Fabula palliata
Fabula palliata (także palliata, od łac. pallium – grecki rodzaj płaszcza) – rzymska odmiana komedii, powstała z tłumaczeń i parafraz greckiej komedii nowej[1][2], reprezentowana głównie przez utwory Plauta i Terencjusza[3].
Łacińskie utwory z tego gatunku zachowywały zazwyczaj postacie bohaterów i zarys fabuły greckiego pierwowzoru, ale charakteryzowały się dostosowaniem świata przedstawionego do realiów Rzymu. W warstwie językowej rzymscy dramaturdzy stosowali gry słów typowe dla łaciny w miejsce figur właściwych grece[3]. W niektórych przypadkach jedna sztuka rzymska oparta była na wątkach z dwóch dramatów greckich[1].
Przedstawicielami fabula palliata obok Plauta i Terencjusza byli Cecyliusz Stacjusz i Sekstus Turpiliusz[1]. Za twórcę gatunku uważa się żyjącego w II wieku p.n.e. Gnejusza Newiusza[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c New Comedy, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-26] (ang.).
- ↑ a b Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature. books.google.pl. s. 400. [dostęp 2017-02-26]. (ang.).
- ↑ a b fabula palliata, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-26] (ang.).