Pancerniki typu Kaiser (1911)

Pancerniki typu Kaiser – trzecia seria drednotów niemieckiej Kaiserliche Marine, zwodowanych w latach 1911–1912. Typ składał się z pancerników SMS "Kaiser", "Prinzregent Luitpold", "Friedrich der Große", "Kaiserin" i "König Albert".

Pancerniki typu Kaiser
Ilustracja
Pancernik SMS "Kaiser" typu Kaiser w 1913 roku
Kraj budowy

 Cesarstwo Niemieckie

Użytkownicy

 Kaiserliche Marine

Wejście do służby

1912–1913

Zbudowane okręty

5

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 27 000 ton
standardowa: 24 724 ton

Długość

172,4 m

Szerokość

29 m

Zanurzenie

9 m

Napęd

3 turbiny, 3 śruby
SMS "Prinzregent Luitpold": 2 turbiny, 2 śruby

Prędkość

21 węzłów (39 km/h)

Zasięg

7900 mil morskich (14 600 km) przy prędkości 12 węzłów (22 km/h)

Załoga

1084

Uzbrojenie

10 × 305 mm (5xII)
14 × 150 mm
12 × 88 mm
5 wyrzutni torped 500 mm

Były pierwszymi niemieckimi drednotami z turbinami. Podczas prób SMS "Kaiser" osiągnął prędkość 23,4 węzła i moc ponad 55 000 KM. Podczas normalnych działań okręty mogły osiągnąć 21 węzłów przy mocy 31 000 KM. Jeden okręt typu, SMS "Prinzregent Luitpold", miał mieć też zainstalowany silnik Diesla napędzający środkową z trzech śrub, planu tego jednak nie wykonano i w konsekwencji okręt, napędzany tylko dwoma śrubami, był nieco wolniejszy od bliźniaczych jednostek. Nowe rozmieszczenie wież artylerii głównej pozwalało na oddanie salwy burtowej ze wszystkich dział (wcześniejsze niemieckie drednoty typu Nassau i Helgoland nie miały takiej możliwości).

W 1915 roku z okrętów zdjęto dwa działa 88 mm, potem usunięto pozostałe, zastępując je 4 działami przeciwlotniczymi tego samego kalibru.

Wszystkie okręty typu wzięły udział w I wojnie światowej, cztery uczestniczyły w bitwie jutlandzkiej (oprócz SMS "König Albert"). Po wojnie zostały samozatopione w Scapa Flow, wraki wydobyto i złomowano w latach 30. XX wieku.