Palais Bourbon – XVIII-wieczny pałac w Paryżu, siedziba francuskiego Zgromadzenia Narodowego[1]. Budynek położony jest w 7. dzielnicy, na południowym brzegu Sekwany, naprzeciw mostu Pont de la Concorde[2].

Palais Bourbon
Ilustracja
Północna fasada pałacu
Państwo

 Francja

Region

 Île-de-France

Miejscowość

Paryż

Adres

126 Rue de l'Université

Styl architektoniczny

empire (klasycyzm)

Rozpoczęcie budowy

1722

Ukończenie budowy

1728

Plan budynku
Plan budynku
Położenie na mapie Paryża
Mapa konturowa Paryża, w centrum znajduje się punkt z opisem „Palais Bourbon”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Palais Bourbon”
Położenie na mapie Île-de-France
Mapa konturowa Île-de-France, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Palais Bourbon”
Ziemia48°51′43″N 2°19′07″E/48,861944 2,318611
Strona internetowa

Historia edytuj

Pałac zbudowano w latach 1722–1728 dla Ludwiki Franciszki, księżnej Bourbon, córki króla Ludwika XIV. Projektem kierowało kolejno czterech architektów – Giardini, Pierre Cailleteau (Lassurance), Jacques Gabriel i Jean Aubert. Po śmierci księżnej w 1743 roku posiadłość nabył Ludwik XV, który z kolei odsprzedał ją w 1764 roku Ludwikowi Józefowi, księciu Condé. W 1791 roku, podczas rewolucji francuskiej pałac podległ konfiskacie i ogłoszony został mianem „dobra narodowego”. W 1795 roku przekazany został Radzie Pięciuset, która obradowała tu po raz pierwszy w 1798 roku, po przebudowie, za którą odpowiedzialni byli architekci Jacques-Pierre Gisors i Étienne-Chérubin Leconte. Północna fasada pałacu, portyk z dwunastoma kolumnami korynckimi, zbudowana została w 1806 roku według projektu Bernarda Poyeta. Po restauracji monarchii w 1814 roku książę Condé podjął działania na rzecz odzyskania posiadłości, zobowiązany został jednak do jej wynajmu Izbie Deputowanych. Ostatecznie w 1827 roku państwo francuskie stało się właścicielem pałacu. Obecny układ wnętrz zasadniczo pochodzi z lat 1827–1832, kiedy to jego przebudowy podjął się Jules de Joly. Do dekoracji wnętrz zaangażowany został malarz Eugène Delacroix[3].

Pałac wykorzystywany był jako miejsce obrad kolejnych organów ustawodawczych Francji – w tym Izby Deputowanych (Chambre des députés, 1814–1848), Ciała Prawodawczego (Corps législatif, 1852–1870), Izby Deputowanych (1879–1940) i Zgromadzenia Narodowego (Assemblée nationale, od 1946)[1][3].

Poza posiedzeniami parlamentarnymi pałac otwarty jest dla zwiedzających[2].

Przypisy edytuj

  1. a b palais Bourbon. Encyclopédie Larousse en ligne. [dostęp 2020-11-28]. (fr.).
  2. a b Assemblée Nationale - Palais Bourbon. Paris Convention and Visitors Bureau. [dostęp 2020-11-28]. (ang.).
  3. a b Histoire du Palais Bourbon et de l'hôtel de Lassay. Assemblée nationale. [dostęp 2020-11-28]. (fr.).