Pałac Kawalera

Pałac Kawalera
	nr rej. ; - A/839/2021 z 21.06.2021 (woj. śląskie); - A/1458/92 z 30.03.1992 (woj. katowickie)
	; Widok z południowego wschodu (2021)
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Świerklaniec
Adres	ul. Parkowa 30
Styl architektoniczny	neobarok
Architekt	Ernst von Ihne
Rozpoczęcie budowy	1903
Ukończenie budowy	1906
Pierwszy właściciel	Donnersmarckowie
	Położenie na mapie gminy Świerklaniec Pałac Kawalera
	Położenie na mapie Polski Pałac Kawalera
	Położenie na mapie województwa śląskiego Pałac Kawalera
	Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego Pałac Kawalera
	50°25′53,3280″N 18°57′09,0360″E/50,431480 18,952510
	Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Kawalera (także Dom Kawalera, niem. Kavaliershaus) – zabytkowy^[3] pałac w Świerklańcu.

Obiekt wybudowany w latach 1903–1906 w stylu francuskiego neobaroku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego.

Historia

Rezydencja rodu Donnersmarcków została wybudowana specjalnie dla Wilhelma II, który przyjeżdżał do Świerklańca na polowania. Budowlę wzniesiono w parku świerklanieckim w pobliżu nieistniejącego już pałacu zwanego „Małym Wersalem” lub „Śląskim Wersalem”. W latach 1924–1937 w pałacu mieszkał przewodniczący Komisji Mieszanej dla Górnego Śląska Felix Calonder. Po zakończeniu II wojny światowej obiekt, częściowo spalony, został odbudowany i w latach 50. oddany w zarząd PTTK^[4], które urządziło w nim schronisko turystyczne. Na parterze urządzono restaurację i kawiarnię, a na piętrze usytuowano pokoje noclegowe^[5] dla 75 osób^[4].

W późniejszych latach obiekt służył jako ośrodek szkoleniowy dla górnictwa. Potem w „Pałacu Kawalera” mieścił się hotel i restauracja, które nie funkcjonują już blisko 10 lat. Obecnie odbywają się w nim wystawy, wernisaże i imprezy okolicznościowe. Dodatkowo w weekendy i (na życzenie) w ciągu tygodnia po pałacu i świerklanieckim parku zwiedzających oprowadzają przewodnicy. Obiektem zarządza gmina Świerklaniec.

Architektura

Obiekt w stylu francuskiego neobaroku został zaprojektowany przez Ernesta von Ihne. Podziwiana była zwłaszcza wspaniała klatka schodowa^[4]. Wewnątrz znajdowały się amerykańskie wanny Royal, podłogi z dębowego parkietu, posadzki z marmuru, oraz doskonale działające centralne ogrzewanie. Na frontonie pałacu wyryto napis: „Memento vivere” (Pamiętaj o życiu), napis miał zachęcać do zabawy. Rezydencję rodu Henckel von Donnersmarck otacza 185-hektarowy park w stylu francuskim.