Palmanova
Palmanova (friul. Palme) – miejscowość i gmina we Włoszech, w regionie Friuli-Wenecja Julijska, w prowincji Udine.
| gmina | |||||
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region autonomiczny | |||||
| Prowincja | |||||
| Kod ISTAT |
030070 | ||||
| Powierzchnia |
13 km² | ||||
| Populacja (2004) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
411,1 os./km² | ||||
| Numer kierunkowy |
0432 | ||||
| Kod pocztowy |
33057 | ||||
Położenie na mapie Friuli-Wenecji Julijskiej  | |||||
Położenie na mapie Włoch  | |||||
 45°54′N 13°19′E/45,905278 13,310000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Według danych na rok 2004 gminę zamieszkiwały 5344 osoby, 411,1 os./km²[1].
Miejscowość Palmanova została wybudowana na polecenie władz Wenecji przez Scamozziego na planie gwiazdy w renesansie (w 1593 r.) jako miasto idealne[2]. Fortyfikacje miały bronić Wenecji przed Turkami Osmańskimi, którzy mogli uderzyć od strony Bałkanów. Przy budowie twierdzy wykorzystano wszystkie najnowsze innowacje wojskowe XVI wieku, przez co małe miasteczko stało się fortecą w kształcie dziewięcioramiennej gwiazdy. Miasto otaczały bastiony, mury, fosa i trzy bramy. Budowa pierwszego obwodu o długości 7 kilometrów zajęła 30 lat. Marcantonio Barbaro kierował grupą weneckich szlachciców odpowiedzialnych za budowę miasta, Marcantonio Martinego był odpowiedzialny za budowę, a Giulio Savorgnan działał jako doradca. Drugi etap budowy miał miejsce w latach 1658–1690. Po opanowaniu Wenecji przez Francuzów i Napoleona została wybudowana zewnętrzna linia fortyfikacji, która została ukończona w latach 1806–1813. Ostateczna forteca składała się z: 9 ravelinów, 9 bastionów, 9 lunet i 18 kawalierów.
W 1815 r. miasto znalazło się pod panowaniem austriackim i pozostawała pod władzą Austrii do 1866 r., kiedy to zostało przyłączone do Włoch wraz z Veneto i zachodnimi Friuli. Do 1918 r. było to jedno z najbardziej wysuniętych na wschód miast wzdłuż granicy włosko-austriackiej.
Od sześciokątnego placu w centrum (mającego powierzchnię 30 000 m²[2]) wychodzą symetrycznie (gwieździście) ulice, mające taką samą szerokość 14 metrów[2] (bez względu na ich umiejscowienie oraz przeznaczenie). Miasto otaczają obwałowania tworzące wielokątną gwiazdę. Całość przypomina płatek śniegu.
Bramy miejskie Palmanova:
- Porta Udine – z 1605 r. mieszcząca pomieszczania dla strażników
- Porta Cividale – na wschodzie miasta; z ozdobą w postaci lwa św. Marka
- Porta Aquileia – najstarsza z bram, z 1598 na południu miasta; ozdobiona fryzem z herbami szlacheckimi nadinspektorów i skarbników danej twierdzy.[3]
W pobliżu miejscowości znajduje się stacja kolejowa Palmanova.
Galeria edytuj
-
Widok satelitarny -
-
-
-
Przypisy edytuj
- ↑ Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica
- ↑ a b c Jan Gehl, Życie między budynkami. Użytkowanie przestrzeni publicznych, wyd. RAM, Kraków 2009, s.43
- ↑ n, Palmanova – włoski płatek śniegu [online], Szlakiem podróży, 2 czerwca 2019 [dostęp 2020-04-28] (pol.).