Pantherophis gloydi
Pantherophis gloydi – gatunek węża z rodziny połozowatych. Jest niejadowity i jest gatunkiem endemicznym w regionie na wschód od Wielkich Jezior w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych. W niektórych opracowaniach takson ten jest przypisywany wymarłemu gatunkowi węża, a w innych jest uważany za młodszy synonim dla innego gatunku z tego samego rodzaju, Pantherophis vulpinus[4].
| Pantherophis gloydi | |||
| (Conant, 1940) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Pantherophis gloydi | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Etymologia edytuj
Nazwa rodzajowa: gr. πανθηρ panthēr, πανθηρος panthēros „lampart, pantera”[5]; οφις óphis, óφεως ópheōs „wąż”[6]. Epitet gatunkowy jest eponimem upamiętniającym amerykańskiego herpetologa, Howarda K. Gloyda[7][8].
Spór o nazwę gatunkową edytuj
Węże o angielskiej nazwie zwyczajowej foxsnakes są najczęściej dzielone na dwa gatunki - żyjący na wschodzie P. gloydi i P. vulpinus. Jednak w 2011 roku Crother, White, Savage, Eckstut, Graham i Gardner zaproponowali, by granicą dla obu gatunków była rzeka Missisipi, tak więc te żyjące na wschód od rzeki nazywane byłyby P. vulpinus (obejmywałoby to takson P. gloydi i część taksonu P. vulpinus), zaś te żyjące na zachód od Missisipi - P. rampsotti[4].
Opis edytuj
Dojrzałe osobniki osiągają od 91 do 137 cm długości (największy osobnik miał 179 cm). Grzbiet ma różne barwy, od żółtawej do jasnobrązowej, z ciemnymi plamkami. Głowa również ma różne kolory, od brązowego po jasnoczerwony. Brzuch jest zawsze żółty w czarną kratę. Łuski są lekko odwrócone. Młode węże są bardziej blade, ich plamki są bardziej brązowe i kończą się czarnymi obwódkami. Młode osobniki mają także czarną linię do przodu od oczu, która biegnie w kierunku szczęk[9].
Różni się od P. vulpinus liczbą plam na grzbiecie - ma ich około 34 (podczas gdy P. vulpinus - ok. 41). Plamy te są także około 3 cm większe[9].
Habitat edytuj
P. gloydi bytuje na rozlewiskach oraz na sąsiednich łąkach i polach[9].
Zasięg edytuj
Wąż ten jest znajdowany we wschodniej części regionu Wielkich Jezior, na terenach stanów Ohio, Michigan w USA i Ontario w Kanadzie[9].
Status edytuj
Gatunkowi temu grozi wymarcie przede wszystkim ze względu na utratę miejsc bytowania. Ich liczba gwałtownie się zmniejszyła na skutek zagospodarowywania rozlewisk i budowy ludzkich siedlisk; odnotowywano także przypadki trzymania ich w domu jako zwierzę domowe, ponieważ jest często mylony z innymi wężami, takimi jak mokasyn miedziogłowiec lub Sistrurus catenatus. Ponadto, jako że ten wąż używa grzechotki w podobny sposób do grzechotników, wiele ludzi zabija go w obawie o własne życie (nie jest to jednak jadowity gatunek). Gatunek ten znajduje się na listach zagrożonych wymarciem zwierząt we wszystkich trzech stanach, w jakich występuje[9].
Pożywienie edytuj
Podstawowym pożywieniem gada są różne małe ssaki, płazy i ptaki, żywi się także jajami ptaków[10].
Rozród edytuj
Samica składa pod gnijącymi i ściętymi pniami drzew od 7 do 29 jaj, z których małe węże wykluwają się po około 60 dniach.
Przypisy edytuj
- ↑ R. Conant. A New Subspecies of the Fox Snake, Elaphe vulpina Baird and Girard. „Herpetologica”. 2 (1), s. 1–14, 1940. (ang.).
- ↑ Pantherophis vulpinus. The Reptile Database.. [dostęp 2018-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-01)]. (ang.).
- ↑ G.A. Hammerson, Pantherophis vulpinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2018-1 [dostęp 2018-07-12] (ang.).
- ↑ a b Brian I. Crother i inni, A Reevaluation of the Status of the Foxsnakes ''Pantherophis gloydi'' Conant and ''P. vulpinus'' Baird and Girard (''Lepidosauria''), „ISRN Zoology”, 2011, DOI: 10.5402/2011/436049 [dostęp 2018-07-12].
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 161.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 154.
- ↑ Scientific and Common Namesof the Reptiles and Amphibians of North America - Explained. [dostęp 2018-07-12]. (ang.).
- ↑ Bo Beolens, Michael Watkins, Michael Grayson: The Eponym Dictionary of Reptiles. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2011, s. 102. ISBN 978-1-4214-0135-5.
- ↑ a b c d e Pantherophis gloydi w animaldiversity.org. [dostęp 2018-07-12]. (ang.).
- ↑ J. Holman i in.: Michigan Snakes: A Field Guide and Pocket Reference.. Michigan State University, 1999. ISBN 978-1565250048.
Bibliografia edytuj
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).