Symplicjusz (papież)

papież z V wieku, święty
(Przekierowano z Papież Symplicjusz)

Symplicjusz (łac. Simplicius; ur. w Tivoli, zm. 10 marca 483 w Rzymie[1]) – święty Kościoła katolickiego, 47. papież w okresie od 3 marca 468 roku do 10 marca 483[1].

Symplicjusz
Simplicius
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Tivoli

Data i miejsce śmierci

2 lub 10 marca 483
Rzym

Miejsce pochówku

bazylika św. Piotra

Papież
Okres sprawowania

468–483

Wyznanie

chrześcijańskie

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

3 marca 468

Święty
Symplicjusz
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

10 marca

Życiorys edytuj

Urodził się w Tivoli koło Rzymu w Italii, jako syn obywatela Kastinusa[2]. Większość danych o nim pochodzi z Liber Pontificalis.

Symplicjusz bronił postanowień soboru chalcedońskiego przeciwko monofizytyzmowi[1], starał się pomóc mieszkańcom Italii podczas najazdów barbarzyńców, był świadkiem rezygnacji z tronu przez Romulusa Augustulusa (ostatniego zachodniego cesarza rzymskiego) i przyjęcia tytułu króla Italii przez Odoakra w 476[2]. Utrzymywał kontakty z cesarstwem wschodnim, jednak naprawdę wolał utrzymanie władzy w Rzymie. Mianował pierwszy wikariat papieski w Hiszpanii, w Sewilli[2]. Symplicjusz był budowniczym kościoła San Andrea in Catabarbara i San Stefano in Rotondo na Monte Caelio[2]. Za jego pontyfikatu wprowadzono henotikon[2].

Był organizatorem służby kapłanów dla udzielania sakramentów chrztu i pokuty.

Wspomnienie liturgiczne świętego papieża obchodzone jest za Martyrologium Rzymskim 10 marca[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 30-31. ISBN 83-7006-437-X.
  2. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 69-70. ISBN 83-06-02633-0.

Bibliografia edytuj