Pakicetusrodzaj prawalenia z rodziny Pakicetidae. Został nazwany w 1981 roku przez Philipa Gingericha i Donalda Russella. Gingerich i Russell do rodzaju Pakicetus zaliczyli nazwany przez nich w 1981 roku P. inachus, będący gatunkiem typowym, oraz P. attocki, opisany w 1980 roku przez Westa jako należący do rodzaju Protocetus. Sam rodzaj Pakicetus Gingerich i Russell zaklasyfikowali do rodziny Protocetidae i opisali jako niewielkiego walenia charakteryzującego się niezwykle wysokimi grzebieniami strzałkowym i karkowym oraz małą puszką mózgową. Holotypem gatunku typowego jest tylna część czaszki odkryta w datowanych na wczesny lub środkowy eocen osadów formacji Kuldana w Pakistanie. Pakicetus miał grubą pustą w środku kość w tylno-dolnej części czaszki, otaczającą ucho środkowe i ucho wewnętrzne, charakterystyczną dla wszystkich waleni (ang. auditory bulla), jednak wykazywał tylko niektóre spośród przystosowań do słyszenia pod wodą występujących u przedstawicieli tej grupy[1]. Budowa czaszki sugeruje jednak, że przedstawiciele Pakicetidae prowadzili lądowy tryb życia, a ich szkielet wykazywał przystosowania do biegania. Niektóre spośród ich zmysłów występują również u zwierząt wodnych, jednak nie muszą oznaczać wodnego trybu życia. Hans Thewissen i współpracownicy w 2001 roku zasugerowali, że Pakicetidae były wodno-lądowe w nie większym stopniu niż tapiry[2].

Pakicetus
Gingerich & Russell, 1981
Okres istnienia: 52–48 mln lat temu
52/48
52/48
Ilustracja
Pakicetus inachus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Infrarząd

walenie

Parvordo

prawalenie

Rodzina

Pakicetidae

Podrodzina

Pakicetinae

Rodzaj

Pakicetus

Gatunki
  • P. inachus Gingerich & Russell, 1981 (typowy)
  • P. attocki (West, 1980)
  • P. calcis Cooper et al., 2009
  • P. chittas Cooper et al., 2009

Opisany w 2001 roku szkielet Pakicetus attocki dowodzi, że było to zwierzę osiągające rozmiary zbliżone do wilka. W 2009 roku Lisa Noelle Cooper i współpracownicy opisali dwa kolejne gatunki rodzaju PakicetusP. calcis i P. chittas – których skamieniałości odnaleziono w środkowoeoceńskich osadach formacji Kuldana w północnym Pakistanie[3].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Philip D. Gingerich, Donald E. Russell. Pakicetus inachus, A New Archaeocete (Mammalia, Cetacea) from the Early-Middle Eocene Kuldana Formation of Kohat (Pakistan). „Contributions from the Museum of Paleontology, University of Michigan”. 25 (11), s. 235–246, 1981. (ang.). 
  2. J. G. M. Thewissen, E. M. Williams, L. J. Roe, S. T. Hussain. Skeletons of terrestrial cetaceans and the relationship of whales to artiodactyls. „Nature”. 413, s. 277–281, 2001. DOI: 10.1038/35095005. (ang.). 
  3. Lisa Noelle Cooper, J. G. M. Thewissen, S. T. Hussain. New Middle Eocene Archaeocetes (Cetacea:Mammalia) from the Kuldana Formation of Northern Pakistan. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 29 (4), s. 1289–1299, 2009. DOI: 10.1671/039.029.0423. (ang.). 

Linki zewnętrzne edytuj