Państwo zachodniofrankijskie
 |
Ten artykuł od {{subst:#time:Y-m}}{{subst:#if: | {{subst:!}}kategoria= }} wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Państwo zachodniofrankijskie (łac. Francia occidentalis) – państwo istniejące w latach 843-987.
| ||
| 843-987 | ||
| ||
| Język urzędowy | łacina | |
| Ustrój polityczny | monarchia | |
| Ostatnia głowa państwa | król zachodniofrankijski Ludwik V Gnuśny | |
| Status terytorium | królestwo | |
| Traktat w Verdun | 843 | |
| Przekształcenie w Królestwo Francji | 987 | |
| Religia dominująca | chrześcijaństwo | |
 | ||
| Imperium Franków po traktacie w Verdun i Meerssen. | ||
W 843 roku, na mocy traktatu w Verdun, państwo frankijskie zostało podzielone na 3 części.[1] Część zachodnią (państwo zachodniofrankijskie) przejął Karol II Łysy (843-877), a następnie jego następcy z dynastii Karolingów. Po śmierci ostatniego króla z dynastii Karolingów zachodnich, Ludwika V Gnuśnego, koronę otrzymał Hugo Kapet, wywodzący się z rodu Robertynów, który dał początek dynastii Kapetyngów. Przekształcił on państwo zachodniofrankijskie w Królestwo Francji.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Colin Jones, The Cambridge Illustrated History of France, Cambridge University Press, 1994, ISBN 978-0-521-66992-4 [dostęp 2021-03-01] (ang.).