Wikipedia

Pałac Branickich w Warszawie (ul. Nowy Świat)

(Przekierowano z Pałac Branickich w Warszawie (Nowy Świat))

Pałac Branickich – pałac znajdujący się przy ul. Nowy Świat 18/20 w Warszawie.

Pałac Branickich w Warszawie
Symbol zabytku nr rej. 363 z 1 lipca 1965[1]
Ilustracja
Pałac od strony ul. Nowy Świat
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Adres

ul. Nowy Świat 18/20

Styl architektoniczny

neorenesans[2]

Architekt

Henryk Marconi (przebudowa)

Ukończenie budowy

XVIII wiek

Ważniejsze przebudowy

ok. 1852

Odbudowano

1949–1950

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Branickich w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Branickich w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Branickich w Warszawie”
Ziemia52°13′57,11″N 21°01′14,00″E/52,232531 21,020556
Multimedia w Wikimedia Commons

Historia edytuj

W końcu XVIII wieku w miejscu obecnego pałacu znajdował się pałac należący do rodziny Badenich[3]. W 1852 roku nieruchomość należała do Wincentyny Lewińskiej, a później przeszła na własność rodziny Branickich[3]. Została wtedy przebudowana w stylu renesansowym przez Henryka Marconiego[2]. W skład zespołu wchodził korpus główny i dwie oficyny dochodzące do ulicy Nowy Świat[2]. W prawej oficynie od 1851 roku mieściła się apteka z neogotyckim wyposażeniem[2] zaprojektowanym przez Henryka Marconiego[4].

W 1899 roku właścicielem pałacu stał się Ksawery Branicki, który na placach położonych za pałacem, przy ul. Smolnej, wybudował kilka wielkich kamienic czynszowych[3].

W czasach II Rzeczypospolitej w pałacu mieściła się ambasada Wielkiej Brytanii[5]. Podczas obrony Warszawy, 3 września 1939, po ogłoszeniu wiadomości o wypowiedzeniu przez Wielką Brytanię i Francję wojny III Rzeszy, przed pałacem miała miejsce wielka manifestacja ludności[6]. W czasie okupacji niemieckiej w budynku swój cafe-bar prowadziła gwiazda operetki Elna Gistedt[7].

Korpus główny pałacu został zniszczony w czasie II wojny światowej[5]. Został odbudowany w latach 1949–1950[2]. W pierwszych latach po odbudowie mieścił Urząd Stanu Cywilnego dla dzielnicy Śródmieście[3].

W 1965 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków[1].

W 2017 roku właściciel działającej nieprzerwanie od 1851 roku apteki podjął decyzję o jej likwidacji, a zabytkowe meble zostały bez uzgodnienia z konserwatorem zabytków wywiezione do magazynu pod Warszawą[4].

Pałac jest siedzibą Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków oraz Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Galeria edytuj

  •  
    Pałac Branickich jako siedziba ambasady Wielkiej Brytanii
  •  
    Korpus główny
  •  
    Pałac od ul. Smolnej

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b Zestawienie zabytków nieruchomych. Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków – stan na 31 marca 2019 r. Woj. mazowieckie (Warszawa). [w:] Narodowy Instytut Dziedzictwa [on-line]. nid.pl. s. 43. [dostęp 2019-06-29].
  2. ↑ a b c d e Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund: Atlas architektury Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 1977, s. 174.
  3. ↑ a b c d Tadeusz Jaroszewski: Księga pałaców Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1985, s. 29. ISBN 83-223-2047-7.
  4. ↑ a b Katarzyna Komar-Michalczyk. Leki z warszawskiej apteki. „Stolica ”, s. 36, lipiec−sierpień 2021. 
  5. ↑ a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 597. ISBN 83-01-08836-2.
  6. ↑ Marian Marek Drozdowski: Alarm dla Warszawy. Ludność cywilna w obronie stolicy we wrześniu 1939 r.. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1969, s. 97–98.
  7. ↑ Wacław Wiernicki: Wspomnienia o warszawskich knajpach. Prószyński i S-ka, 1994, s. 84. ISBN 83-902520-0-7.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pałac_Branickich_w_Warszawie_(ul._Nowy_Świat)&oldid=73414722”