Wikipedia

Paproccy herbu Jelita

Paproccy herbu Jelita – polski ród szlachecki wywodzący się z województwa sieradzkiego.

Jeszcze w XVI-tym stuleciu niektórzy przedstawiciele rodu przenieśli się na Litwę[1][2] i Ruś Czerwoną[1].

Źródła wspominają o dużej mobilności przedstawicieli rodu. Stanisław Paprocki nabył wsie Zaskorki i Kozłowczyzna, Kasper Paprocki osiadł w powiecie Orszańskim a Walerjan Paprocki w Słonimskim[3], inni mieszkali w Jaworze (Wielkie Księstwo Litewskie)[4]. Przedstawicieli rodu odnaleźć można w ziemi czerskiej, sandomierskiej, na Podlasiu i w ziemi chełmskiej[1].

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c S. hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. XIII. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 205-207.
  2. ↑ Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 7. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 247.
  3. ↑ Wojciech Wijuk Kojałowicz: Herbarz Rycerstwa Wielkiego Księstwa Litewskiego. Kraków: Fr. Kulczycki i Sp., 1897, s. 80.
  4. ↑ Jerzy Seweryn Dunin-Borkowski: Spis nazwisk szlachty polskiej. Lwów: Gubrynowicz i Szmidth, 1887, s. 303.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Paproccy_herbu_Jelita&oldid=72640101”