Pańska skórka
tradycyjny cukierek domowej roboty (zawijany w papierek)
Pańska skórka – tradycyjny cukierek domowej roboty, zawijany w papierek i sprzedawany głównie w Warszawie oraz na Mazowszu.
Opis edytuj
Pańska skórka w Słowniku warszawskim z początku XX wieku była nazywana panieńską skórką[1].
Cukierek jest wytwarzany z cukru, wody, syropu (np. truskawkowego), ubitych ze szczyptą soli białek, żelatyny i mąki ziemniaczanej[2]. Po ugotowaniu masy jest ona wylewana na płaską blachę i po wystygnięciu krojona w kwadraty o boku ok. 3 cm[2].
Cukierek jest sprzedawany m.in. przy stołecznych cmentarzach w dniu Wszystkich Świętych[3]. W 2008 roku został wpisany na listę produktów tradycyjnych w województwie mazowieckim[4].
W Krakowie podobną rolę spełnia miodek turecki, a w Lublinie i na Lubelszczyźnie – szczypka.
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. 1–8, Warszawa 1900–1927.
- ↑ a b Dorota Próchniewicz, Roman Marcinek: Kuchnia Warszawy i Mazowsza. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Oleksiejuk, 2015, s. 120. ISBN 978-83-274-3105-9.
- ↑ Igor Nazaruk: To najpilniej strzeżona tajemnica Warszawy. Poznaliśmy przepis na pańską skórkę. metrowarszawa.gazeta.pl, 31 października 2018. [dostęp 2020-11-11].
- ↑ Pańska skórka. [w:] Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi [on-line]. gov.pl, 3 czerwca 2018. [dostęp 2020-11-10].