Pałac Fipperów w Prudniku

Pałac Fipperów w Prudnikupałac znajdujący się na Lipnie w Prudniku, przy ul. Poniatowskiego 3A.

Pałac Fipperów
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Prudnik

Adres

48-200 ul. Poniatowskiego 3A

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

neorenesans[1]

Ukończenie budowy

1899

Pierwszy właściciel

rodzina Fipperów

Obecny właściciel

Stadnina Koni Prudnik

Położenie na mapie Prudnika
Mapa konturowa Prudnika, w centrum znajduje się punkt z opisem „Pałac Fipperów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Fipperów”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pałac Fipperów”
Położenie na mapie powiatu prudnickiego
Mapa konturowa powiatu prudnickiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Pałac Fipperów”
Położenie na mapie gminy Prudnik
Mapa konturowa gminy Prudnik, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pałac Fipperów”
Ziemia50°18′18,4″N 17°34′02,9″E/50,305111 17,567472

Historia edytuj

Folwark na Lipnie powstał w XVIII wieku. W najstarszych przekazach kartograficznych występuje pod nazwą Piltz Vorwerk lub Buchen Vorwerk. Później nazywany był Linden Vorwerk, czyli Lipowy Folwark[2].

Pałac został wzniesiony na przełomie XIX i XX wieku[3]. Z czasem właścicielami folwarku została mieszczańska rodzina Fipperów, która wybudowała cegielnię w jego okolicy[4], a także barokową kaplicę przydrożną św. Antoniego. Byli oni również dobroczyńcami położonego na pobliskiej Kaplicznej Górze Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej (zniszczone w 1945)[3].

Ostatnim z rodu Fipper właścicielem pałacu był Bruno, który zamieszkiwał w nim wraz z żoną Elsą. Piastował on urząd przewodniczącego powstałego w 1911 w Prudniku Związku Hodowców Buraków[3]. Bruno zginął w 1945, wraz z rodziną został pochowany na cmentarzu w Prudniku[5]. Potomkowie Fipperów mieszkają w Niemczech[6].

W kwietniu 1942 roku pałac w Prudniku znalazł się na liście Grundmanna[7], sporządzonej przez konserwatora Günthera Grundmanna w celu zabezpieczenia skarbów historii przed zniszczeniami wojennymi. Prudnicka składnica została zaszyfrowana literą „B”, do pałacu przewieziono miejskie zbiory sztuki z Wrocławia[3]. Jak podaje Joanna Lamparska, skrytka w Prudniku zawierała największy zbiór śląskiej rzeźby średniowiecznej[5]. Po zakończeniu II wojny światowej pałac odwiedziła polska komisja rewindykacyjna Ministerstwa Kultury i Sztuki[8]. Zbiory z Prudnika przewiezono do Bytomia, a dwa lata później wróciły do Wrocławia[3].

Po wojnie pałac pełnił funkcję mieszkalną. Był zamieszkiwany między innymi przez Stanisława Szozdę[9]. Obecnie w pałacu znajduje się siedziba Stadniny Koni Prudnik.

Architektura edytuj

Obiekt murowany, dwukondygnacyjny z cegły[3], wzniesiony na nieregularnym[5] planie zbliżonym do prostokąta[3]. Posiada wieżę przykrytą baniastym hełmem, a na elewacji północnej znajduje się liczba 1899 – rok budowy[5]. Do pałacu przylega niewielkie zadrzewienie, które stanowi pozostałość po dawnym parku i ogrodzie. Tuż obok znajdują się zabudowania pofolwarcze i barokowa kapliczka. W XXI wieku pałac został gruntownie odrestaurowany[3].

Przypisy edytuj

  1. Prudnik Lipy [online], www.palaceslaska.pl [dostęp 2021-08-08].
  2. Andrzej Dereń, Ulica ks. Józefa Poniatowskiego: Do sanktuarium [online] [dostęp 2020-01-18] (pol.).
  3. a b c d e f g h Marcin Domino, Pałac Fipperów. Willa, która znalazła się na słynnej liście Grundmanna [online], Prudnik24, 15 stycznia 2022 [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  4. Tygodnik Prudnicki – Kozia Góra – święta i militarna [online], www.tygodnikprudnicki.pl [dostęp 2020-01-18].
  5. a b c d Andrzej Dereń, Pomniki naszej historii (II), „Tygodnik Prudnicki”, 45 (623), 6 listopada 2002.
  6. Andrzej Dereń, Christine i Hans Fahrenhold, „Tygodnik Prudnicki”, 32 (662), 6 sierpnia 2003, s. 11.
  7. Lista Grundmanna [online], www.poszukiwania.pl [dostęp 2022-01-16] (pol.).
  8. Skarby z listy Grundmanna w powiecie prudnickim. Regiopedia, Opolskie, encyklopedia regionów [online], web.archive.org, 25 sierpnia 2016 [dostęp 2020-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-25].
  9. Wyborcza.pl [online], opole.wyborcza.pl [dostęp 2020-01-18] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-28].