie[136]. W okresie transferowym klub pozyskał m.in. Amerykanina Taylora Sandera[137]. Który w pierwszym sezonie, głównie leczył kontuzje, a „zasłynął” przede wszystkim tym, że po przedłużeniu umowy o kolejny rok, nie stawił się już w klubie (zakończył karierę[138]). Skra zmuszona była szukać zastępstwa w osobie doświadczonego Holendra z włoskim paszportem – Dicka Kooya[138]. Latem 2021, trenera M.M. Gogola zastąpił Slobodan Kovač, który nie dotrwał na stanowisku do końca sezonu[139]. Drużynę w ostatnich meczach poprowadził jego asystent Radosław Kolanek[139]. Mimo m.in. nowych, znanych, zawodników którzy „przewinęli” się przez skład, jak np. środkowi: Mateusz Bieniek, Norbert Huber, atakujący: Dušan Petković, Bartosz Filipiak, Aleksandar Atanasijević czy przyjmujący Robert Täht[140][141]. Skra zajęła w sezonach 2020/2021 i 2021/2022, czwarte miejsca – ponosząc, bolesne porażki w wyrównanych meczach o brąz, z Vervią Warszawa Orlen Paliwa 1:2[c][142], oraz Aluronem CMC Wartą Zawiercie 1:3[c][143]. Nie kwalifikując się tym samym do rozgrywek Ligi Mistrzów[143]. Sezon 2022/2023, to bezprecedensowe w dziejach klubu, serie 5., a następnie 8. ligowych porażek z rzędu[144][145]. Mimo tego, bełchatowianie byli bardzo blisko awansu do fazy playoff[146]. Nie wywalczyli go jednak, po raz pierwszy, w historii występów klubu w PlusLidze[146]. Anglik Joel Banks i Włoch Andrea Gardini, który go zastąpił, zostali odpowiednio 5. i 6. szkoleniowcem drużyny w ciągu zaledwie 6. lat[147]. Z dniem 17 marca, Konrad Piechocki przestał pełnić funkcję prezesa zarządu PGE Skry Bełchatów[148]. Jako pracownik klubu, był związany ze Skrą od 1999 roku[148]. Swoje odejście, zapowiedział również środkowy bloku Karol Kłos, który spędził w klubie 13 lat[149].

Najwięksi rywale edytuj

Rywalizacja z Asseco Resovią edytuj

Ogółem edytuj

 
 
Skra z Resovią trzykrotnie spotykały się w finale. W 2009 i 2014 wygrali go bełchatowianie, a w 2012 rzeszowianie.

Po raz pierwszy, obie drużyny zmierzyły się ze sobą, w I lidze serii B w sezonie 2000/2001[23]. Brak danych co do spotkań w rundzie zasadniczej. Górą w playoffach byli bełchatowianie, którzy wygrali w pięciu meczach[23].

Skra vs. Resovia (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Etap Wygrane Skry Bilans Wygrane Resovii Źródło
  PlusLiga
Finał 2009, 2014 2:1 2012 [150]
III miejsce – – – –
Półfinał 2010, 2017 2:0 – [151][152]
Ćwierćfinał 2005, 2021 2:1 2013 [153][154][155]
  Puchar Polski
Finał – – – –
Półfinał 2009, 2011, 2012, 2016 4:0 – [156][82][89][157]
Ćwierćfinał 2018 1:1 2010 [158][159]
  Superpuchar Polski
Finał 2012 1:0 – [160]

PlusLiga edytuj

Resovia dołączyła do PlusLigi (ówczesny PLS) trzy lata po Skrze, a nastąpiło to w 2004 roku[75]. Od początku tych zmagań, Skra zanotowała serię aż 20 kolejnych zwycięstw nad ekipą z Rzeszowa, w ciągu pierwszych sześciu lat rywalizacji[75]. Aż 15 z nich kończyło się wynikiem 3:0[88]. Na pierwsze, wyjazdowe zwycięstwo, ekipa z województwa podkarpackiego musiała czekać jeszcze dłużej, bo aż osiem lat[87].

Mecze Zwycięstwa Skry Zwycięstwa Resovii Sety Źródło Uwagi
65 45 20 158 – 90 [1] [d][e]

Siatkarze edytuj

Wielu zawodników, grało w obu klubach[75]. Pierwszym „resoviakiem”, w barwach Skry był Zbigniew Zieliński (sezon 2001/2002[33]). Kolejnym był Paweł Woicki (lata 2010–2013). Pierwszy w 2007 roku odwrotną drogę przebył Krzysztof Ignaczak (który później został nawet prezesem tego klubu[161][162]). Kolejni byli Dawid Gunia[f] i Maciej Dobrowolski. Pozostali gracze, z przeszłością w obu ekipach to Nicolas Marechal, Maciej Muzaj, Paweł Zatorski, Jakub Kochanowski, Nikołaj Penczew, Marcin Możdżonek, Bartosz Kurek, Robert Täht[75]. Warto, wymienić też nazwisko Piotra Gruszki, byłego zawodnika Skry, a później trenera Asseco Resovii[163].

Rywalizacja z Jastrzębskim Węglem edytuj

Ogółem edytuj

Szkoleniowcy obu klubów
 
2. Roberto Piazza 2017 – 2019
 
3. Slobodan Kovač 2021 – 2022
 
4. Andrea Gardini 2023 –
Aż czterech, byłych szkoleniowców Jastrzębskiego Węgla obejmowało później Skrę – na zdjęciach powyżej, brakuje pierwszego z nich – Waldemara Kuczewskiego (sezon 1999/2000).

Po raz pierwszy, oba zespoły zagrały ze sobą w Ekstraklasie w 3. kolejce sezonu 1999/2000[4]. 3:1 wygrali bełchatowianie, doznali jednak porażki w meczu rewanżowym[4].

Skra legitymowała się bardzo dobrym ligowym bilansem meczów z Jastrzębskim Węglem[164] (47-19[g]) do czasu zadziwiającej serii 14 porażek z rzędu w PlusLidze w latach 2017–2022[165][166]. W tym okresie nie mogło „osłodzić” tego nawet zwycięstwo nad nimi w półfinale Superpucharu Polski 2020 rozgrywanego w Arłamowie[167].

Skra vs. Jastrzębski Węgiel (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Etap Wygrane Skry Bilans Wygrane Jastrzębskiego Węgla Źródło
  PlusLiga
Finał 2006, 2007, 2010 3:0 – [164]
III miejsce 2002, 2015 2:0 – [164]
Półfinał 2005, 2009, 2012, 2014 4:1 2022 [164][168]
Ćwierćfinał – 0:1 2019 [169]
  Puchar Polski
Finał 2012 1:0 – [170]
Półfinał 2006, 2007, 2008 3:0 – [51][171][172]
Ćwierćfinał 2009 1:1 2013 [173][174]
  Superpuchar Polski
Finał – – – –

PlusLiga edytuj

Mecze Zwycięstwa Skry Zwycięstwa Jastrzębskiego Węgla Sety Źródło Uwagi
82 49 33 185 – 141 [2] [d][e]

Rywalizacja z ZAKSĄ edytuj

Ogółem edytuj

Początek tej rywalizacji przypada na szczyt dominacji ówczesnego Mostostalu (2000 – 2003[175][24]). Nie powinno więc dziwić to, że bełchatowianie mieli spory problem z pokonaniem utytułowanych rywali[24]. Z czasem sytuacja uległa zmianie – to Skra zaczęła dominować w lidze (2005 – 2011[176]). Kędzierzynianie zaś na kilka lat popadli w przeciętność (2005 – 2008[177]).

Skra vs. ZAKSA (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Etap Wygrane Skry Bilans Wygrane ZAKSY Źródło
  PlusLiga
Finał 2011, 2018 2:1 2017 [178][179][180]
III miejsce – – – –
Półfinał – 0:2 2002, 2021 [34][155]
Ćwierćfinał 2015 1:0 – [181]
  Puchar Polski
Finał 2011, 2016 2:1 2017 [82][179]
Półfinał 2005 1:0 – [48]
Ćwierćfinał 2007, 2008 2:0 – [171][172]
  Superpuchar Polski
Finał 2014, 2017 2:1 2020 [182][183]

PlusLiga edytuj

Mecze Zwycięstwa Skry Zwycięstwa ZAKSY Sety Źródło Uwagi
62 33 29 127 – 114 [3] [d][e]

Rywalizacja z AZS Olsztyn (historyczna) edytuj

Ogółem edytuj

Skra vs. AZS Olsztyn (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Etap Wygrane Skry Bilans Wygrane AZS Olsztyn Źródło
  PlusLiga
Finał 2005 1:0 – [153]
III miejsce – – – –
Półfinał 2006, 2008 2:1 2004 [43][184][185]
Ćwierćfinał 2022 1:0 – [186]
  Puchar Polski
Finał 2005, 2007, 2009 3:0 – [48][171][156]
Półfinał – – – –
Ćwierćfinał 2020 1:0 – [187]
  Superpuchar Polski
Finał – – – –

PlusLiga edytuj

Mecze Zwycięstwa Skry Zwycięstwa AZS Olsztyn Sety Źródło Uwagi
65 45 20 155 – 96 [4] [d][e]

Rywalizacja z AZS Częstochowa (historyczna) edytuj

Ogółem edytuj

Już w historycznym, pierwszym meczu Bełchatowa w ekstraklasie, obie drużyny stanęły naprzeciw siebie[4][5]. Górą byli częstochowianie, którzy wygrali 3:0[4][5]

Skra vs. AZS Częstochowa (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Etap Wygrane Skry Bilans Wygrane AZS Częstochowa Źródło
  PlusLiga
Finał 2008 1:0 – [185]
III miejsce – 0:1 2004 [43]
Półfinał 2007 1:0 – [188]
Ćwierćfinał 2011 1:0 – [81]
  Puchar Polski
Finał 2006 1:0 – [51]
Półfinał – – – –
Ćwierćfinał – – – –
  Superpuchar Polski
Finał – – – –

PlusLiga edytuj

Mecze Zwycięstwa Skry Zwycięstwa AZS Częstochowa Sety Źródło Uwagi
48 40 8 130 – 56 [5] [d][e]

Symbole klubu edytuj

 
Pszczoła jest maskotką klubu[2].
 
Mariusz Wlazły spędził w klubie 17 lat, zdobywając 9 Mistrzostw Polski, 7 Pucharów Polski, 4 Superpuchary Polski oraz po 3 medale Ligi Mistrzów i Klubowych Mistrzostw Świata[189].

Barwy edytuj

Tradycyjne barwy klubowe zawierają kolory: żółty i czarny[3].

edytuj

Obecne logo jest używane od sezonu 2010/2011[190]. Zostało zaprojektowane przez Ludwika Berezowskiego i zastąpiło stary znak z 2004 roku. Autor, absolwent Paryskiej Akademii Sztuk Pięknych, pracował wcześniej dla takich marek jak Louis Vuitton czy Citroen[190]. Jest to trzeci logotyp w historii klubu. Posiada dwie wersje: podstawową – żółtą, oraz czarną. Znajduje się m.in. na koszulkach siatkarzy, bandach reklamowych, karnetach, oraz gadżetach i materiałach klubowych[190][191].

Hymn edytuj

Nikt nie będzie sam,
Wielka moc jest w nas!
Pasja to nasz znak,
To nasz klub, nasz świat!

Kto jest mistrzem, mistrzem?
Tylko Skra! (x4)

Z gardeł krzyk do gwiazd,
Polska wie, kto gra.
Z krótkiej strzał jak flesz!
Tie break nasz, set, mecz!

Kto jest mistrzem, mistrzem?
Tylko Skra! (x13)

Oficjalny hymn Skry Bełchatów[h][192]

23 stycznia 2013, przed meczem siatkarskiej Ligi Mistrzów z Arkasem Izmir, zaprezentowano pierwszy w historii oficjalny hymn klubu[193]. Słowa napisał Jacek Cygan, muzykę – Robert Janson[192]. Dawniej rolę nieoficjalnego hymnu pełniła piosenka zespołu Lady Pank – „Zawsze tam, gdzie ty”[193], a także utwór rapera Piotra „Stroju” Strożka[194].

Stroje edytuj

Począwszy od sezonu 2018/2019, siatkarze występują w strojach dostarczonych przez hiszpańską firmę Joma[195]. Wcześniej, przez kilkanaście lat, partnerem technicznym klubu była włoska Errea[196][197], a następnie francuska Hungaria Sport[196]. Na sezon 2012/2013 przygotowano biały komplet, który zastąpił żółty w meczach LM[198]. Rok później siatkarze Skry występowali w koszulkach na których znajdowały się podobizny ich twarzy[199]. Był to pierwszy przypadek zastosowania tego pomysłu wśród drużyn sportowych[200]. Ponadto na koszulkach nie było koloru żółtego, zastąpił go biały uzupełniony złotymi wykończeniami[200].

 
 
 
 
domowy, 2009/10[201]
 
 
 
 
domowy, 2010/11[202], 2011/12[203]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2009/10[201], 2010/11[202], 2011/12[203]
 
 
 
 
domowy, 2012/13[204]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2012/13[204]
 
 
 
 
alternatywny (LM), 2012/13[205]
 
 
 
 
domowy, 2013/14[206]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2013/14[206]
 
 
 
 
domowy, 2014/15[207]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2014/15[207]
 
 
 
 
domowy, 2015/16[208]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2015/16[208]
 
 
 
 
domowy (LM), 2015/16[209]
 
 
 
 
wyjazdowy (LM), 2015/16[209]
 
 
 
 
domowy, 2016/17[210]
 
 
 
 
wyjazdowy, 2016/17[210]
 
 
 
 
domowy (LM), 2016/17[211]
 
 
 
 
wyjazdowy (LM), 2016/17[211]

Hale edytuj

 
Hala „Energia” im. Edwarda Najgebauera.

Hala „Energia” edytuj

Osobny artykuł: Hala „Energia”.

W 1999 r., bełchatowianie przenieśli się z sali Szkoły Podstawowej nr 13 na osiedlu Przytorze, do hali widowiskowo-sportowej KWB Bełchatów[4]. Od 14 sierpnia 2006 rozgrywają ligowe mecze w Hali „Energia” im. Edwarda Najgebauera, przy ul. Dąbrowskiego 11[21]. Oddana wówczas do użytku[21], była jedną z najnowocześniejszych w kraju[212]. Koszt budowy wyniósł 18 milionów złotych, po połowie sfinansowały go miasto i elektrownia[213]. Dzięki temu do 2021 r., klub mógł bezpłatnie użytkować obiekt[213]. Trybuny hali mogą pomieścić do 2700 widzów. Cały obiekt jest klimatyzowany[21]. Na co dzień, oprócz siatkarzy, korzystają z niego uczniowie Szkoły Podstawowej nr 1, z którą hala sąsiaduje[21]. Budynek spełnia standardy CEV i można w nim rozgrywać mecze europejskich pucharów[21]. Planowana jest rozbudowa, w celu zwiększenia pojemności trybun o dodatkowe kilkaset miejsc[8]. 20 listopada 2016, rewanżowy mecz eliminacji Ligi Mistrzów z PAOK Saloniki, rozegrano w Wieluniu, ponieważ hala Energia gościła 20. Uliczny Bieg „Bełchatowska Piętnastka”[214].

Atlas Arena edytuj

Osobny artykuł: Atlas Arena.

W 2008 roku, Skra podjęła się organizacji turnieju finałowego Ligi Mistrzów[215]. Odbył się w hali MOSiR przy ul. Skorupki w Łodzi[215]. W grudniu 2009 po raz pierwszy zagrała w łódzkiej Atlas Arenie[215] (otwarto ją pół roku wcześniej[216]). Rywalem była drużyna Radnicki Kragujevac[215]. W 2010 i 2012 roku Skra zorganizowała w niej kolejne turnieje Final Four[215]. W Atlas Arenie regularnie rozgrywa mecze Ligi Mistrzów[217], wyjątkiem są spotkania z rywalami mniej atrakcyjnymi dla kibiców, rozgrywane w bełchatowskiej Hali „Energia”[217]. W sezonie 2009/2010 pobito rekord frekwencji rozgrywek[218]. Trzy spotkania fazy grupowej obejrzało w Łodzi łącznie 33,5 tys. kibiców[218], dla porównania spotkania drugiej w rankingu Resovii 12,6 tys.[218]

Kolejny rekord pobito 30 listopada 2014 podczas wygranego 3:0 meczu „na szczycie” z Resovią[219]. Na trybunach łódzkiej Atlas Areny zasiadło 12,5 tys. widzów[219], ustanawiając tym samym nowy rekord frekwencji dla meczu PlusLigi, a także dla meczu siatkówki rozgrywanego w Europie[220]. Poza tym, był to pierwszy w historii klubu, mecz ligowy w którym występował jako gospodarz poza macierzystym miastem.

Znaczenie klubu edytuj

W ostatnim czasie dominuje PGE Skra Bełchatów. W przeciwieństwie do innych naszych zazdrośników ja im zazdroszczę pozytywnie. Oni wzięli przykłady z dobrze zorganizowanych klubów i wprowadzili w życie. My w kraju jesteśmy znani z tego, że mówimy że coś zrobimy i na tym poprzestajemy. W Skrze wprowadzili wiele dobrych rzeczy w życie. Nie zmarnowali pieniędzy, które otrzymali od sponsora. Bełchatowski klub jest doskonale zorganizowany i jak miałbym komuś powierzyć swoje pieniądze do zainwestowania, to przekazałbym właśnie im.

Ryszard Bosek, 2009[221]

Dominacja w latach 2005–2011 edytuj

W latach 2005–2011 bełchatowianie siedem razy z rzędu wygrali PlusLigę[14]. We wspomnianym okresie, pięciokrotnie zdobywali też Puchar Polski (lata 2005–2007 oraz 2009, 2011[14]). W 2012, zdobyli szósty już Puchar Polski[14], wystąpili także po raz ósmy z rzędu w finale ligi[15], ale ulegli w nim Resovii, która zakończyła ich hegemonię na krajowych parkietach[15][222].

Sukcesy Skry w Polsce robią wrażenie: od sezonu 2004/[200]5, gdy pierwszy raz zdobyli mistrzostwo Polski, zwyciężyli w 13 z 15 edycji PlusLigi i Pucharu Polski! W Europie równać się może z nimi jedynie VfB Friedrichshafen, które zwyciężyło w niemieckiej ekstraklasie już siedem razy z rzędu. Jednak słabiej wypada w Pucharze Niemiec – nie zdobyło tego trofeum już trzykrotnie, podczas gdy bełchatowianie nie wygrywali PP tylko w 2008 i 2010 roku. W innych europejskich ligach nie ma nikogo, kto mógłby równać się ze Skrą pod względem wyników.

Kamil Składowski (Przegląd Sportowy), 24 stycznia 2012[176]

Sukces PGE Skry w Rosji świadczy także o długoterminowej i mądrej polityce prowadzenia klubu i pozyskiwania zawodników. Do Bełchatowa na dłużej trafiają siatkarze – niekoniecznie najlepsi z najlepszych – ale na pewno tacy, którzy pasują do drużyny charakterem i umiejętnościami. Czasami działacze rezygnowali z wielkich nazwisk, gdy uznawali, że dany zawodnik – mimo posiadania dużych możliwości – nie wkomponuje się w zespół. Czapka z głowy przed prezesem Konradem Piechockim, bo PGE Skra od lat pokazuje, że pieniądze można wydawać mądrze, nie szastając nimi na lewo i prawo.

Andrzej Niemczyk po pokonaniu Zenita Kazań, 20 marca 2016[223]

Gospodarz turniejów Final Four Ligi Mistrzów edytuj

Bełchatowianie, trzykrotnie, w Łodzi (2008, 2010, 2012) byli gospodarzami turnieju finałowego Ligi Mistrzów[j][224]. Za prawo organizacji dwóch pierwszych edycji, musieli każdorazowo, uiścić standardową opłatę na rzecz CEV-u, w wysokości 200 tys. euro[224][225]. Ze względu na niespotykane gdzie indziej zainteresowanie kibiców oraz ustanawiane rekordy frekwencji na meczach[225], CEV w 2012 roku, zaoferował klubowi przyznanie kolejnej takiej imprezy, za zaledwie 50 tys. euro[225][226]. Szefowie federacji, nazwali też Łódź: „Europejską Mekką siatkówki”[225].

Marka regionalna edytuj

Skra Bełchatów została uznana za najlepiej zorganizowany klub sportowy w Polsce, co miało miejsce podczas gali Nagród Biznesu Sportowego DEMES 2009[227], a w 2012 roku za najlepszą organizację sportową[228].

 
Województwo łódzkie jest partnerem klubu od 2012 roku[229].

W 2013, klub otrzymał dofinansowanie ze środków unijnych, w celu realizacji programu „PGE Skra Bełchatów sportową perłą województwa łódzkiego”[230]. Będąc wizytówką regionu bełchatowskiego i całego województwa[229][231], Skra zobowiązała się do jego formalnej promocji[229][230] m.in. poprzez organizowanie akcji promocyjnych, edukacyjnych i branżowych na terenie Polski i Europy[230], a także poprzez rozdawanie gadżetów i broszur promujących Skrę i region podczas wyjazdowych meczów w europejskich pucharach. Klub podjął się również organizacji konferencji tematycznych poświęconych: marketingowi, współpracy z samorządem, mediami oraz sponsorami. Jednocześnie kreując markę „PGE Skry” jako czołowego siatkarskiego klubu na „Starym Kontynencie”[230]. W sezonach 2012/2013 i 2013/2014 na strojach siatkarzy znajdował się herb województwa łódzkiego[229][230]. Ponadto umieszczono go także na płycie boiska[229].

 
PGE Skra tak jak FC Barcelona jest oficjalnym ambasadorem UNICEF[18][20].

W 2015 Europejska Konfederacja Piłki Siatkowej (CEV) przyznała klubowi nagrodę „Best Press Award” za najlepsze biuro prasowe[232]. Wcześniej czterokrotnie wyróżniono go drugim miejscem[232].

Współpraca z UNICEF edytuj

Od 2012, jako pierwszy klub siatkarski na świecie[18], czwarty sportowy w ogóle[18], a pierwszy (i jedyny) polski[19][20], współpracuje z UNICEF[18][19][20]. Oprócz niego sportowymi partnerami organizacji są m.in. kluby piłkarskie: FC Barcelona[233], Manchester United[234], Rangers FC[234] oraz Olympiakos Pireus[234].

Fani edytuj

Przychodzi na nasz mecz 5000 ludzi, z czego 4000 to kibice Skry, a garstka jest za nami (...). A do tego, że w naszej hali bardziej kibicują Bełchatowowi, zdążyliśmy się już przyzwyczaić. Za każdym razem, kiedy Skra przyjeżdża, mają głośniejszy doping (...) niż my.

Dawid Konarski po meczu Delecty Bydgoszcz ze Skrą, 15 lutego 2012[235]

Od 24 czerwca 2010 roku Skra posiada swój oficjalny profil na Facebooku[k][236]. W grudniu 2013 liczba fanów przekroczyła 100 tys., co sprawiło, że była najpopularniejszym klubem siatkarskim na świecie, który był obecny na tym serwisie społecznościowym[236][237]. Z kolei na początku 2015 roku, Resovia jako pierwsza przekroczyła liczbę 150 tys. polubień[238] (przy 135 tys. Skry[238][239]). Bełchatowska ekipa, jest obecnie druga wśród klubów siatkarskich, ustępując jedynie Resovii[240]. W klasyfikacji ogólnopolskiej, dla wszystkich dyscyplin sportu, zajmuje 9. miejsce (stan na kwiecień 2020[241]). Jednocześnie, bełchatowski klub od lat jest najpopularniejszą drużyną sportową w województwie łódzkim[242][243]. Posiada także, cieszące się dużym zainteresowaniem, profile w serwisach Twitter i Instagram[239].

Podczas meczów AZS Politechnika Warszawska – PGE Skra Bełchatów publiczność od lat jest za bełchatowianami. To (...) na pewno nie pomaga naszym zawodnikom.

Adrian Komorowski, rzecznik prasowy AZS Politechniki, 29 listopada 2012[244]

Ma wielu sympatyków w Łodzi[245], a także w Warszawie[244][246][247][248][249]. Jak dotąd, grając w stolicy, Skra mogła liczyć na wsparcie większości kibiców, w meczach z miejscową AZS Politechniką Warszawską[244][247][249]. Mecze tych drużyn, ze względu na liczną widownię, rozgrywa się przeważnie na Torwarze[244][246][247].

Także w innych polskich miastach, odnotowuje się zwiększone zainteresowanie, towarzyszące meczom lokalnych ekip ze Skrą[235][250][251]. Jak również dopingowanie w nich drużyny przyjezdnych[235].

Od 2011, w Bełchatowie organizowany jest Ogólnopolski Zlot Kibiców PGE Skry[252]. Od 2013 roku jest częścią trzydniowego Siatkarskiego Weekendu Mocy[253]. Gromadzi on kibiców z całego kraju[252]. Główne punkty to: prezentacja drużyny, mecz pokazowy oraz koncert[253]. Dotychczas Skra mierzyła się z BBSK Stambuł[253], Arkasem Izmir[253], Polonią Londyn[253] oraz Legią Warszawa[253]. Wystąpili też następujący artyści: Mrozu[253], Pectus[253], Afromental[253], Video[253], Future Folk[253], Sławomir[254] oraz Smolasty[255].

Klub ma także licznych fanów wśród Polaków mieszkających w Wielkiej Brytanii[256], Francji[256], czy Belgii[256].

Bilans sezon po sezonie edytuj

Przed powstaniem ligi profesjonalnej edytuj

Nr. Sezon/Okres Rozgrywki ligowe Puchar Polski
Poziom ligowy Wynik Faza zasadnicza Faza playoff Ogółem
Mj Pkt. M W P % Serie M W P % M W P % Wynik M W P %
1. – 18. 1957 – 1975 bd bd bd Brak danych
19. 1975/1976 III liga bd bd
20. – 27. 1976 – 1984 ? bd bd
28. 1984/1985 III liga bd 1
29. 1985/1986 III liga bd bd
30. 1986/1987 III liga bd bd
31. 1987/1988 III liga bd bd
32. 1988/1989 III liga bd bd
33. 1989/1990 III liga bd bd
34. 1990/1991 III liga bd bd
35. 1991/1992 III liga bd bd
36. 1992/1993 III liga 4 1
37. 1993/1994 III liga 1  bd
38. 1994/1995 II liga bd
39. 1995/1996 II liga bd
40. 1996/1997 II liga 1  bd
41. 1997/1998 I liga seria B 4 3
42. 1998/1999 I liga seria B 2  3
43. 1999/2000 I liga seria A 12  bd
44. 2000/2001 I liga seria B 2  2

Poziom rozgrywek:

     najwyższy ogólnokrajowy

     drugi

     trzeci

     czwarty

Polska Liga Siatkówki/PlusLiga edytuj

Nr. Sezon PlusLiga   Rozgrywki pucharowe  
Wynik Faza zasadnicza Faza playoff Ogółem Puchar Polski Europejskie Puchary (LM, CEV, CHA) KMŚ Superpuchar Polski
Mj Pkt. M W P % Serie M W P % M W P % Wynik M W P % Roz Wynik M W P % Wynik M W P % Wynik M W P %
0. 2000/2001 W ówczesnej I lidze serii B   Brak danych Niezakwalifikowany Nierozgrywane Nierozgrywany
1. 2001/2002 3 5 26 18 8 10 44,44 2 – 1 9 6 3 66,66 27 14 13 51,85 III runda 2 1 1 50
2. 2002/2003 6 4 31 18 10 8 55,55 1 – 2 9 4 5 44,44 27 14 13 51,85 1/4 6 5 1 83,33 CEV FG 5 4 1 80
3. 2003/2004 4 2 41 18 14 4 77,77 1 – 2 13 7 6 53,85 31 21 10 67,74 2 4 2 2 50 CEV 1/8 5 3 2 60
4. 2004/2005 1 1 45 18 15 3 83,33 3 – 0 10 9 1 90 28 24 4 85,71 1 7 7 0 100 CEV FG 5 4 1 80
5. 2005/2006 1 1 48 18 16 2 88,88 3 – 0 12 9 3 75 30 25 5 83,33 1 7 7 0 100 LM 1/6 12 7 5 58,33
6. 2006/2007 1 1 49 18 17 1 94,44 3 – 0 11 9 2 81,82 29 26 3 75,4 1 15 12 3 80 LM 1/12 12 7 5 58,33
7. 2007/2008 1 1 47 18 16 2 88,88 3 – 0 11 9 2 81,82 29 25 4 86,2 1/2 2 1 1 50 LM 3 8 5 3 62,5
8. 2008/2009 1 1 45 18 15 3 83,33 3 – 0 9 9 0 100 27 24 3 64,8 1 4 3 1 75 LM 1/4 10 5 5 50
9. 2009/2010 1 1 47 18 16 2 88,88 3 – 0 11 9 2 81,82 29 25 4 86,20 1/4 2 1 1 50 LM 3 8 6 2 75 2 5 4 1 80
10. 2010/2011 1 1 73 28 26 2 92,86 2 – 0 7 6 1 85,71 35 32 3 91,42 1 3 3 0 100 LM 1/6 10 7 3 70 2 5 4 1 80
11. 2011/2012 2 1 46 18 16 2 88,88 2 – 1 10 7 3 70 28 23 5 82,14 1 2 2 0 100 LM 2 8 6 2 75 Niezakwalifikowany
12. 2012/2013 5 5 33 18 10 8 55,55 2 – 1 10 7 3 70 28 17 11 60,71 1/4 0 0 2 0 LM 1/12 8 7 1 87,5 3 5 4 1 80 1 1 1 0 100
13. 2013/2014 1 2 52 22 17 5 77,27 3 – 0 9 9 0 100 31 26 5 83,87 1/2 2 1 1 50 CEV 1/2 10 8 2 80 Niezakwalifikowany Niezakwalifikowany
14. 2014/2015 3 2 64 26 22 4 84,61 2 – 1 11 6 5 54,55 37 28 9 75,67 1/2 3 2 1 66,66 LM 4 12 9 3 75 1 1 1 0 100
15. 2015/2016 3 3 58 26 21 5 80,77 1 – 0 3 3 0 100 29 24 5 82,75 1 3 3 0 100 LM 1/6 10 6 4 60 Niezakwalifikowany
16. 2016/2017 2 3 69 30 25 5 83,33 1 – 1 4 2 2 50 34 27 7 79,41 2 4 3 1 75 LM 1/12 10 6 4 60 Nierozegrany
17. 2017/2018 1 2 72 30 25 5 83,33 2 – 0 4 4 0 100 34 29 5 76,31 2 3 2 1 66,66 LM 1/12 8 3 5 37,5 4 5 2 3 40 1 1 1 0 100
18. 2018/2019 6 6 38 24 14 10 58,33 0 – 2 5 1 4 20 29 15 14 51,72 1/4 1 0 1 0 LM 1/2 10 4 6 40 FG 3 0 3 0 1 1 1 0 100
19. 2019/2020 3 3 50 24 17 7 70,83 Nierozegrana z powodu pandemii COVID- 19 24 17 7 70,83 1/2 1 1 0 100 Klub zrezygnował z udziału w Pucharze Challenge Niezakwalifikowany Niezakwalifikowany
20. 2020/2021 4 4 48 26 15 11 57,69 1 – 2 8 4 4 50 34 19 15 55,88 Niezakwalifikowany LM 1/4 8 4 4 50 2 2 1 1 50
21. 2021/2022 4 3 60 26 21 5 80,77 1 – 2 9 3 6 33,33 35 24 11 68,57 1/8 2 1 1 50 CEV 1/2 10 9 1 90 Niezakwalifikowany
22. 2022/2023 ? ? ? ? ? ? ? Niezakwalifikowany ? ? ? ? Niezakwalifikowany CEV 1/2 11 9 2 81,81
Ogółem: 22 sezony śr. 2,45 śr. 2,47 1042 460 356 104 77,39 39 – 15 175 123 52 70,29 635 479 156 75,43 – 74 56 18 75,68 Razem: – 180 119 61 66,11 – 23 14 9 60,87 – 6 5 1 83,33

Rekordy edytuj

  • Najwięcej mistrzostw z rzędu – 7.
  • Najwięcej medali z rzędu – 8.
  • Najwięcej finałów z rzędu – 8.
  • Najwięcej pierwszych miejsce po fazie zasadniczej z rzędu – 8.
  • Najwięcej punktów w sezonie – 73 punkty.
  • Najdłuższa seria zwycięstw w fazie zasadniczej – 24 mecze.
  • Najwięcej zwycięstw w sezonie – 26.
  • Najlepszy bilans po fazie zasadniczej – (17 – 1).
  • Najwyższy procent zwycięstw po fazie zasadniczej – 94,44%.
  • Najwyższy procent zwycięstw w fazie zasadniczej ogółem – 77,39%.
  • Najwyższy procent zwycięstw w fazie playoff ogółem – 70,29%.
  • Najwyższy procent zwycięstw ogółem – 75,43%.
  • Najlepszy stosunek setów ogółem – (+811).
  • Najlepszy stosunek „małych punktów” ogółem – (+4666).
  • Najwięcej zwycięstw w Superpucharze Polski – 4.
  • Najwięcej udziałów w Lidze Mistrzów – 14.
  • Najwięcej udziałów w Lidze Mistrzów z rzędu – 8.
  • Każdorazowo wychodziła z grupy w Lidze Mistrzów – 14.
  • Najwięcej udziałów w Europejskich Pucharach – 20.
  • Najwięcej udziałów z rzędu w Europejskich Pucharach – 17.
  • Najwięcej meczów w Europejskich Pucharach – 180.
  • Najwięcej wygranych meczów w Europejskich Pucharach – 119.
  • Najwyższy procent zwycięstw w Europejskich Pucharach – 66,11%.
  • Najwięcej medali Klubowych Mistrzostw Świata – 3.
  • Najwięcej udziałów w Klubowych Mistrzostwach Świata – 5.
  • Najwięcej rozegranych meczów w Klubowych Mistrzostwach Świata – 23.

Ostatnia aktualizacja 30 marca 2023 – opracowanie na podstawie sekcji Bilans sezon po sezonie. Uwzględnione wyłącznie kluby PlusLigi.

Sukcesy edytuj

Rozgrywki oficjalne edytuj

Sukcesy (stan na 27.03.2023)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
  PlusLiga
Mistrz 9 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2014, 2018
Wicemistrz 2 2012, 2017
Brązowy medalista 3 2002, 2015, 2016
IV Miejsce 3 2004, 2021, 2022
  Puchar Polski
Zdobywca 7 2005, 2006, 2007, 2009, 2011, 2012, 2016
Finalista 3 2004, 2017, 2018
Półfinalista 4 2008, 2014, 2015, 2020
  Superpuchar Polski
Zdobywca 4 2012, 2014, 2017, 2018
Finalista 1 2020
  Liga Mistrzów
Zwycięzca – –
Finalista 1 2012
Brązowy medalista 3 2008, 2010, 2019
IV Miejsce 1 2015
  Puchar CEV
Zwycięzca – –
Finalista – –
Półfinalista 3 2014, 2022, 2023
  Klubowe Mistrzostwa Świata
Zwycięzca – –
Finalista 2 2009, 2010
Brązowy medalista 1 2012
IV Miejsce 1 2017

Turnieje towarzyskie edytuj

Występy w europejskich pucharach edytuj

Osobny artykuł: Skra Bełchatów w europejskich pucharach.

Sztab szkoleniowy edytuj

Aktualne na 23 lipca 2023

Funkcja Imię i nazwisko
Trener   Andrea Gardini
Asystent trenera   Michał Bąkiewicz
Asystent trenera   Kamil Nalepka
Statystyk   Jakub Nalepka
Trener przygotowania fizycznego   Bartosz Wojtal
Lekarz   Wojciech Łucarz
Fizjoterapeuta   Tomasz Kuciapiński
Team Manager   Weronika Kubiak
Dyrektor sportowy   Jacek Pasiński[279]

Siatkarze edytuj

Skład na sezon 2023/2024 edytuj

Osobny artykuł: Skład Skry Bełchatów w poszczególnych ligowych sezonach.
Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
1   Dawid Konarski 1989 198 atakujący
3   Wiktor Nowak 1999 186 rozgrywający
7   Bartłomiej Lemański 1996 217 środkowy
8   Przemysław Kupka 2001 206 atakujący
9   Łukasz Wiśniewski 1989 198 środkowy
11   Ilija Petkow (od 13.12.2023) 1996 201 środkowy
12   Grzegorz Łomacz 1987 187 rozgrywający
13   Mateusz Nowak 2004 214 środkowy
14   Benjamin Diez 1998 184 libero
15   Mateusz Mika (do 15.12.2023) 1991 207 przyjmujący
16   Mateusz Poręba 1999 203 środkowy
20   Adrian Aciobăniței 1997 195 przyjmujący
21   Jakub Rybicki 1998 196 przyjmujący
23   Bartłomiej Lipiński 1996 201 przyjmujący
59   Kajetan Marek 1994 186 libero
99   Pierre Derouillon 1999 194 przyjmujący

Sezon 2024/2025 edytuj

Nr Imię i nazwisko Data ur. Wzrost Pozycja
1   Dawid Konarski 1989 198 atakujący
7   Bartłomiej Lemański 1996 217 środkowy
8   Przemysław Kupka 2001 206 atakujący
12   Grzegorz Łomacz 1987 187 rozgrywający
13   Mateusz Nowak 2004 214 środkowy
14   Benjamin Diez 1998 184 libero

  – kapitan drużyny.

Transfery edytuj

 Przyszli  Odeszli   Sezon 2024/2025
    Mateusz Poręba (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
 Sezon 2023/2024[281] 
  Benjamin Diez (Tours VB)   Filippo Lanza (Gioiella Prisma Taranto)
  Pierre Derouillon (Tours VB)   Aleksandar Atanasijević (Lokomotiw Nowosybirsk)
  Adrian Aciobăniţei (Chaumont VB 52)   Mihajlo Mitić (Hebei Baoding Woli)
  Łukasz Wiśniewski (Jastrzębski Węgiel)   Lukáš Vašina (GKS Katowice)
  Dawid Konarski (Aluron CMC Warta Zawiercie)   Dick Kooy (Fenerbahçe HDI Sigorta Stambuł)
  Mateusz Mika (Türşad)   Mateusz Bieniek (Aluron CMC Warta Zawiercie)
  Bartłomiej Lipiński (Indykpol AZS Olsztyn)   Karol Kłos (Asseco Resovia Rzeszów)
  Mateusz Poręba (Indykpol AZS Olsztyn)   Jędrzej Gruszczyński (Projekt Warszawa)
  Bartłomiej Lemański (Cerrad Enea Czarni Radom)   Wiktor Musiał (KS Lechia Tomaszów Mazowiecki)
  Wiktor Nowak (Cerrad Enea Czarni Radom)   Robert Milczarek (koniec kariery)
  Przemysław Kupka (PSG KPS Siedlce)   Dawid Gunia (koniec kariery)
  Kajetan Marek (MKS Będzin)   Kacper Piechocki (szuka klubu)
  Mateusz Nowak (SMS PZPS Spała)
w trakcie sezonu
  Ilija Petkow (Chebyr Pazardżik)   Mateusz Mika (rozwiązanie kontraktu za porozumieniem stron)
 Sezon 2022/2023[282] 
  Filippo Lanza (Shanghai Golden Age)   Milad Ebadipur (Allianz Milano)
  Lukáš Vašina (VK ČEZ Karlovarsko)   Robert Täht (Sao Jose Dos Campos)
  Jakub Rybicki (Lindemans Aalst)   Mikołaj Sawicki (Trefl Gdańsk) – wypożyczenie
  Wiktor Musiał (MKS Będzin)   Damian Schulz (Cerrad Enea Czarni Radom)
  Dawid Gunia (Cuprum Lubin)
  Bartłomiej Janus (KS Lechia Tomaszów Mazowiecki)
Wypożyczeni w trakcie sezonu
  Jędrzej Gruszczyński (Aluron CMC Warta Zawiercie)   Sebastian Adamczyk (GKS Katowice)
 Sezon 2021/2022[141] 
  Aleksandar Atanasijević (Sir Safety Conad Perugia)   Taylor Sander (koniec kariery)
  Dick Kooy (Itas Trentino)   Dušan Petković (Verva Warszawa Orlen Paliwa)
  Robert Täht (Asseco Resovia Rzeszów)   Milan Katić (LUK Politechnika Lublin)
  Damian Schulz (Indykpol AZS Olsztyn)   Norbert Huber (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
  Bartosz Filipiak (LUK Politechnika Lublin)
  Przemysław Kupka (wypożyczony, KKS Mickiewicz Kluczbork)
 Sezon 2020/2021[140] 
  Taylor Sander (powrót po przerwie)   Mariusz Wlazły (Trefl Gdańsk)
  Mateusz Bieniek (wypożyczony z Cucine Lube Civitanova)   Jakub Kochanowski (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
  Bartosz Filipiak (Trefl Gdańsk)   Kamil Droszyński (AZS Olsztyn)
  Mikołaj Sawicki (KPS Siedlce)   Artur Szalpuk (Verva Warszawa Orlen Paliwa)
  Sebastian Adamczyk (KPS Siedlce)   Piotr Orczyk (Aluron Virtu Warta Zawiercie)
  Mihajlo Mitić (Black Volley Beskydy)   Przemysław Kupka (wypożyczony, KPS Siedlce)
  Przemysław Kupka (SMS PZPS Spała)
 Sezon 2019/2020[283] 
  Michał Mieszko Gogol (I trener AZS Olsztyn)   Roberto Piazza (I trener Power Volley Milano)
  Radosław Kolanek (II trener, drużyna juniorów)   Michał Winiarski (II trener, Trefl Gdańsk)
  Dusan Petković (Argos Volley)   Patryk Czarnowski (Warta Zawiercie)
  Norbert Huber (Czarni Radom)   Renee Teppan (Stade Poitevin)
  David Fiel Rodriguez (Tourcoing LM)
 Sezon 2018/2019[284] 
  Artur Szalpuk (Trefl Gdańsk)   Bartosz Bednorz (Modena Volley)
  Jakub Kochanowski (AZS Olsztyn)   Srećko Lisinac (Trentino Volley)
  Renee Teppan (Trentino Volley)   Szymon Romać (Cambrai Volley)
  Piotr Orczyk (Volleyteam Roeselare)   Marcin Janusz (Trefl Gdańsk)
  Kamil Droszyński (Czarni Radom)   Nikołaj Penczew (Stocznia Szczecin)
  Aleksandar Nedeljković (AZS Częstochowa)
w trakcie sezonu
  David Fiel Rodriguez (bez klubu)[285])
 Sezon 2017/2018[286] 
  Roberto Piazza (I trener Modena Volley)   Philippe Blain (I trener Reprezentacja Japonii)
  Szymon Romać (Trefl Gdańsk)   Krzysztof Stelmach (II trener AZS Częstochowa)
  Patryk Czarnowski (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)   Michał Winiarski (koniec kariery, II trener)
  Grzegorz Łomacz (Cuprum Lubin)   Nicolás Uriarte (Sada Cruzeiro Vôlei)
  Aleksandar Nedeljković (Kosovska Mitrovica)   Artur Szalpuk (Trefl Gdańsk)
  Milad Ebadipur (Sarmajeh Bank VC)   Jurij Hładyr (Fenerbahce Stambuł)
  Milan Katić (Łuczniczka Bydgoszcz)   Mariusz Marcyniak (Warta Zawiercie)
  Bartosz Kurek (Ziraat Bankası Ankara)
 Sezon 2016/2017[287] 
  Bartosz Bednorz (AZS Olsztyn)   Facundo Conte (Shanghai Weibo)
  Artur Szalpuk (Czarni Radom)   Nicolas Maréchal (Büyükşehir Belediyesi Stambuł)
  Nikołaj Penczew (Asseco Resovia Rzeszów)   Israel Rodríguez (Unicaja Almería)
  Dražen Luburić (LPR Piacenza)   Marcel Gromadowski (Łuczniczka Bydgoszcz)
  Jurij Hładyr (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)   Andrzej Wrona (AZS Politechnika Warszawska)
w trakcie sezonu
  Bartosz Kurek (JT Thunders[288])   Dražen Luburić (JT Thunders)
 Sezon 2015/2016[289] 
  Marcin Janusz (powrót z wypożyczenia, Effector Kielce[290])   Wojciech Włodarczyk (Cuprum Lubin)
  Robert Milczarek (MKS Będzin)   Ferdinand Tille (TSV Herrsching)
  Mariusz Marcyniak (AZS Częstochowa)   Maciej Muzaj (Jastrzębski Węgiel)
  Marcel Gromadowski (Cuprum Lubin)   Aleksa Brđović (Gazprom-Jugra Surgut)
  Mihajlo Stanković (OK Vojvodina Nowy Sad)
w trakcie sezonu
  Philippe Blain (I trener)   Miguel Ángel Falasca (I trener)
  Israel Rodríguez (Ziraat Bankası Ankara[291][292])
 Sezon 2014/2015[293] 
  Srećko Lisinac (powrót z wypożyczenia, SCC Berlin[294])   Stephane Antiga (koniec kariery; trener reprezentacji Polski)
  Kacper Piechocki (powrót z wypożyczenia, AZS Częstochowa[295])   Daniel Pliński (Czarni Radom)
  Ferdinand Tille (Generali Unterhaching)   Paweł Zatorski (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
    Nicolas Marechal (Jastrzębski Węgiel)   Samuel Tuia (Galatasaray Stambuł)
  Piotr Badura (SMS PZPS Spała)
  Michał Winiarski (Fakieł Nowy Urengoj)
 Sezon 2013/2014[296] 
  Miguel Angel Falasca (Ural Ufa – koniec kariery; I trener)   Jacek Nawrocki (trener, SMS Spała[297])
  Stephane Antiga (Delecta Bydgoszcz)   Maciej Bartodziejski (II trener;?)
  Andrzej Wrona (Delecta Bydgoszcz)   Wytze Kooistra (Czarni Radom)
  Nicolas Uriarte (Boca Rio Uruguay Insurance)   Dante Boninfante (Marmi Lanza Werona)
  Wojciech Włodarczyk (Posojilnica AICH/DOB)   Michał Winiarski (Fakieł Nowy Urengoj)
  Facundo Conte (Dynamo Krasnodar)   Aleksandar Atanasijević (Sir Safety Perugia)
  Samuel Tuia (Kuzbass Kemerowo)   Michał Bąkiewicz (AZS Częstochowa)
  Aleksa Brdjovic (Partizan Belgrad)   Paweł Woicki (AZS Politechnika Warszawska[298])
  Konstantin Čupković (Sir Safety Perugia)
 Sezon 2012/2013[299] 
  Yosleyder Cala (Tours VB)   Miguel Angel Falasca (Ural Ufa)
  Dejan Vinčić (ACH Volley Lublana)   Bartosz Kurek (Dynamo Moskwa)
  Dante Boninfante (w trakcie sezonu, Al Arabi Ad-Dauha[300])   Robert Milczarek (Effector Kielce[301])
  Maciej Muzaj (w trakcie sezonu, Gwardia Wrocław[302][303])   Marcin Możdżonek (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
  Yosleyder Cala (w trakcie sezonu, Ziraat Bankası Ankara[304][305])
  Dejan Vinčić (w trakcie sezonu, bez klubu[300][306])
 Sezon 2011/2012[307] 
  Konstantin Čupković (M. Roma Volley)   Stephane Antiga (Delecta Bydgoszcz)
  Wytze Kooistra (Pallavolo Modena)   Jakub Novotny (Jihostroj Czeskie Budziejowice)
  Robert Milczarek (Siatkarz Wieluń)   Radosław Wnuk (?)
  Aleksandar Atanasijević (Partizan Belgrad)
 Sezon 2010/2011[308] 
  Paweł Zatorski (powrót z wypożyczenia, AZS Częstochowa[309])   Piotr Gacek (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
  Karol Kłos (powrót z wypożyczenia, AZS Politechnika Warszawska[310])   Maciej Dobrowolski (Fart Kielce)
  Paweł Woicki (Delecta Bydgoszcz)
 Sezon 2009/2010[311] 
  Maciej Bartodziejski (Siatkarz Wieluń – koniec kariery; II trener)   Daniel Castellani (trener reprezentacji Polski)
  Jakub Novotny (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)   Janne Heikkinen (?)
  Michał Winiarski (Trentino Volley)   Paweł Maciejewicz (AZS Politechnika Warszawska)
  Jakub Jarosz (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
  Dawid Murek (AZS Częstochowa)
 Sezon 2008/2009[312] 
  Piotr Gacek (AZS Częstochowa)   Krzysztof Stelmach (koniec kariery; trener ZAKS-y Kędzierzyn-Koźle[313])
  Dawid Murek (Jastrzębski Węgiel)   Alex Damiao (?)
  Miguel Angel Falasca (Drac Palma Mallorca)   Robert Milczarek (AZS Politechnika Warszawska)
  Jakub Jarosz (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)   Piotr Gruszka (Arkas Spor Izmir)
  Bartosz Kurek (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)   Bartłomiej Neroj (AZS Politechnika Warszawska)
  Marcin Możdżonek (AZS Olsztyn)   Dan Lewis (ZAKSA Kędzierzyn-Koźle)
 Sezon 2007/2008[314] 
  Stephane Antiga (Mallorca)   Krzysztof Ignaczak (Resovia)
  Daniel Pliński (Jastrzębski Węgiel)   Jewgienij Iwanow (Jastrzębski Węgiel)
  Michał Bąkiewicz (AZS Olsztyn)   Michał Chadała (Gwardia Wrocław)
  Dominik Witczak (Skra II Bełchatów)
  Mikołaj Sarnecki (Skra II Bełchatów)
  Alex Damiao (Maccabi Tel-Aviv)
 Sezon 2006/2007[315] 
  Daniel Castellani (I trener; Origenes Bolivar)   Ireneusz Mazur (I trener; AZS Olsztyn)
  Jewgienij Iwanow (Fakieł Nowy Urengoj)   Jarosław Sobczyński (Joker Piła)
  Janne Heikkinen (Taranto)   Damian Dacewicz (koniec kariery[316])
  Piotr Gruszka (AZS Olsztyn)   Andrzej Stelmach (AZS Częstochowa)
  Dan Lewis (Montpellier Université Club VB)   Robert Szczerbaniuk (AZS Częstochowa)
  Bartłomiej Neroj (Skra II Bełchatów)   Michał Winiarski (Trentino Volley)
  Witalij Kiktiew (?)
 Sezon 2005/2006[317] 
  Michał Winiarski (AZS Częstochowa)   Dariusz Szulik (KP PE Sosnowiec)
  Maciej Dobrowolski (Aon hotVolleys Wiedeń)   Władimir Kastornow (Neftyanik Jarosław)
  Krzysztof Stelmach (Edilbasso and Partners Padova)   Piotr Gruszka (AZS Olsztyn)
  Witalij Kiktiew (Lokomotiw Charków)   Bartłomiej Neroj (Skra II Bełchatów[318])
  Jarosław Sobczyński (Górnik Radlin)
 Sezon 2004/2005 
  Robert Szczerbaniuk (Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle)   Michał Ruciak (AZS Olsztyn)
  Damian Dacewicz (KP PE Sosnowiec)   Michał Bąkiewicz (AZS Olsztyn)
  Piotr Gruszka (Tourcoing LM)   Adam Nowik (Fakieł Nowy Urengoj)
  Michał Chadała (Mostostal Azoty Kędzierzyn-Koźle)   Tomas Kalnins (liga łotewska)
  Władimir Kastornow (Dynamo Kazań)   Tomasz Skalski (?)
  Marcin Kocik (AZS Częstochowa[319])
 Sezon 2003/2004[320] 
  Andrzej Stelmach (AZS Częstochowa)   Łukasz Żygadło (KP PE Sosnowiec)
  Krzysztof Ignaczak (AZS Częstochowa)   Sławomir Kudłaczewski (KP PE Sosnowiec)
  Dariusz Szulik (Morze Szczecin)   Leszek Czerlonek (koniec kariery)
  Robert Milczarek (Skra II Bełchatów)   Sergiej Bielański (liga rosyjska)
  Michał Ruciak (Morze Szczecin)   Robert Prygiel (Gazprom Surgut)
  Tomas Kalnins (liga estońska[321])   Maciej Bartodziejski (SPS Zduńska Wola)
  Michał Bąkiewicz (AZS Częstochowa)   Piotr Szulc (AZS Politechnika Warszawska)
  Ireneusz Mazur (I trener; Morze Szczecin[322])   Jakub Bednaruk (BBTS Bielsko-Biała)
  Mariusz Wlazły (w trakcie sezonu, SPS Zduńska Wola[323])   Wiesław Czaja (I trener; Skra KPS Bełchatów[324])
 Sezon 2002/2003[23] 
  Radosław Wnuk (Morze Szczecin[325])   Zbigniew Zieliński (Ales[326])
  Łukasz Żygadło (Czarni Radom[327])   Tomasz Rosa (Stal Nysa[328])
  Marcin Kocik (Czarni Radom[319])   Tomasz Paluch (grający trener w Stelmet AZ UZ Zielona Góra[329])
  Bartłomiej Neroj (SMS PZPS Spała[330])
 Sezon 2001/2002[23][331] 
  Zbigniew Zieliński (Martigues[332])   Robert Malicki (koniec kariery)
  Jakub Bednaruk (Czarni Radom[332])   Jacek Nawrocki (koniec kariery; II trener)
  Grzegorz Szymański (wypożyczony z AZS Częstochowa)   Marek Kwieciński (koniec kariery)
  Sławomir Kudłaczewski (Czarni Radom[332])   Grzegorz Kosatka (Górnik Radlin)
  Paweł Maciejewicz (Stilon Gorzów[332])   Jacek Pasiński (Wifama Łódź[333])
  Sergiej Bielański (?)   Krzysztof Domagała (Lokator Zduńska Wola)
  Tomasz Rosa (Len Żyrardów[332])   Grzegorz Szymański (w trakcie sezonu, powrót do AZS Częstochowa)
  Adam Nowik (w trakcie sezonu, Czarni Radom)
  Robert Prygiel (w trakcie sezonu, Czarni Radom)

Numery zastrzeżone edytuj

Nr Imię i nazwisko
2   Mariusz Wlazły[334]
10     Miguel Angel Falasca[l][334]
6   Karol Kłos

Reprezentanci Polski w zespole edytuj

 
Siatkarze Skry, mieli znaczący udział, w zdobyciu przez Polskę jedynego w historii Mistrzostwa Europy w 2009 roku[335][29]. Aż 5. z nich grało w wyjściowej szóstce[29].

W Skrze występowało do tej pory 46. Reprezentantów Polski[m].

Galeria Reprezentantów Polski
 
Piotr Gruszka
 
Grzegorz Łomacz
 
Marcin Możdżonek
 
Daniel Pliński
 
Bartosz Kurek
 
Karol Kłos
 
Michał Winiarski
 
Artur Szalpuk
 
Michał Bąkiewicz
 
Bartosz Bednorz
 
Marcel Gromadowski
 
Jakub Jarosz
 
Krzysztof Ignaczak
 
Dawid Murek
 
Maciej Muzaj
 
Patryk Czarnowski
 
Łukasz Żygadło
 
Michał Ruciak
 
Grzegorz Szymański
 
Andrzej Wrona
 
Paweł Woicki
 
Radosław Wnuk
 
Grzegorz Bociek
 
Andrzej Stelmach
 
Krzysztof Stelmach
 
Robert Szczerbaniuk
 
Wojciech Włodarczyk
 
Damian Dacewicz
 
Jakub Kochanowski
 
Mateusz Bieniek
 
Nr. Lata gry w klubie Imię i nazwisko Pozycja
1. 1997–1999   Grzegorz Makarski rozgrywający
2. 1997–2001   Robert Malicki atakujący
3. 1998–2001   Marek Kwieciński przyjmujący
4. 2001–2002   Zbigniew Zieliński przyjmujący
5. 2001–2002   Grzegorz Szymański atakujący
6. 2001–2003   Robert Prygiel atakujący
7. 2001–2004   Adam Nowik środkowy
8. 2002–2003   Łukasz Żygadło rozgrywający
9. 2002–2004   Marcin Kocik przyjmujący
10. 2002–2011   Radosław Wnuk środkowy
11. 2003–2004   Michał Ruciak przyjmujący
12. 2003–2006   Andrzej Stelmach rozgrywający
13. 2003–2007   Krzysztof Ignaczak libero
14. 2003–2004
2007–2013		   Michał Bąkiewicz przyjmujący
15. 2003–2008
2011–2012
2015–2023		   Robert Milczarek przyjmujący/libero[n]
16. 2003–2020   Mariusz Wlazły atakujący
17. 2004–2006   Damian Dacewicz środkowy
18. 2004–2006   Robert Szczerbaniuk środkowy
19. 2004–2007   Michał Chadała przyjmujący
20. 2004–2005
2006–2008		   Piotr Gruszka przyjmujący
21. 2005–2008   Krzysztof Stelmach przyjmujący
22. 2005–2006
2010–2013
2014–2017		   Michał Winiarski przyjmujący
 
Nr. Lata gry w klubie Imię i nazwisko Pozycja
23. 2007–2014   Daniel Pliński środkowy
24. 2008–2009   Jakub Jarosz atakujący
25. 2008–2009   Dawid Murek przyjmujący
26. 2008–2010   Piotr Gacek libero
27. 2008–2012
2016–2017		   Bartosz Kurek przyjmujący/atakujący[o]
28. 2008–2012   Marcin Możdżonek środkowy
29. 2010–2011   Grzegorz Bociek atakujący
30. 2010–2013   Paweł Woicki rozgrywający
31. 2010–2014   Paweł Zatorski libero
32. 2010–2023   Karol Kłos środkowy
33. 2011–2012
2015–2018		   Marcin Janusz rozgrywający
34. 2012–2015   Maciej Muzaj atakujący
35. 2013–2015   Wojciech Włodarczyk przyjmujący
36. 2013–2016   Andrzej Wrona środkowy
37. 2015–2016   Marcel Gromadowski atakujący
38. 2016–2017
2018–2020		   Artur Szalpuk przyjmujący
39. 2016–2018   Bartosz Bednorz przyjmujący
40. 2017–   Grzegorz Łomacz rozgrywający
41. 2017–2018   Patryk Czarnowski środkowy
42. 2018–2020   Jakub Kochanowski środkowy
43. 2019–2021   Norbert Huber środkowy
44. 2020–2023   Mateusz Bieniek środkowy
45. 2023-   Bartłomiej Lemański środkowy
46. 2023-   Mateusz Poręba środkowy

Obcokrajowcy w zespole edytuj

Galeria Obcokrajowców
 
Aleksandar Atanasijević
 
Facundo Conte
 
Srećko Lisinac
 
Nicolas Marechal
 
Ferdinand Tille
 
Nicolas Uriarte
 
Dante Boninfante
 
Alex Damiaony
 
Wytze Kooistra
 
Israel Rodriguez
 
Dražen Luburić
 
Nikołaj Penczew
 
Renee Teppan
 
Samuel Tuia
 
Janne Heikkinen
 
Jakub Novotny
 
Konstantin Čupković
 
Dejan Vinčić
 
Aleksa Brđović
 
Milan Katić
 
Dušan Petković
 
Taylor Sander
 
Mihajlo Mitić
 
Dick Kooy
 
Filippo Lanza

Od 2001 roku (awans do PlusLigi), w Skrze występowało 45. obcokrajowców.

 
Nr. Lata gry w klubie Imię i nazwisko Pozycja
1. 2001–2003  [p] Siergiej Bielanskij środkowy
2. 2003–2004   Tomass Kalninš atakujący
3. 2004–2005   Władimir Kastornow przyjmujący/atakujący[q]
4. 2005–2006   Witalij Kiktiew przyjmujący
5. 2006–2008   Dan Lewis przyjmujący/libero
6. 2006–2007   Ewgeni Iwanow środkowy
7. 2006–2009   Janne Heikkinen środkowy
8. 2007–2008   Alex Damiaony atakujący
9. 2007–2011
2013–2014		   Stéphane Antiga przyjmujący
10. 2008–2012    [l] Miguel Ángel Falasca rozgrywający
11. 2009–2011   Jakub Novotný atakujący
12. 2011–2013   Wytze Kooistra środkowy
13. 2011–2013   Konstantin Čupković przyjmujący
14. 2011–2013
2021–2023		   Aleksandar Atanasijević atakujący
15. 2012   Dejan Vinčić rozgrywający
16. 2012   Yosleyder Cala przyjmujący
17. 2012–2013   Dante Boninfante rozgrywający
18. 2013–2014   Samuel Tuia przyjmujący
19. 2013–2015   Aleksa Brđović rozgrywający
20. 2013–2016   Facundo Conte przyjmujący
21. 2013–2017   Nicolás Uriarte rozgrywający
22. 2014–2015   Ferdinand Tille libero
 
Nr. Lata gry w klubie Imię i nazwisko Pozycja
23. 2014–2016    [r] Nicolas Marechal przyjmujący
24. 2014–2018   Srećko Lisinac środkowy
25. 2015–2016   Mihajlo Stanković przyjmujący
26. 2015–2016   Israel Rodríguez przyjmujący
27. 2016   Dražen Luburić atakujący
28. 2016–2017   Jurij Hładyr środkowy
29. 2016–2018   Nikołaj Penczew przyjmujący
30. 2017–2018   Aleksandar Nedeljković środkowy
31 2017–2021   Milan Katić przyjmujący
32. 2017–2022   Milad Ebadipur przyjmujący
33. 2018–2019   Renee Teppan atakujący
34. 2018–2019   David Fiel Rodriguez środkowy
35. 2019–2021   Dušan Petković atakujący
36. 2020–2021   Taylor Sander przyjmujący
37. 2020–2023   Mihajlo Mitić rozgrywający
38. 2021–2022   Robert Täht przyjmujący
39. 2021–2023   Dick Kooy przyjmujący
40. 2022–2023   Filippo Lanza przyjmujący
41. 2022–2023   Lukáš Vašina przyjmujący
42. 2023–   Benjamin Diez libero
43. 2023–   Adrian Aciobăniţei przyjmujący
44. 2023–   Pierre Derouillon przyjmujący
45. 2023–   Ilija Petkow środkowy
 
Kraj Liczba
  Argentyna 2
  Brazylia 1
  Bułgaria 3
  Czechy 2
  Estonia 2
  Finlandia 1
  Francja 6
  Hiszpania 2
  Holandia 2
  Iran 1
  Kanada 1
  Kuba 2
  Łotwa 1
  Niemcy 1
  Rosja ?
  Rumunia 1
  Serbia 10
  Słowenia 1
  Ukraina 2
  USA 1
  Włochy 2
Ogółem: 21. państw 44. zawodników

Indywidualne sukcesy siatkarzy edytuj

Mistrzowie świata, kontynentu, olimpijscy lub zwycięzcy innych rozgrywek międzynarodowych (43) edytuj

IO – Igrzyska Olimpijskie
MŚ – Mistrzostwa Świata
ME – Mistrzostwa Europy
LN - Liga Narodów
LŚ - Liga Światowa
PŚ – Puchar Świata
PWM – Puchar Wielkich Mistrzów
IE – Igrzyska Europejskie
IŚ – Igrzyska Śródziemnomorskie
LE – Liga Europejska
IPAN – Igrzyska Panamerykańskie
MAP – Mistrzostwa Ameryki Południowej
MAPŚiK – Mistrzostwa Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów
IA – Igrzyska Azji
MA – Mistrzostwa Azji

Trenerzy edytuj

 
Jacek Nawrocki był rozgrywającym Skry w latach 1994–2001[336][337]. Od 2001 do 2009 pełnił funkcję drugiego szkoleniowca[337], a w latach 2009–2013 pierwszego[337]. Odszedł z klubu w 2013 roku[337]. Później m.in. selekcjoner reprezentacji Polski kobiet[337].
Od Do I trener Asystent Źródło
1977 ?   Eugeniusz Szymczyk ? [338]
? 1993   Wiktor Fiszera ? [4]
1993 1994   Eugeniusz Szymczyk ? [4]
1996 1999   Paweł Blomberg ? [4][25]
1999 2000   Waldemar Kuczewski ? [4]
2000 2000   Zbigniew Zarzycki ? [4]
2000 2003   Wiesław Czaja   Jacek Nawrocki (od 2001) [23]
2003 2006   Ireneusz Mazur   Jacek Nawrocki [38]
2006 2009   Daniel Castellani   Jacek Nawrocki [55]
2009 26.04.2013   Jacek Nawrocki   Maciej Bartodziejski [339]
29.04.2013 28.03.2016     Miguel Ángel Falasca   Fabio Storti [340]
29.03.2016 28.04.2017   Philippe Blain   Fabio Storti (2015/2016)
  Krzysztof Stelmach (2016/2017)		 [341]
30.05.2017 11.06.2019   Roberto Piazza   Michał Winiarski [342]
25.06.2019 08.08.2021   Michał Mieszko Gogol   Radosław Kolanek [343]
09.08.2021 27.04.2022   Slobodan Kovač   Radosław Kolanek [344]
27.04.2022 06.2022   Radosław Kolanek   Robert Kaźmierczak [345]
08.07.2022 31.01.2023   Joel Banks   Radosław Kolanek [346]
01.02.2023 2024   Andrea Gardini   Radosław Kolanek (2023)
 		 [11]
2024   Gheorghe Crețu [347]

Prezesi klubu edytuj

Od Do Nazwisko Źródło
? 2004 Edward Maruszak [32]
2004 2007 Andrzej Lewandowski [32][63]
10.09.2007 16.03.2023 Konrad Piechocki [63]
17.03.2023 18.06.2023 p.o. Piotr Bielarczyk
18.06.2023 p.o. Radosław Marzec

Szkolenie młodzieży edytuj

 
Paweł Zatorski jest najbardziej znanym wychowankiem klubu[245]
Osobny artykuł: EKS Skra Bełchatów.

W 2012 roku powstała „Bełchatowska Akademia Siatkówki”, działająca początkowo tylko na terenie Bełchatowa[348]. 1 lutego 2013 powołano do życia „Akademię Siatkówki Skry Bełchatów” z siedzibą w Łodzi (obiekty Wyższej Szkoły Informatyki i Umiejętności, ul. Rzgowska 17a)[245]. Koordynatorem i głównym trenerem został Jacek Pasiński, trener siatkówki (m.in. Budowlani Łódź), były siatkarz[245]. Honorowy patronat nad inicjatywą objęli marszałek województwa łódzkiego Witold Stępień, oraz Marek Jędraszewski, ówczesny ksiądz arcybiskup Metropolii łódzkiej[348].

Projekt działa w następujących województwach: łódzkim (Łódź[349], Bełchatów, Gmina Bielawy, Gmina Gomunice, Gmina Gorzkowice, Gmina Kobiele Wielkie, Łowicz, Gmina Łowicz, Gmina Masłowice, Gmina Mokrsko, Gmina Nieborów, Radomsko, Gmina Sulmierzyce, Opoczno, Gmina Domaniewice, Piotrków Trybunalski); świętokrzyskim (Chmielnik, Gmina Chmielnik); dolnośląskim (Bierutów); lubuskim (Gubin, Krosno Odrzańskie); mazowieckim (Żoliborz – dzielnica Warszawy[350]).

Klubowymi wychowankami są m.in. Paweł Zatorski[245], Sebastian Adamczyk[351], Wiktor Nowak[351], Jędrzej Maćkowiak[352] oraz Krzysztof Bieńkowski[353].

Misją Akademii Siatkówki Skry Bełchatów jest promocja aktywności fizycznej oraz zdrowego stylu życia wśród najmłodszych, promowanie siatkówki jako pasji, tak aby stała się nieodłącznym elementem życia człowieka.

Grzegorz Stawinoga, wiceprezes klubu[348]

Głównym celem Akademii Siatkówki Skry Bełchatów jest objęcie szkoleniem dzieci klas IV-VI szkół podstawowych na terenie województwa łódzkiego, a także zainteresowanych ośrodków spoza województwa. Następnym etapem jest uruchamianie profesjonalnego szkolenia w gimnazjach przy wykorzystaniu wiedzy, doświadczenia i zaangażowania instruktorów i trenerów siatkówki. W późniejszym czasie, utworzenie na tej bazie grup młodzików i kadetów lub szkolnych klubów sportowych związanych z PGE Skrą Bełchatów, uczestniczących w rozgrywkach juniorskich.

Cel projektu, Akademia Siatkówki Skry Bełchatów – strona oficjalna[354]

Sukcesy edytuj

Inną inicjatywą klubu, było objęcie patronatem klasy o profilu marketingu sportowego w II Liceum Ogólnokształcącym im. Gabriela Narutowicza w Łodzi[364].

Sponsorzy edytuj

Lata Sponsor odzieżowy Sponsor na koszulce
1991 – ? ? Elektrownia Bełchatów
? – 2005   Errea
2005 – 2007 BOT
2007 – 2016 PGE
2016 – 2018   Hungaria
2018 –   Joma

Obecnie głównym sponsorem Skry jest Polska Grupa Energetyczna[365]. Inni oficjalni sponsorzy są wyszczególnieni tutaj. Garnitury zawodnikom Skry dostarcza firma Pako Lorente[366].

Kluby partnerskie edytuj

Historyczne sekcje edytuj

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Od 2013 roku, stowarzyszenie posiada również 70% akcji GKS Bełchatów Link data dostępu: 2023-03-24.
  2. ↑ Obecnie pod nazwą EKS Skra Bełchatów działa stowarzyszenie które jest właścicielem 100% akcji klubu – Link data dostępu: 2023-03-24.
  3. ↑ a b c d e f g Wynik podany w meczach.
  4. ↑ a b c d e Uwzględniono wyłącznie mecze rozegrane w PlusLidze.
  5. ↑ a b c d e Stan rywalizacji na 28.03.2023 r.
  6. ↑ Trafił do Resovii, ale z rezerw Skry.
  7. ↑ Od tego momentu Skra ma bilans 2 – 14. stan na 26.03.2023.
  8. ↑ Tekst hymnu znajduje się także w programach meczowych.
  9. ↑ Wygląd strojów jest przybliżony.
  10. ↑ Według innego źródła było to 100 tys. euro Link data dostępu: 2020-04-06.
  11. ↑ Skra na Facebooku nadal jest najpopularniejsza. Możesz porównać obecne wartości: SKRA, BUDOWLANI (siatkówka kobiet), WIDZEW (piłka nożna), ŁKS (piłka nożna), GKS Bełchatów, ORZEŁ ŁÓDŹ (żużel), BUDOWLANI (rugby).
  12. ↑ a b Urodzony w Argentynie, w wieku 16 lat wraz z rodzicami, wyemigrował do Hiszpanii której barwy reprezentował w trakcie kariery. Jego matka jest hiszpanką – Link data dostępu: 2020-04-06.
  13. ↑ Uwzględniono wyłącznie mecze w Kadrze A.
  14. ↑ Na początku kariery występował jako przyjmującyLink1, potem jako libero. Zmienił pozycję, w 2007 roku Link2 Wszystkie linki – data dostępu: 2023-03-24.
  15. ↑ Od sezonu 2015/2016 występuje jako atakujący. Wcześniej grał na przyjęciu Link. data dostępu: 2023-03-24.
  16. ↑ Według dwóch źródeł to Rosjanin: Link1, Link2. Jedynym wyjątkiem jest: Link3, według którego jest Białorusinem. Wszystkie linki - data dostępu: 2016-03-27.
  17. ↑ Według części źródeł to przyjmujący: Link1, Link2, Link3. Według innych atakujący: Link4, Link5. Wszystkie linki - data dostępu: 2016-03-31.
  18. ↑ Posiada również polskie obywatelstwo Link data dostępu: 2016-03-27.
  19. ↑ Kluby zostały uszeregowane według kolejności rozpoczęcia współpracy.

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c KLUB PIŁKI SIATKOWEJ SKRA BEŁCHATÓW S A. krs-online.com.pl, 2015-09-21. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  2. ↑ a b Dominika Pawlik: Żółto-czarna pszczoła opanowała rynek we Wrocławiu, czyli marketing po bełchatowsku (wideo). sportowefakty.wp.pl, 2016-02-11. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  3. ↑ a b PGE Skra Bełchatów zaprezentowała stroje na nowy sezon. belsport.pl, 2019-09-06. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al Kamil Bloda, Maciej Wiśniewski: Historia Skry 1957 – 2000. belsport.pl. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  5. ↑ a b c d HISTORIA 20 lat temu Skra poznała siatkarską elitę. belsport.pl, 2019-10-18. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  6. ↑ a b c d INFORMACJE. plusliga.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  7. ↑ Arena informacje/Arena w liczbach. atlasarena.pl. [dostęp 2016-04-01]. (pol.).
  8. ↑ a b Maciej Wiśniewski: W Bełchatowie rozbudują halę, żeby PGE Skra nie grała w Łodzi. dzienniklodzki.pl, 2014-11-20. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  9. ↑ a b c Paweł Hochstim: Skra Bełchatów przejmuje GKS. dzienniklodzki.pl, 2013-06-19. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  10. ↑ Zmiany w Zarządzie KPS Skra Bełchatów [online], PGE GiEK Skra Bełchatów - www [dostęp 2024-01-30] (pol.).
  11. ↑ a b Aleksandra Filipiak - Graczykowska, Andrea Gardini nowym trenerem PGE Skry Bełchatów [online], www.skra.pl [dostęp 2023-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-27] (pol.).
  12. ↑ Michał Bąkiewicz wraca do PGE Skry [online], PGE Skra Bełchatów - www [dostęp 2023-07-01] (pol.).
  13. ↑ Skra Bełchatów/Statystyki drużyny w poszczególnych sezonach. plshistoria.ugu.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  14. ↑ a b c d e f g h Sukcesy. skra.pl. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  15. ↑ a b c Historia. www.plps.pl. [dostęp 2016-03-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]. (pol.).
  16. ↑ a b c SKRA Z NOWYM SPONSOREM NA PODBÓJ EUROPY. siatka.org, 2007-05-17. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  17. ↑ PGE GiEK sponsorem strategicznym Skry Bełchatów. skra.pl, 2023-07-19. (pol.).
  18. ↑ a b c d e f Jarosław Bińczyk: PGE Skra Bełchatów jak Barcelona. Pierwszy siatkarski klub współpracujący z UNICEF. www.lodz.sport.pl, 2010-08-31. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  19. ↑ a b c d Skra Bełchatów. unicef.pl. [dostęp 2016-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (pol.).
  20. ↑ a b c d e Skra Bełchatów niczym FC Barcelona. polskieradio.pl, 2012-09-01. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  21. ↑ a b c d e f HALA SPORTOWA. skra.p. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  22. ↑ Edward Najgebauer – wspomnienie. cire.pl, 2006-04-21. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  23. ↑ a b c d e f g h i j Kamil Bloda, Kamil Haładaj: Historia Skry 2000 – 2009. belsport.pl. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  24. ↑ a b c RetroPlusLiga:brązowy medal rozbudził w Bełchatowie apetyty. plusliga.pl, 2020-03-25. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  25. ↑ a b c Paweł Blomberg nowym trenerem siatkarzy Chemika Bydgoszcz. sport.pl, 2003-05-12. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  26. ↑ a b Siedmiu zawodników podpisało kontrakty w Chemiku. sport.pl, 2003-05-23. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  27. ↑ PGE GiEK SA Oddział Elektrownia Bełchatów. wnp.pl, 2008-01-14. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  28. ↑ Paweł Hochstim: GKS Bełchatów idzie pod młotek. dzienniklodzki.pl, 2009-11-13. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  29. ↑ a b c d Tylko w ŁS! Konrad Piechocki: Nie odejdę z siatkówki, a wyjdę z tego mocniejszy. lodzkisport.pl, 2023-03-19. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (pol.).
  30. ↑ Kamil Bloda: 15 LAT TEMU SKRA WESZŁA NA SALONY.... skra.pl, 2014-05-05. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  31. ↑ Sławomir Augustyniak/Przebieg kariery w Polskiej Lidze Siatkówki. plshistoria.ugu.pl. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  32. ↑ a b c d e Przemysław Iwańczyk: Skra Bełchatów mistrzem Polski. sport.pl, 2005-05-01. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  33. ↑ a b c d e f BYŁ TAKI SEZON... PLS 2001/2002. skra.pl, 2017-10-10. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  34. ↑ a b Polska Liga Siatkówki 2001/2002-Faza play-off. wyniki.siatka.org. [dostęp 2020-05-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  35. ↑ Polska Liga Siatkówki 2002/2003-Klasyfikacja końcowa. wyniki.siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-01)]. (pol.).
  36. ↑ KLUBY/EKS SKRA BEŁCHATÓW (2002/2003). plusliga.pl. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  37. ↑ WSPOMINAMY DAWNYCH ULUBIEŃCÓW: SIERGIEJ BELJANSKI. skra.pl, 2018-06-22. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  38. ↑ a b c Tomasz Rosiński: TOP 5 najlepszych trenerów w PlusLidze w XXI wieku. sportowefakty.wp.pl, 2013-08-15. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  39. ↑ Przemysław Iwańczyk: Nowy trener siatkarzy Skry Bełchatów. lodz.wyborcza.pl, 2003-05-05. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  40. ↑ Siatkarze Skry Bełchatów kandydatem do medali. sport.pl. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  41. ↑ a b MISTRZ DO SIÓDMEJ POTĘGI. skra.pl, 2011-05-15. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  42. ↑ a b Przemysław Iwańczyk: Za młodzi na sukces? – komentarz po porażce siatkarzy Skry. sport.pl, 2004-04-21. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  43. ↑ a b c d LIGI POLSKIE>SEZON 2003/2004>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  44. ↑ Siatkarze Skry Bełchatów odpadli z Pucharu Konfederacji. sport.pl, 2003-12-17. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  45. ↑ a b HISTORIA I SUKCESY. skra.pl. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-12)]. (pol.).
  46. ↑ MAREK BLUJ: Powrót legendy – Piotr Gruszka znów w PlusLidze. nowiny24.pl, 2012-12-05. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  47. ↑ Bartosz Wencław: PIOTR GRUSZKA PONOWNIE ZAWODNIKIEM SKRY BEŁCHATÓW. siatka.org, 2006-06-04. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  48. ↑ a b c PUCHAR POLSKI>2004/2005>MĘŻCZYŹNI > RUNDA FINAŁOWA. siatka.org. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  49. ↑ Michał Winiarski wybrał Skrę. dziennikpolski24.pl, 2005-05-18. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  50. ↑ KRZYSZTOF STELMACH WRACA DO BEŁCHATOWA. skra.pl, 16 sierpnia 2016. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  51. ↑ a b c PUCHAR POLSKI>2005/2006>MĘŻCZYŹNI > RUNDA FINAŁOWA. siatka.org. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  52. ↑ a b DEBIUT MARZENIE. WIELKI TRIUMF SKRY Z LOKOMOTIWEM BIEŁGOROD. skra.pl, 2017-10-26. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  53. ↑ a b c d e f g h i j k l m n HISTORIA PGE SKRY W LIDZE MISTRZÓW. CZAS NA ZWYCIĘSTWO?. skra.pl, 2018-11-14. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  54. ↑ Robert Murawski: Castellani – jedyny taki trener w historii polskiej siatkówki!. polsatsport.pl, 2020-01-31. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  55. ↑ a b ARGENTYŃCZYK TRENEREM SKRY BEŁCHATÓW. siatka.org, 2006-06-09. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  56. ↑ Bot Skra Bełchatów Mistrzem Polski!. siatkowka.net, 2007-05-18. [dostęp 2010-02-09]. (pol.).
  57. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2006/2007>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > RUNDA ZASADNICZA. siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  58. ↑ Siatkarze Skry Bełchatów zdobyli Puchar Polski. dziennik.pl, 2007-04-13. [dostęp 2010-02-08]. (pol.).
  59. ↑ a b c d OD LOKOMOTIWU DO CUCINE LUBE – HISTORIA WYSTĘPÓW PGE SKRY W LIDZE MISTRZÓW. skra.pl, 2017-12-05. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  60. ↑ Final Four: Droga do finału zawsze wiedzie przez Rosję. przegladsportowy.pl, 2010-05-01. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  61. ↑ a b Marek Ciećwierz: STEPHANE ANTIGA W SKRZE BEŁCHATÓW!. siatka.org, 2007-05-16. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  62. ↑ ŁUKASZ PADO: HIT! Stephane Antiga trenerem Developresu. Były trener reprezentacji Polski dziś podpisał umowę. nowiny24.pl, 2019-05-16. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  63. ↑ a b c Konrad Piechocki prezesem Skry. piotrkowtrybunalski.naszemiasto.pl, 2007-09-11. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  64. ↑ a b Michał Karbowiak: Skra odpadła z Pucharu Polski!. wiadomosci.gazeta.pl, 2008-03-08. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  65. ↑ MIGUEL ANGEL FALASCA W BEŁCHATOWIE. siatka.org, 2008-04-27. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  66. ↑ Piąte złoto Skry Bełchatów. lodz.gazeta.pl, 2009-05-01. [dostęp 2010-02-08]. (pol.).
  67. ↑ Puchar Polski w rękach PGE Skry. plusliga.pl, 2009-03-08. [dostęp 2010-05-24]. (pol.).
  68. ↑ Robert Ludwiczak: Skra odpadła z Ligi Mistrzów – relacja z meczu Iskra Odincowo – Skra Bełchatów. sportowefakty.pl, 2009-03-12. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  69. ↑ ME: POLACY MISTRZAMI EUROPY – WIELKI SUKCES NASZYCH SIATKARZY. siatka.org, 2009-09-13. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  70. ↑ Jacek Nawrocki trenerem PGE Skry Bełchatów. plusliga.pl, 2009-02-09. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  71. ↑ Bez Wlazłego też wygrywają. lodz.gazeta.pl, 2009-09-27. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  72. ↑ PGE Skra Bełchatów druga na świecie!. lodz.gazeta.pl, 2009-11-08. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  73. ↑ Bartosz Sosnówka: KMŚ – „Kasowe” Mistrzostwa Świata. sport.tvp.pl, 2010-12-15. [dostęp 2020-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  74. ↑ Puchar Polski już bez PGE Skry. Sędziowski skandal. lodz.gazeta.pl, 2010-01-03. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  75. ↑ a b c d e f PGE Skra kontra Asseco Resovia, czyli historia elektryzujących potyczek z „game over” w tle. plusliga.pl, 2022-10-22. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  76. ↑ Final Four w Atlas Arenie- nagroda dla polskich kibiców. lodz.gazeta.pl, 2010-01-21. [dostęp 2010-02-08]. (pol.).
  77. ↑ As a tribute to the victims of plane crash, final four in Lodz is officially cancelled. www.voleybolunsesi.com, 2010-04-10. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (ang.).
  78. ↑ Skra trzecia w Final Four. Wygrała mecz pocieszenia. lodz.gazeta.pl, 2010-05-02. [dostęp 2010-05-02]. (pol.).
  79. ↑ PGE Skra znów najlepsza w Polsce. Po raz szósty!. lodz.gazeta.pl, 2010-05-11. [dostęp 2010-05-12]. (pol.).
  80. ↑ a b Kamil Składowski: RetroPlusLiga (2010/2011): siedem tłustych lat. www.plusliga.pl, 2020-03-27. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  81. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2010/2011>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  82. ↑ a b c PUCHAR POLSKI>2010/2011>MĘŻCZYŹNI > TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  83. ↑ PAWEŁ HOCHSTIM: Skra najlepsza. Puchar Polski wraca do Bełchatowa (ZDJĘCIA). dzienniklodzki.pl, 2011-01-23. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  84. ↑ EUROPEJSKIE PUCHARY>SEZON 2010/2011>LIGA MISTRZÓW > II RUNDA PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  85. ↑ PGE SKRA KLUBEM-GOSPODARZEM KLUBOWYCH MISTRZOSTW ŚWIATA!. www.skra.pl, 2018-09-07. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  86. ↑ Jarosław Bińczyk: Łzy w oczach siatkarzy PGE Skry Bełchatów! Przegrali finał Ligi Mistrzów. lodz.sport.pl, 2012-03-18. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  87. ↑ a b c Kamil Składowski, pah: Retro PlusLiga: Rzeszów czekał na tę chwilę 37 lat. www.plusliga.pl, 2020-03-28. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  88. ↑ a b Paweł Hochstim: Kiedyś marzyli o secie, później zabrali złoto. dzienniklodzki.pl, 2017-04-05. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  89. ↑ a b PUCHAR POLSKI>2011/2012>MĘŻCZYŹNI > TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  90. ↑ EUROPEJSKIE PUCHARY>SEZON 2011/2012>LIGA MISTRZÓW > FINAL FOUR. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  91. ↑ a b c mk: Prasa po finale Ligi Mistrzów Skra – Zenit: Muśnięcie złota. sport.pl, 2012-03-19. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  92. ↑ Rafał Bieńkowski: Dreszczowiec pod siatką. weszlo.com, 2019-03-17. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  93. ↑ a b c Konrad Piechocki, prezes PGE Skry Bełchatów: – Nasz budżet jest niższy niż w poprzednim sezonie. lodz.sport.pl, 2012-10-06. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  94. ↑ DEJAN VINCIĆ W PGE SKRZE. skra.pl, 2012-07-03. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  95. ↑ Joanna Sikora: Stephane Antiga w Delekcie!. sportowefakty.wp.pl, 6 sierpnia 2011. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  96. ↑ KUREK Z PETRODOLARAMI. przegladsportowy.pl, 2012-09-25. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  97. ↑ Mateusz Lampart: Jacek Nawrocki: Gra Mariuszem Wlazłym na przyjęciu jest koniecznością. sportowefakty.wp.pl, 2013-02-18. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  98. ↑ PGE Skra Bełchatów gospodarzem klubowych mistrzostw świata siatkarzy. sport.tvp.pl, 2018-09-07. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  99. ↑ Anna Bagińska: PLUSLIGA: PGE SKRA BEŁCHATÓW Z PIĄTYM MIEJSCEM. siatka.org, 2013-04-08. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  100. ↑ EUROPEJSKIE PUCHARY>SEZON 2012/2013>LIGA MISTRZÓW > I RUNDA PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  101. ↑ Miguel Angel Falasca nie żyje. Były siatkarz i trener Skry miał 46 lat. sport.pl, 2019-06-22. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  102. ↑ a b c d Wlazły wraca na atak w Bełchatowie. sport.tvp.pl, 2013-05-15. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  103. ↑ Tomasz Stawarski: Miguel Falasca trenerem PGE Skry!. sportowefakty.wp.pl, 2013-04-29. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  104. ↑ PAWEŁ HOCHSTIM: Michał Winiarski: Odchodzę z PGE Skry dla pieniędzy i dla bodźca. dzienniklodzki.pl, 2013-05-14. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  105. ↑ PAWEŁ WOICKI ODCHODZI Z PGE SKRY. skra.pl, 2013-06-04. [dostęp 2020-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  106. ↑ Kamil Składowski, pah: RetroPlusLiga: Powrót PGE Skry w wielkim stylu. plusliga.pl, 2020-03-30. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  107. ↑ Jarosław Bińczyk: PGE Skra Bełchatów musi zapomnieć o Paryżu. Odpadła w półfinale pucharu CEV. lodz.sport.pl, 2014-03-02. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  108. ↑ Zatorski odchodzi z PGE Skry. ebelchatow.pl, 2014-04-28. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  109. ↑ Kamil Drąg: PZPS potwierdził naszą informację: Antiga ma być trenerem reprezentacji!. przegladsportowy.pl, 2013-10-23. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  110. ↑ a b Jesteśmy mistrzami świata! „Żółtodziób” Antiga i jego drużyna wywołali w Polsce euforię. Ekipa Heynena przejęła pałeczkę. polskieradio24.pl, 2019-09-21. [dostęp 2020-04-05]. (pol.).
  111. ↑ a b PGE Skra Bełchatów z brązowym medalem PlusLigi. sport.interia.pl, 2016-04-26. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  112. ↑ PGE Skra Bełchatów zdobyła Superpuchar Polski 2014. sport.onet.pl, 2014-10-08. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  113. ↑ Robert Murawski: Zadanie wykonane! Skra w kolejnej rundzie play-off Ligi Mistrzów. polsatsport.pl, 2015-02-19. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  114. ↑ Skra i Resovia w Final Four Ligi Mistrzów!. sport.tvp.pl, 2015-03-11. [dostęp 2020-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  115. ↑ Robert Murawski: Galaktyczna siatkówka w Orbicie! Puchar Polski dla PGE Skry Bełchatów!. polsatsport.pl, 2016-02-07. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  116. ↑ Zenit za silny. Skra Bełchatów odpadła z Ligi Mistrzów. polsatnews.pl, 2016-03-24. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  117. ↑ Philippe Blain został trenerem siatkarzy PGE Skry Bełchatów. sport.onet.pl, 2016-03-29. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  118. ↑ FACUNDO CONTE ODCHODZI Z PGE SKRY. skra.pl, 2016-04-29. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  119. ↑ Ola Piskorska: Artur Szalpuk w PGE Skrze Bełchatów. sportowefakty.wp.pl, 2016-04-29. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  120. ↑ PODSUMOWANIE SEZONU 2016/2017. skra.pl, 2017-04-26. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  121. ↑ a b PlusLiga: wybrano drużynę 20-lecia. Bezkonkurencyjny Mariusz Wlazły. sport.tvp.pl, 2020-06-01. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  122. ↑ Sara Kalisz: Siatkówka. Oficjalnie: Roberto Piazza trenerem PGE Skry Bełchatów. sport.pl, 2017-05-30. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  123. ↑ MICHAŁ WINIARSKI ASYSTENTEM TRENERA PGE SKRY BEŁCHATÓW. skra.pl, 2017-06-22. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  124. ↑ KATARZYNA PAW: PIERWSZY IRAŃCZYK W PLUSLIDZE. MILAD EBADIPOUR W PGE SKRZE BEŁCHATÓW!. przegladsportowy.pl, 2017-08-10. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  125. ↑ Grzegorz Łomacz nowym rozgrywającym PGE Skry. wroclaw.tvp.pl, 2017-04-27. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  126. ↑ ANNA DANILUK: KMŚ: PGE SKRA BEŁCHATÓW KOŃCZY UDZIAŁ NA CZWARTYM MIEJSCU. pzps.pl, 2017-12-17. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  127. ↑ EUROPEJSKIE PUCHARY>SEZON 2017/2018>LIGA MISTRZÓW>PLAY-OFF > I RUNDA. wyniki.siatka.org. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  128. ↑ SREĆKO, DZIĘKUJEMY!. skra.pl, 2018-05-08. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  129. ↑ ADAM KIERUZEL: Najgorszy sezon żółto-czarnych od 16 lat stał się faktem. PGE Skra Bełchatów szósta w PlusLidze. belchatow.naszemiasto.pl, 2019-04-27. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  130. ↑ WLAZŁY: NAJWAŻNIEJSZE, ŻE POTRAFILIŚMY WYGRAĆ PRZEKONUJĄCO. przegladsportowy.pl, 2018-10-24. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  131. ↑ Liga Mistrzów: PGE Skra ponownie przegrała z Cucine Lube w półfinale. polsatsport.pl, 2019-04-10. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  132. ↑ „Nowe wyzwanie” asystenta Heynena. Został trenerem Skry. eurosport.tvn24.pl, 2019-06-25. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  133. ↑ Monika Sapela: PLUSLIGA: BEŁCHATOWIANIE ODBILI SIĘ OD DNA. siatka.org, 2020-04-03. [dostęp 2020-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  134. ↑ a b KAMIL DRĄG: NIKT SIĘ NIE CIESZY. przegladsportowy.pl, 2020-03-27. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  135. ↑ RM, Polsat Sport: Wirtualny Puchar Polski siatkarzy dla PGE Skry Bełchatów!. polsatsport.pl, 2020-03-15. [dostęp 2023-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-20)]. (pol.).
  136. ↑ KAMIL DRĄG: TO KONIEC PEWNEJ EPOKI W POLSKIEJ SIATKÓWCE. MARIUSZ WLAZŁY ODCHODZI Z PGE SKRY BEŁCHATÓW!. przegladsportowy.pl, 2020-03-22. [dostęp 2020-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  137. ↑ Dominika Pawlik: Transferowa bomba! Taylor Sander zawodnikiem PGE Skry Bełchatów. sportowefakty.wp.pl, 2020-06-26. [dostęp 2020-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-21)]. (pol.).
  138. ↑ a b Sara Kalisz: Taylor Sander opowiedział o odejściu z siatkówki halowej: nie chciałem się więcej wypalać. siatka.org, 2021-11-12. [dostęp 2023-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-20)]. (pol.).
  139. ↑ a b Slobodan Kovac przestał pełnić funkcję trenera PGE Skry Bełchatów. skra.pl, 2022-04-28. [dostęp 2023-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  140. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2020/2021>TRANSFERY > PLUSLIGA. siatka.org. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  141. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2021/2022>TRANSFERY > PLUSLIGA. siatka.org. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  142. ↑ RM: PlusLiga: Brązowy medal dla Vervy! PGE Skrze zabrakło paliwa. polsatsport.pl, 2020-04-2021. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  143. ↑ a b Monika Sapela: KAROL KŁOS: DRUGI ROK Z RZĘDU MAMY CZWARTE MIEJSCE, NIE JEST TO NIC PRZYJEMNEGO. siatka.org, 2020-04-03. [dostęp 2023-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-20)]. (pol.).
  144. ↑ Rafał Myśliwiec: Koniec fatalnej passy Skry Bełchatów. Przełamanie w Katowicach. przegladsportowy.onet.pl, 2022-11-19. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  145. ↑ Sebastian Szymczak: Cerrad Enea Czarni Radom mieli szansę na przełamanie serii porażek. Przegrali ze Skrą Bełchatów. Zobacz zdjęcia. echodnia.eu, 2023-03-05. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  146. ↑ a b Alicja Leśniak: Sensacja w PlusLidze! Skra Bełchatów najgorzej w historii. przegladsportowy.onet.pl, 2023-03-27. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  147. ↑ MARCIN MOŻDŻONEK: PRZYKRO SIĘ NA TO PATRZY. siatka.org, 2023-02-22. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  148. ↑ a b Konrad Piechocki: Najważniejsza jest Skra. skra.pl, 2023-03-02. [dostęp 2023-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-20)]. (pol.).
  149. ↑ Karol Kłos odejdzie z PGE Skry Bełchatów. Koniec 13-letniej historii. polsatsport.pl, 2020-03-28. [dostęp 2023-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-01)]. (pol.).
  150. ↑ Robert Murawski: Finał Resovia – Skra… Czy to już przesądzone?. polsatsport.pl, 2015-02-23. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  151. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2009/2010>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  152. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2016/2017>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  153. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2004/2005>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  154. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2012/2013>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  155. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2020/2021>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  156. ↑ a b PUCHAR POLSKI>2008/2009>MĘŻCZYŹNI > TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  157. ↑ PUCHAR POLSKI>2015/2016>MĘŻCZYŹNI > TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  158. ↑ PUCHAR POLSKI>2009/2010>MĘŻCZYŹNI > 1/4 FINAŁU. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  159. ↑ PUCHAR POLSKI>2017/2018>MĘŻCZYŹNI > RUNDY FINAŁOWE. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  160. ↑ Maciej Żukiewicz: Resovia pokonana. Superpuchar dla Skry!. sport.tvp.pl, 2012-09-29. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-29)]. (pol.).
  161. ↑ Te mecze elektryzowały całą siatkarską Polskę i przeszły do historii. Świetne widowiska z udziałem Asseco Resovii i PGE Skry Bełchatów. nowiny24.pl, 2022-01-26. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  162. ↑ MISTRZ ŚWIATA 2014 PREZESEM ASSECO RESOVII. pzps.pl, 2018-12-06. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  163. ↑ Piotr Gruszka trenerem Asseco Resovii!. assecoresovia.pl, 2019-05-09. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  164. ↑ a b c d Mateusz Lampart: Klasyk w Jastrzębiu-Zdroju. Historia przemawia za PGE Skrą. sportowefakty.wp.pl, 2016-11-08. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  165. ↑ Czy PGE Skra Bełchatów przełamie kompleks Jastrzębskiego Węgla? Zapowiedź 13. kolejki PlusLigi. pls.pl, 2022-12-01. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  166. ↑ Damian Gołąb: Historyczny klasyk polskiej ligi. Kilkuletnia seria przerwana. sport.interia.pl, 2022-12-03. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  167. ↑ Superpuchar mistrzów Polski siatkarzy: Skra i ZAKSA w finale. sport.tvp.pl, 2020-09-05. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  168. ↑ PlusLiga. Jastrzębski Węgiel awansował do finału rozgrywek. sport.tvp.pl, 2022-04-26. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  169. ↑ PGE Skra nie obroni tytułu! Jastrzębski Węgiel pobił mistrza. polsatsport.pl, 2019-03-30. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  170. ↑ Aleksandra Filipiak-Graczykowska: Niech niedziela będzie dla nas! Zapowiedź meczu Jastrzębski Węgiel – PGE Skra. skra.pl, 2023-03-18. [dostęp 2023-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-26)]. (pol.).
  171. ↑ a b c PUCHAR POLSKI>2006/2007>MĘŻCZYŹNI > TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  172. ↑ a b PUCHAR POLSKI>2007/2008>MĘŻCZYŹNI>TURNIEJ FINAŁOWY. siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  173. ↑ PUCHAR POLSKI>2008/2009>MĘŻCZYŹNI > 1/4 FINAŁU. siatka.org. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-29)]. (pol.).
  174. ↑ PUCHAR POLSKI>2012/2013>MĘŻCZYŹNI > RUNDY VI-VII. siatka.org. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-29)]. (pol.).
  175. ↑ Historia ZAKSY: 1999 – 2004. zaksa.pl. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  176. ↑ a b Kamil Składowski: Skra dominuje jak nikt inny. przegladsportowy.pl, 2012-01-24. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  177. ↑ Historia ZAKSY: 2004 – 2009. zaksa.pl. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  178. ↑ PGE Skra Bełchatów Mistrzem Polski już po raz 7. gkpge.pl, 2011-04-21. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  179. ↑ a b To zawsze jest klasyk. Zapowiedź meczu Grupa Azoty ZAKSA – PGE SKRA. pls.pl, 2023-03-10. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  180. ↑ ZAKSA Kędzierzyn-Koźle mistrzem Polski!. polsatsport.pl, 2017-04-23. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  181. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2014/2015>PLUSLIGA > PLAY-OFF. wyniki.siatka.org. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  182. ↑ Historia Rozgrywek Superpucharu. plusliga.pl. [dostęp 2023-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-28)]. (pol.).
  183. ↑ Sebastian Szczytkowski: Siatkówka. Superpuchar Polski. Grupa Azoty ZAKSA Kędzierzyn-Koźle z trofeum. PGE Skra Bełchatów prowadziła, a przegrała. sportowefakty.wp.pl, 2020-09-06. [dostęp 2023-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-29)]. (pol.).
  184. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2005/2006>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  185. ↑ a b LIGI POLSKIE>SEZON 2007/2008>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  186. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2021/2022>PLUSLIGA > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  187. ↑ PUCHAR POLSKI>2019/2020>MĘŻCZYŹNI > RUNDY FINAŁOWE. siatka.org. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  188. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2006/2007>POLSKA LIGA SIATKÓWKI > PLAY-OFF. siatka.org. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  189. ↑ Piotr Andrzejczak / Wiktoria Makowska: Mariusz Wlazły odchodzi z PGE Skry Bełchatów po 17 latach. Będzie grał w innym klubie. radiolodz.pl, 2020-03-23. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  190. ↑ a b c Paweł Hochstim: Projektant od Luisa Vuittona opracował nowe logo Skry. lodzkie.naszemiasto.pl, 2010-09-16. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  191. ↑ NOWE GADŻETY DLA KIBICÓW PGE SKRY!. skra.pl, 2014-03-17. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  192. ↑ a b POSŁUCHAJ NOWEGO HYMNU PGE SKRY!. skra.pl, 2013-01-23. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  193. ↑ a b W ŚRODĘ PREMIERA HYMNU SKRY!. skra.pl, 2013-01-21. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  194. ↑ Kamil Haładaj: Przedstawiamy nowy hymn Skry!. belsport.pl, 2010-01-07. [dostęp 2016-03-15]. (pol.).
  195. ↑ DARIUSZ KUCZMERA: Joma sponsorem technicznym PGE Skry Bełchatów. dzienniklodzki.pl, 2018-06-26. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  196. ↑ a b Jarosław Bińczyk: PGE Skra Bełchatów: Nowy sezon w nowych strojach. www.lodz.sport.pl, 2016-08-09. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  197. ↑ NOWY SEZON W NOWYCH STROJACH. www.skra.pl, 2016-08-11. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  198. ↑ Jarosław Bińczyk: PGE Skra Bełchatów w trzech kolorach. lodz.sport.pl, 2012-10-05. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  199. ↑ Innowacyjne stroje siatkarzy PGE Skry Bełchatów. ofsajd.onet.pl, 2013-10-12. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  200. ↑ a b Ilona Wróblewska: Nowe stroje. ebelchatow.pl, 2013-10-07. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  201. ↑ a b Galeria 2009/2010 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  202. ↑ a b Galeria 2010/2011 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  203. ↑ a b Galeria 2011/2012 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  204. ↑ a b Galeria 2012/2013 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  205. ↑ Galeria 2012/2013 (Liga Mistrzów). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-14)]. (pol.).
  206. ↑ a b Galeria 2013/2014 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  207. ↑ a b Galeria 2014/2015 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  208. ↑ a b Galeria 2015/2016 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  209. ↑ a b Galeria 2015/2016 (Liga Mistrzów). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  210. ↑ a b Galeria 2016/2017 (PlusLiga). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-13)]. (pol.).
  211. ↑ a b Galeria 2016/2017 (Liga Mistrzów). skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)]. (pol.).
  212. ↑ Jarosław Bińczyk: Siatkarze BOT Skry w nowej hali. lodz.gazeta.pl, 2006-08-15. [dostęp 2016-02-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  213. ↑ a b Deloitte: 2.3. Społeczne znaczenie sponsoringu sportowego. [w:] Sponsoring – podstawowy instrument marketingu sportowego. Analiza rynku sponsoringu sportowego w Polsce z uwzględnieniem działalności spółek z udziałem Skarbu Państwa. [on-line]. izbasportu.pl, grudzień 2012. s. 14. [dostęp 2016-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-28)]. (pol.).
  214. ↑ PGE SKRA ZAGRA W WIELUNIU. skra.pl, 2016-10-24. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  215. ↑ a b c d e Paweł Hochstim: Siatkarska Liga Mistrzów w Atlas Arenie. Skra Bełchatów gra z Cucine Lube. dzienniklodzki.pl, 2015-02-18. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  216. ↑ Arena informacje/O Arenie. atlasarena.pl. [dostęp 2016-04-01]. (pol.).
  217. ↑ a b Ola Piskorska: PGE Skra Bełchatów wraca do Atlas Areny. sportowefakty.wp.pl, 2016-02-02. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  218. ↑ a b c Jarosław Bińczyk: Final Four w Atlas Arenie- nagroda dla polskich kibiców. lodz.gazeta.pl, 2010-01-21. [dostęp 2016-11-29]. (pol.).
  219. ↑ a b Robert Murawski: Nokaut w hicie PlusLigi! Skra – Resovia 3:0. www.polsatsport.pl, 2014-11-30. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  220. ↑ Kamil Drąg, Karolina Korbecka: Hit PlusLigi: PGE Skra kontra Asseco Resovia. Padnie rekord Europy. www.przegladsportowy.pl, 2014-11-30. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  221. ↑ Eugeniusz Andrejuk: Resovia, Płomień, AZS.... plusliga.pl, 2009-10-06. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  222. ↑ Kamil Haładaj: Srebro Skry w ocenie mediów. belsport.pl, 2012-04-23. [dostęp 2016-03-23]. (pol.).
  223. ↑ Andrzej Niemczyk: Czapki z głów przed PGE Skrą Bełchatów, jednak to jeszcze nie koniec. przegladsportowy.pl, 2016-03-19. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  224. ↑ a b Rafał Myśliwiec: Pół miliona euro za Final Four Ligi Mistrzów? Dla Resovii za dużo!. przegladsportowy.pl, 2016-01-14. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  225. ↑ a b c d Jarosław Bińczyk: Dzięki Atlas Arenie Łódź stała się siatkarskim centrum świata. Mekka siatkówki. lodz.sport.pl, 2012-03-16. [dostęp 2016-03-28]. (pol.).
  226. ↑ Jakub Komorowski: 1,5 miliona złotych za turniej. sportmarketing.pl, 2012-03-15. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  227. ↑ Zwycięzcy-2009. statuetkidemes.pl. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]. (pol.).
  228. ↑ Zwycięzcy-2012. statuetkidemes.pl. [dostęp 2016-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-24)]. (pol.).
  229. ↑ a b c d e PGE Skra Bełchatów dalej będzie promować Łódzkie. Umowa przedłużona. lodz.sport.pl, 2014-04-18. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  230. ↑ a b c d e PGE SKRA SPORTOWĄ PERŁĄ WOJEWÓDZTWA. skra.pl, 2013-07-09. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  231. ↑ Jarosław Bińczyk: Skra to duma i wizytówka regionu. sport.pl, 2009-05-03. [dostęp 2016-03-22]. (pol.).
  232. ↑ a b PGE SKRA Z NAGRODĄ BEST PRESS AWARD. skra.pl, 2015-07-03. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  233. ↑ Partnerzy globalni. unicef.pl. [dostęp 2016-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-02)]. (pol.).
  234. ↑ a b c Major corporate partners. unicef.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  235. ↑ a b c Cezary Makarewicz: DAWID KONARSKI: BEŁCHATÓW U SIEBIE I U NAS MA WIĘKSZY DOPING NIŻ MY. siatka.org, 2012-02-15. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  236. ↑ a b 100 TYSIĘCY FANÓW PGE SKRY. skra.pl, 2013-12-27. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  237. ↑ Dominika Babiarczyk: PGE Skra teraz także na Twitterze i Instagramie. volley24.pl, 2014-01-14. [dostęp 2016-04-07]. (pol.).
  238. ↑ a b Marcin Lew: Asseco Resovia ma 150 tys. fanów na Facebooku! Polski rekord [WIDEO]. rzeszow.sport.pl, 2015-02-03. [dostęp 2016-03-18]. (pol.).
  239. ↑ a b PGE SKRA INTEGRUJE SIĘ Z FANAMI NA PORTALACH. skra.pl, 2015-02-09. [dostęp 2016-03-18]. (pol.).
  240. ↑ RANKING ILOŚCI FANÓW W SERWISIE FACEBOOK/Siatkówka. sportmarketing.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  241. ↑ RANKING ILOŚCI FANÓW W SERWISIE FACEBOOK/Wszystkie dyscypliny. sportmarketing.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  242. ↑ Paweł Hochstim: Klubów z łódzkiego nie ma na Facebooku. lodz.naszemiasto.pl, 2010-12-30. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  243. ↑ Szymon Bujalski: TOP 10. Widzew? ŁKS? GKS? Skra? Który klub z regionu łódzkiego ma najwięcej fanów na Facebooku?. lodz.sport.pl, 2012-09-21. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  244. ↑ a b c d WARSZAWA ZA SWOIMI SIATKARZAMI MUREM (NIE) STOI. siatka.org, 2012-11-29. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  245. ↑ a b c d e Paweł Hochstim: PGE Skra Bełchatów otwiera w Łodzi Akademię Siatkówki. dzienniklodzki.pl, 2013-01-18. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  246. ↑ a b Kinga Popiołek: Torwar zdobyty przez żółto-czarnych – relacja z meczu AZS Politechnika Warszawska – PGE Skra Bełchatów. sportowefakty.wp.pl, 2014-02-16. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  247. ↑ a b c Łukasz Cegliński, Bartek Kubiak, Przemysław Iwańczyk, Komu kibicował Torwar – warszawskiej Politechnice czy bełchatowskiej Skrze? [online], www.warszawa.sport.pl, 29 listopada 2012 [dostęp 2016-03-22] (pol.).
  248. ↑ Dominika Pawlik: Karol Kłos: Skra ma dużo kibiców w Warszawie. sportowefakty.wp.pl, 2013-03-24. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  249. ↑ a b Maciej Nowocień: PGE Skra Bełchatów: Kosztowny przestój w trzecim secie. lodz.sport.pl, 2016-03-21. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  250. ↑ Kamil Drąg: Skra przyciąga tłumy. przegladsportowy.pl, 2015-02-03. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  251. ↑ Ponad 43 tys. kibiców w pięciu ostatnich meczach Lotosu Trefla ze Skrą. W starciu o brąz znów rekord? Rusza sprzedaż biletów. sport.pl, 2016-04-14. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  252. ↑ a b Zlot kibiców PGE Skry Bełchatów po raz piąty!. gkpge.pl, 2015-10-21. [dostęp 2016-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (pol.).
  253. ↑ a b c d e f g h i j k KIBICE PONOWNIE WYPEŁNIĄ PLAC NARUTOWICZA. skra.pl, 2016-09-20. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  254. ↑ WIEMY, KTO ZAŚPIEWA PODCZAS VII OGÓLNOPOLSKIEGO ZLOTU KIBICÓW PGE SKRY. skra.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  255. ↑ SMOLASTY MUZYCZNĄ GWIAZDĄ ZLOTU KIBICÓW PGE SKRY! (HARMONOGRAM). skra.pl, 2019-10-17. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-15)]. (pol.).
  256. ↑ a b c Marcin Olczyk: PGE Skra Bełchatów w Antwerpii jak w domu?. sportowefakty.wp.pl, 2015-01-15. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  257. ↑ JUBILEUSZOWY TURNIEJ SKRY: ZAKSA NAJLEPSZA. siatka.org, 2020-08-22. [dostęp 2020-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-22)]. (pol.).
  258. ↑ Siatkarze Jastrzębskiego Węgla wygrali pierwszą edycję PreZero Grand Prix! Wyniki i skróty meczów. polsatsport.pl, 2020-08-09. [dostęp 2020-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-22)]. (pol.).
  259. ↑ Anna Kołakowska: Memoriał im. Zdzisława Ambroziaka – poprzednie edycje. volleyflash.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  260. ↑ Aleksandra Zeman: V Memoriał Ambroziaka: Skra lepsza od Resovii. siatkowka24.pl, 2010-10-17. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  261. ↑ Jarosław Bińczyk: Memoriał Zdzisława Ambroziaka: PGE Skra Bełchatów przegrała dwa mecze. lodz.sport.pl, 2015-10-18. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  262. ↑ Andrzej Zaguła: Skra wygrała memoriał Arakadiusza Gołasia. warszawa.naszemiasto.pl, 2008-09-19. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  263. ↑ Kinga Popiołek: Memoriał Arka Gołasia: Skra zwycięzcą. sportowefakty.wp.pl, 2009-10-02. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  264. ↑ Arkadiusz Dziublak: Memoriał Arkadiusza Gołasia: Tytan AZS Częstochowa najlepszy. sportowefakty.wp.pl, 2010-10-03. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  265. ↑ Memoriał Gołasia dla Delecty Bydgoszcz. sport.tvp.pl, 2012-09-09. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  266. ↑ Skra najlepsza w memoriale Gołasia. sport.tvp.pl, 2013-09-22. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  267. ↑ Skra wygrała turniej w Oleśnicy. sport.tvp.pl, 2012-09-16. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  268. ↑ Bartek Michalak: Weekend z wielką siatkówką za nami, Skra najlepsza. olesnickisport.pl, 2013-10-07. [dostęp 2016-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)]. (pol.).
  269. ↑ Sebastian Szczytkowski: PGE Skra Bełchatów najlepsza w Szczecinie. sportowefakty.wp.pl, 2015-10-24. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  270. ↑ PGE SKRA GIGANTEM SIATKÓWKI 2016. skra.pl, 2016-10-02. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  271. ↑ PGE SKRA GIGANTEM SIATKÓWKI 2017. skra.pl, 2017-09-17. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  272. ↑ Rafał Hałada: Jastrzębski Węgiel najlepszy w jubileuszowym turnieju Tauron Giganci Siatkówki. polski-sport.pl, 2019-10-14. [dostęp 2020-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  273. ↑ PGE SKRA WYGRYWA TURNIEJ W KROŚNIE. skra.pl, 2016-09-09. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  274. ↑ Kamil Haładaj: Skra druga w Londynie. belsport.pl, 2015-09-14. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  275. ↑ Kamil Haładaj: Skra gra towarzysko, a Młoda Skra punktuje. belsport.pl, 2015-10-12. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  276. ↑ ZAKSA ZDOBYŁA PUCHAR PREZESA PLPS. siatka.org, 2011-09-18. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  277. ↑ Przemysław Iwańczyk: Rosyjski siatkarz w Skrze Bełchatów. sport.pl, 2004-09-08. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  278. ↑ Gorzowscy siatkarze czwartą drużyną turnieju w Miliczu. zielonagora.wyborcza.pl, 2003-09-23. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  279. ↑ Jacek Pasiński dyrektorem sportowym PGE GiEK Skry [online], PGE GiEK Skra Bełchatów - www [dostęp 2023-08-24] (pol.).
  280. ↑ Duże pieniądze w PGE Skrze Bełchatów. Trener już jest. lodzkisport.pl. (pol.).
  281. ↑ SKRĘ BEŁCHATÓW CZEKA REWOLUCJA W SKŁADZIE. siatka.org. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  282. ↑ Transfery / PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  283. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2019/2020>TRANSFERY > PLUSLIGA. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  284. ↑ LIGI POLSKIE>SEZON 2018/2019>TRANSFERY > PLUSLIGA. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  285. ↑ DAVID FIEL RODRIGUEZ: CHCĘ ZOSTAĆ W PGE SKRZE NA LATA. skra.pl, 2018-10-30. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  286. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2017/2018 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  287. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2016/2017 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  288. ↑ PAWEŁ HOCHSTIM: Bartosz Kurek w PGE Skrze Bełchatów!. dzienniklodzki.pl, 2016-10-09. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  289. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2015/2016 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  290. ↑ MARCIN JANUSZ ROZGRYWAJĄCYM PGE SKRY. skra.pl, 2015-06-09. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  291. ↑ Jarosław Bińczyk: Israel Rodriguez będzie przyjmującym PGE Skry Bełchatów. www.lodz.sport.pl, 9 listopada 2015. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  292. ↑ ISRAEL RODRIGUEZ ZOSTAJE W PGE SKRZE. skra.pl, 2015-12-18. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-27)]. (pol.).
  293. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2014/2015 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  294. ↑ SREĆKO LISINAC ROZPOCZĄŁ TRENINGI. skra.pl, 2014-09-22. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  295. ↑ NOWI LIBERO W PGE SKRZE!. skra.pl, 2014-05-27. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  296. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2013/2014 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  297. ↑ Jarosław Bińczyk: Degradacja po PGE Skrze Bełchatów? Nie, to tylko projekt – rozmowa z Jackiem Nawrockim. lodz.sport.pl, 2013-12-24. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  298. ↑ PAWEŁ WOICKI: NAJWAŻNIEJSZE BYŁO ZWYCIĘSTWO. siatka.org, 14 października 2013. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  299. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2012/2013 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  300. ↑ a b Paweł Hochstim: PGE Skra pożegnała Dejana Vincicia. Następcą Dante Boninfante. dzienniklodzki.pl, 2012-11-27. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  301. ↑ Jarosław Bińczyk: PGE Skra Bełchatów: Drugi taki Puchar Polski Roberta Milczarka. lodz.sport.pl, 2016-02-09. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  302. ↑ Jarosław Bińczyk: Wymarzony debiut 18-latka z PGE Skry Bełchatów. Trener studzi emocje. lodz.sport.pl, 2012-12-17. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  303. ↑ OFICJALNIE: WLAZŁY WRACA NA ATAK. skra.pl, 2013-05-15. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  304. ↑ Marcin Olczyk: Yosleyder Cala nie jest już siatkarzem PGE Skry Bełchatów!. sportowefakty.wp.pl, 2012-11-21. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  305. ↑ Emilia Skulska: Yosleyder Cala został zawodnikiem Budvanskiej Rivijery. czassiatkowki.pl, 2014-07-13. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  306. ↑ TUR M: Dejan Vincic officially in Maliye Milli Piyango. worldofvolley.com, 2013-06-09. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (ang.).
  307. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2011/2012 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  308. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2010/2011 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  309. ↑ Tytan AZS zamierza wrócić na podium. sport.interia.pl, 2010-10-19. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  310. ↑ Karol Kłos podpisał nowy kontrakt z PGE Skrą. sportowefakty.wp.pl, 2012-04-18. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  311. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2009/2010 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  312. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2008/2009 > Transfery > PlusLiga. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  313. ↑ Składy zespołów PlusLigi (2. str.). bydgoszcz.sport.pl, 2008-10-10. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  314. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2007/2008 > Transfery > Polska Liga Siatkówki. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  315. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2006/2007 > Transfery > Polska Liga Siatkówki. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  316. ↑ Damian Dacewicz – nowy trener MKS Banimex Będzin. bedzin.informator-lokalny.pl, 2013-08-09. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  317. ↑ Wyniki > Ligi polskie > sezon 2005/2006 > Transfery > Polska Liga Siatkówki. siatka.org. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  318. ↑ WITALIJ KIKTIEW ZAWODNIKIEM BOT SKRY BEŁCHATÓW. siatka.org, 2005-07-15. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  319. ↑ a b MARCIN KOCIK ZAKOŃCZYŁ SWOJĄ SIATKARSKĄ KARIERĘ. siatka.org, 2013-10-02. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  320. ↑ Przemysław Iwańczyk: Siatkarze Skry Bełchatów kandydatem do medali. sport.pl, 2003-10-03. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  321. ↑ Stelmach będzie zawodnikiem Skry Bełchatów. sport.wp.pl, 2003-07-08. [dostęp 2016-03-06]. (pol.).
  322. ↑ IRENEUSZ MAZUR: NIE BOJĘ SIĘ RYZYKA. siatka.org, 2006-06-16. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  323. ↑ Bartłomiej Derdzikowski: Mariusz Wlazły po debiucie w Skrze Bełchatów. sport.pl, 2003-12-02. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  324. ↑ Kamil Haładaj: DZIECIĘCA HUŚTAWKA BEŁCHATOWSKIEJ SKRY. siatka.org, 2007-03-26. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  325. ↑ Jacek Taczalski: Wnuk opuszcza Morze. gs24.pl, 2002-07-24. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  326. ↑ ZBIGNIEW ZIELIŃSKI W RESOVII!. siatka.org, 2005-09-20. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  327. ↑ Marek Bluj: Łukasz Żygadło do kibiców w Rzeszowie: zróbcie wspaniałą atmosferę!. nowiny24.pl, 2010-03-09. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  328. ↑ Tomasz Rosa/Przebieg kariery w Polskiej Lidze Siatkówki. plshistoria.ugu.pl. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  329. ↑ Robert Gorbat: Tomasz Paluch: Wszyscy chcemy awansować. gazetalubuska.pl, 2008-03-13. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  330. ↑ Neroj, Bartłomiej. nlosmsspala.home.pl. [dostęp 2016-03-07]. (pol.).
  331. ↑ Siatkarze Skry Bełchatów trenują na obozie w Międzybrodziu. lodz.wyborcza.pl, 2001-08-28. [dostęp 2016-03-07]. (pol.).
  332. ↑ a b c d e Skra rozpoczęła treningi. lodz.wyborcza.pl, 2001-08-02. [dostęp 2016-03-06]. (pol.).
  333. ↑ W Łodzi ginie siatkówka męska. lodz.naszemiasto.pl, 2002-07-23. [dostęp 2020-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  334. ↑ a b NUMER 2 W PGE SKRZE ZASTRZEŻONY DLA MARIUSZA WLAZŁEGO. siatka.org, 2020-06-25. [dostęp 2023-04-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-02)]. (pol.).
  335. ↑ Paweł Hochstim: Mistrzowie Europy ruszają po laury dla Skry. www.dzienniklodzki.pl, 21 września 2009. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (pol.).
  336. ↑ Paweł Hochstim: Kim jest trener, który tworzy historię PGE Skry. belchatow.naszemiasto.pl, 2009-11-10. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  337. ↑ a b c d e Jacek Nawrocki nowym trenerem reprezentacji Polski siatkarek. eurosport.onet.pl, 2015-04-02. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  338. ↑ ZMARŁ EUGENIUSZ SZYMCZYK. skra.pl, 2014-05-13. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  339. ↑ Scheda po Castellanim. siatkowka.przegladsportowy.pl, 2009-09-23. [dostęp 2013-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
  340. ↑ Nowym trenerem PGE Skry Bełchatów będzie Miguel Falasca? Wraca też Stephane Antiga. sport.pl, 2013-04-26. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  341. ↑ Znamy nowego trenera PGE Skry Bełchatów. sport.pl, 2016-03-29. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  342. ↑ Sara Kalisz: Siatkówka. Oficjalnie: Roberto Piazza trenerem PGE Skry Bełchatów. sport.pl, 2017-05-30. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  343. ↑ Rafał Hałada, Oficjalnie: Michał Mieszko Gogol nowym trenerem PGE Skry Bełchatów!! [online], polski-sport.pl, 25 czerwca 2019 [dostęp 2023-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-05-14] (pol.).
  344. ↑ PlusLiga: Slobodan Kovac nowym trenerem PGE Skry Bełchatów. polsatsport.pl, 2021-08-09. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  345. ↑ Kamil Marszal: Slobodan Kovac przestał pełnić funkcję trenera PGE Skry Bełchatów. skra.pl, 2022-04-28. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  346. ↑ Rafał Hałada, Joel Banks nowym trenerem PGE Skry Bełchatów PolskiSport [online], polski-sport.com, 8 lipca 2022 [dostęp 2023-03-27] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-27] (pol.).
  347. ↑ Prezes PGE GiEK Skry Bełchatów potwierdził! Znany trener wróci do PlusLigi. polsatsport.pl. (pol.).
  348. ↑ a b c Kamil Haładaj: PGE Skra wychowa złotych medalistów?. belsport.pl, 2015-05-04. [dostęp 2016-02-28]. (pol.).
  349. ↑ AKADEMIA SIATKÓWKI JEST W ŁODZI. skra.pl, 2016-03-05. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  350. ↑ DRUŻYNY. akademiaskry.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  351. ↑ a b Maciej Nowocień: Juniorzy też ze skrzydłami! Najlepsza Skra Bełchatów!. redbull.com, 2018-04-17. [dostęp 2023-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-25)]. (pol.).
  352. ↑ MAĆKOWIAK: CZUJĘ, ŻE ZROBIŁEM POSTĘP. skra.pl, 2015-07-09. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  353. ↑ Łukasz Cegliński: Krzysztof Bieńkowski podpisał kontrakt z 4You Airlines AZS Politechniką. sport.pl, 2014-06-08. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  354. ↑ Cel projektu. www.akademiaskry.pl. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  355. ↑ Mloda Liga 2010/11. stats.mlodaliga.pl. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  356. ↑ Mloda Liga 2011/12. stats.mlodaliga.pl. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  357. ↑ MŁODZIEŻOWE MISTRZOSTWA POLSKI>2005/2006>JUNIORZY>RUNDA FINAŁOWA > FINAŁ. siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  358. ↑ MŁODZIEŻOWE MISTRZOSTWA POLSKI>2008/2009>JUNIORZY>RUNDA FINAŁOWA > FINAŁ. siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  359. ↑ AKS V LO Resovia I mistrzem Polski juniorów. pzps.pl, 2014-04-06. [dostęp 2016-03-04]. (pol.).
  360. ↑ Kamil Haładaj: Juniorzy Skry tuż za podium. belsport.pl, 2013-03-25. [dostęp 2016-12-04]. (pol.).
  361. ↑ JUNIORZY MISTRZAMI POLSKI!. skra.pl, 2018-04-15. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  362. ↑ MŁODZIEŻOWE MISTRZOSTWA POLSKI>2006/2007>KADECI>RUNDA FINAŁOWA > FINAŁ. siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  363. ↑ MŁODZIEŻOWE MISTRZOSTWA POLSKI>2009/2010>KADECI>RUNDA FINAŁOWA > FINAŁY. siatka.org. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  364. ↑ Marketing sportowy w liceum?. sportmarketing.pl, 2015-04-28. [dostęp 2020-04-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-06)]. (pol.).
  365. ↑ PGE Skra Bełchatów. gkpge.pl. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (pol.).
  366. ↑ PAKO LORENTE SPONSOREM NAJBARDZIEJ UTYTUŁOWANEGO SIATKARSKIEGO KLUBU.. pakolorente.com. [dostęp 2023-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-24)]. (pol.).
  367. ↑ KPS SKRA BEŁCHATÓW S.A. I BUDOWLANI ŁÓDŹ S.A. WSPÓLNIE BĘDĄ PROMOWAĆ SIATKÓWKĘ W WOJEWÓDZTWIE ŁÓDZKIM. skra.pl, 2016-11-02. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  368. ↑ #BeeAngel – Anioły UMK Toruń współpracują ze Skrą Bełchatów. tylkotorun.pl, 2021-07-16. [dostęp 2023-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-03-27)]. (pol.).
  369. ↑ a b Jarosław Bińczyk: Zamiana bełchatowsko-wieluńska. sport.pl, 2008-05-15. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  370. ↑ Kamil Haładaj: Skra wycofa rezerwy na rzecz Młodej PlusLigi. belsport.pl, 2010-07-24. [dostęp 2020-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).
  371. ↑ PGE SKRA II BEŁCHATÓW ŻEGNA SIĘ Z II LIGĄ. skra.pl, 2019-03-25. [dostęp 2020-04-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-14)]. (pol.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Skra_Bełchatów&oldid=73522249”