Pałac Wolsztyński
Pałac Wolsztyński – zabytkowy pałac oraz park nad Jeziorem Wolsztyńskim. Znajduje się w centrum miasta Wolsztyn (woj. wielkopolskie, powiat wolsztyński, gmina Wolsztyn).
 nr rej. 414/Wlkp/1-2 z 28.11.1968 i z 12.04.1973
| |
.jpg) Widok od strony jeziora | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor |
Apolinary Gajewski |
| Ukończenie budowy |
1845 |
| Ważniejsze przebudowy |
1911 |
| Zniszczono |
1945 |
| Odbudowano |
1960-1962 |
| Pierwszy właściciel |
Apolinary Gajewski |
| Kolejni właściciele | |
Położenie na mapie Wolsztyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego  | |
Położenie na mapie gminy Wolsztyn  | |
 52°07′08,9490″N 16°07′01,4401″E/52,119152 16,117067
| |
Historia edytuj
Pałac Wolsztyński został zbudowany w 1845 roku dla Apolinarego Gajewskiego herbu Ostoja (charakter neorenesansowy). W roku 1890 nowym właścicielem Wolsztyna został hrabia Stefan Mycielski herbu Dołęga, żonaty z Ireną Łącką herbu Korzbok[1]. Roger Sławski przebudował pałac dla aktualnego właściciela w 1911 roku (charakter neoklasyczny). W wyniku pożaru w 1945r. został spalony i odbudowywany był przez dwa lata w 1960-62, niestety bez odtworzenia zabytkowych wnętrz przez co pałac pełnił rolę "Domu Turysty". Obecnie pałac jest odrestaurowany - budynek o rzucie wydłużonego prostokąta. Nakrywa go niski dwuspadowy dach. Zwieńczony jest piękną tralkową attyką, a jego frontową fasadę zdobi sześciokolumnowy portyk o pseudojońskich kolumnach, z trójkątnym tympanonem u góry, w którym umieszczono tarcze z herbami Dołęga i Korzbok.
Położenie edytuj
Park pałacowy położony jest nad jeziorem Wolsztyńskim. Założony został na przełomie XVII/XVIII wieku. W XVII wieku drzewostan służył w celach rekreacyjnych oraz miał zwrócić uwagę na właściciela pałacu. Na przełomie XVIII/XIX wieku pojawiły się aleje lipowe oraz grabowe, do czego przyczynił się Aleksander Gajewski. Następni właściciele nie zmieniali formy parku. Ograniczali się tylko do sadzenia ozdobnych drzew oraz krzewów[2]. Po wojnie pielęgnowano tylko cześć przy pałacu, przez co wymarły cenne rodzaje drzew. Niestety nasadzone drzewa, które nigdy nie powinny znaleźć się w drzewostanie parkowym np. topole, klony jesionolistne i jesiony. Prowadzone od 1993 r. prace porządkujące drzewostan, mają m.in. na celu zniwelowanie szkód poczynionych przez nierozważne nasadzenia. Obecnie park ma charakter krajobrazowy.
Jezioro Wolsztyńskie jest jednym z jezior tzw. rynny wolsztyńskiej połączonych rzeką Dojcą. Powierzchnia wynosi 124,4 ha. Jest bardzo płytkie, a dno mało urozmaicone. Ma wydłużony kształt oraz linię brzegową. Brzegi są zabagnione. Na środku jeziora znajduje się wyspa "Tumidaj" o powierzchni 1,3 ha. Północny brzeg jeziora jest miejscem gniazdowania licznych rzadkich i ginących gatunków ptaków, m.in. rybitwy czarnej, zausznika, remiza, czernicy i łabędzia niemego. W parku nad jeziorem znajduje się plaża, kąpielisko, i pomost.
Pomniki przyrody edytuj
- Dęby o obwodzie do 4,6 m
- Buki o obwodzie do 3,6 m
- Jesiony o obwodzie do 3,5 m
- Topola kanadyjska o obwodzie 5,2 m
- Miłorząb japoński o obwodzie 1,6 m
Na jednym z dębów Marcin Rożek (zamieszkujący w Wolsztynie, sławny rzeźbiarz oraz malarz) wyrzeźbił głowy Meduzy i Fauna. Niestety przez stan drzewa w 1994 roku rzeźby przekazano do muzeum poświęconego autorowi i zastąpiono je kopiami.
Galeria edytuj
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy edytuj
- ↑ Stefan Kazimierz Eugeniusz hr. Mycielski z Mycielina h. Dołęga. [dostęp 2024-03-11].
- ↑ Park miejski. Wolsztyn moje miasto. [dostęp 2023-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu].