Wikipedia

Papieska elekcja 1187 (Klemens III)

Papieska elekcja 19 grudnia 1187 – odbyła się po krótkim pontyfikacie Grzegorza VIII. W jej wyniku papieżem został Klemens III z rzymskiego rodu Scolari.

Papieska elekcja 1187 (druga)
Ilustracja
Daty i miejsce
19 grudnia 1187
Piza
Główne postacie
Dziekan

Konrad von Wittelsbach CanReg (nieobecny)

Prodziekan

Paolo Scolari (do wyboru na papieża)
Thibaud de Vermandois OSBCluny (po wyborze nowego papieża)

Protoprezbiter

Giovanni Conti da Anagni (nieobecny)

Protoprezbiter elektorów

Laborans de Panormo

Protodiakon

Giacinto Bobone

Wybory
Liczba głosowań

2

Liczba elektorów
• uczestnicy
• nieobecni


9
11

Wybrany papież
Zdjęcie papieża
Paolo Scolari
Przybrane imię: Klemens III

Lista elektorów edytuj

Grzegorz VIII zmarł 17 grudnia 1187 roku w Pizie po zaledwie dwumiesięcznym pontyfikacie. Na podstawie dostępnych danych najbardziej prawdopodobne wydaje się, że Święte Kolegium liczyło wówczas 21 kardynałów, z czego 9 było obecnych w Pizie przy śmierci Grzegorza VIII[1]:

  • Paolo Scolari (nominacja kardynalska: 22 września 1179) – kardynał biskup Palestriny; archiprezbiter bazyliki liberiańskiej
  • Thibaud de Vermandois OSBCluny (1184) – kardynał biskup Ostia e Velletri
  • Laborans de Panormo (22 września 1173) – kardynał prezbiter S. Maria in Trastevere
  • Melior OSBVall (16 marca 1185) – kardynał prezbiter Ss. Giovanni e Paolo; kamerling Świętego Kościoła Rzymskiego
  • Giacinto Bobone (23 grudnia 1144) – kardynał diakon S. Maria in Cosmedin; protodiakon Świętego Kolegium Kardynałów
  • Graziano da Pisa (23 września 1178) – kardynał diakon Ss. Cosma e Damiani
  • Ottaviano di Paoli (18 grudnia 1182) – kardynał diakon Ss. Sergio e Bacco
  • Pietro Diana (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Nicola in Carcere
  • Radulf Nigellus (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Giorgio in Velabro

Pięciu elektorów było nominatami Lucjusza III, trzech Aleksandra III, a jeden Lucjusza II.

Nieobecni edytuj

Jedenastu kardynałów było nieobecnych w Pizie:

Sześciu nieobecnych mianował Lucjusz III, trzech Aleksander III a jednego Adrian IV.

Zmarły w trakcie sediswakancji edytuj

  • Rolando (16 marca 1185) – kardynał diakon S. Maria in Portico (zmarł 18 grudnia 1187, prawdopodobnie w Weronie)

Wybór Klemensa III edytuj

Kardynałowie obecni w Pizie zebrali się dwa dni po śmierci Grzegorza VIII by dokonać wyboru jego następcy. W pierwszym głosowaniu kardynał Thibaud z Ostii został wybrany, ale odmówił[2]. W drugim podejściu 19 grudnia 1187 jednomyślnie wybrano sędziwego rzymskiego kardynała Paolo Scolari. Mimo złego stanu zdrowia przyjął on wybór i przybrał imię Klemens III. 7 stycznia 1188 roku został koronowany w pizańskiej katedrze.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Do wniosku takiego prowadzi analiza kontrasygnat bulli papieskich z grudnia 1187 (Jaffé Philipp, Regesta..., s. 528, 535-536), zob. też I. S. Robinson, s. 43 i 87.
  2. ↑ A. Piazzoni, s. 175

Bibliografia edytuj

  • Elfriede Kartusch, Das Kardinalskollegium in der Zeit von 1181-1227, Wiedeń 1948
  • Ian Stuart Robinson, The Papacy, 1073-1198: Continuity and Innovation, Cambridge 1990
  • Ambrogio Piazzoni, Historia wyboru papieży, Wyd. M, Kraków 2003, s. 175
  • Werner Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984
  • Klaus Ganzer, Die Entwicklung des auswärtigen Kardinalats im hohen Mittelalter, Tybinga 1963
  • Johannes M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912

Uzupełniające źródła internetowe edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Papieska_elekcja_1187_(Klemens_III)&oldid=67938422”