Pałac Potockich w Buczaczu
Pałac Potockich w Buczaczu – nieistniejący dziś pałac właścicieli miasta Potockich herbu Pilawa Złota w Buczaczu. Został zbudowany przez Stefana Aleksandra Potockiego, strażnika i łowczego wielkiego koronnego, wojewodę bełskiego, starostę kaniowskiego, na lewym[1] brzegu rzeki Strypa o smaku nowożytnym wraz z dwoma oficynami. Znajdował się obok klasztoru Bazylianów w Buczaczu. W 1780 był w ruinie. W jednej z pałacowych oficyn przez pewien czas przeżywał dziedzic oraz proboszcz Buczacza ksiądz kanonik hrabia Paweł Potocki, który miał zamiar odpisać Buczacz swemu krewnemu Leonowi Potockiemu (syn Stanisława Floriana Potockiego, wnuk brata ks. Pawła Józefa Makarego Potockiego[2]) pod warunkiem, że ten zostanie księdzem[3]. W oficynie znajdowały się portrety kasztelaństwa Potockich, Katarzyny Kossakowskiej oraz wszystkich braci ks. kanonika Pawła Potockiego, wielki obraz przedstawiający śmierć Stefana Potockiego (zm. 1648) pod Żółtymi Wodami oraz obraz z wjazdem Piotra Potockiego, starosty szczerzeckiego do Stambułu[4].
 Pałac Potockich w Buczaczu na mapie von Miega | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Inwestor | |
| Ukończenie budowy |
przed 1726 |
| Zniszczono |
do 1780 |
| Pierwszy właściciel | |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Buczacza  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
 49°03′40,5″N 25°23′47,5″E/49,061250 25,396528
| |
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Leon Potocki: Urywek ze wspomnień pierwszej mojej młodości. Poznań, 1876, s. 36–43.