Palenica Zuberska
Palenica (słow. Pálenica, 1047 m) – szczyt na zachodnim obrzeżu Tatr Zachodnich, wznoszący się nad Doliną Borowej Wody[1]. Na polskich mapach opisywany jest jako Palenica Zuberska[2]. Jest to niski, ale dość wybitny szczyt, z wszystkich stron wyraźnie oddzielony od sąsiednich szczytów. Od południowo-wschodniej strony jego stoki opadają do głębokiej przełęczy Przehyba (950 m), oddzielającej go od Małego Ostrego Gronia (1127 m). Na przełęczy jest polana o tej samej nazwie[1]. Spływa z niej na północ niewielki potok. Południowo-zachodnie stoki opadają do Doliny Spadowego Potoku, północno-zachodnie do Doliny Borowej Wody. Doliną tą, wzdłuż podnóży Palenicy poprowadzono drogę z Zuberca do Liptowskich Maciaszowiec[2]. Dawniej przechodziła ona przez wąski wąwóz pomiędzy Palenicą Zuberską a Klinikiem, obecnie jest to szerokie przejście, gdyż funkcjonujący tutaj kamieniołom wybrał już dużą część skał Palenicy[1].
 Widok z Białej Skały | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1047 m n.p.m. |
| Wybitność |
97 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′00,0″N 19°36′28,3″E/49,233333 19,607861
| |
Obecnie Palenica jest całkowicie zalesiona. Znajduje się (z wyłączeniem terenu kamieniołomu) na obszarze TANAP-u. Dookoła, jej podnóżami i stokami prowadzi od kamieniołomu droga łącząca się z drogą do Zuberca[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Marian Kunicki, Tadeusz Szczerba: Tatry Zachodnie. Słowacja. Kraków: PTTK „Kraj”, 1992. ISBN 83-7005-248-7.
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10. ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
