Parafia św. Antoniego Padewskiego w Wirowie

parafia rzymskokatolicka w diecezji drohiczyńskiej

Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Wirowie – rzymskokatolicka parafia z siedzibą w Wirowie, w dekanacie drohiczyńskim, w diecezji drohiczyńskiej, metropolii białostockiej. Erygowana 10 czerwca 1919. Siedziba parafii mieści się przy al. Jana Pawła II.

Parafia pw.
św. Antoniego Padewskiego
w Wirowie
Ilustracja
Kościół parafialny i kapliczka przydrożna
Państwo

 Polska

Siedziba

Wirów

Adres

Al. Jana Pawła II 1

Data powołania

10 czerwca 1919

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

białostocka

Diecezja

drohiczyńska

Dekanat

drohiczyński (nadbużański)

Proboszcz

ks. mgr Paweł Solka

Wezwanie

św. Antoni Padewski, Narodzenie NMP

Wspomnienie liturgiczne

13 czerwca, 8 września

Położenie na mapie gminy Jabłonna Lacka
Mapa konturowa gminy Jabłonna Lacka, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Wirowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Wirowie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Wirowie”
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego
Mapa konturowa powiatu sokołowskiego, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia pw. św. Antoniego Padewskiego w Wirowie”
Ziemia52°26′27,2″N 22°32′19,1″E/52,440889 22,538639
Strona internetowa

Zasięg parafii

edytuj

Do parafii należą wierni z miejscowości: Nowomodna, Mołożew-Wieś, Wirów.

Historia

edytuj

Pierwotnie Wirów był siedzibą parafii greckokatolickiej. Pierwsza cerkiew drewniana ufundowana została w 1712 przez podkomorzego nurskiego Jana Godlewskiego. Kolejna, również drewniana została zbudowana w 1799, a spłonęła w 1823 lub 1830. Obecna budowla pochodzi z 1833-1836. Ufundowana została przez pułkownika Antoniego Kuszla[1]. Od 1874 przekształcona w cerkiew prawosławną. Rewindykowana na rzecz katolików w 1919.

Kościół parafialny

edytuj

Budowla klasycystyczna, orientowana. Jest położona na skarpie lewego brzegu Bugu. Wzniesiona na planie prostokąta z prezbiterium zamkniętym ścianą prostą i dwiema zakrystiami po bokach. Drewniany chór wsparty na słupach. XIX-wieczna granitowa kropielnica na drewnianej podstawie z trupią czaszką[1].

Przypisy

edytuj
  1. a b M. Zdrodowski, K. Harasimiuk, St. Celiński, Zabytkowe kościoły województwa siedleckiego, Siedlce 1996

Linki zewnętrzne

edytuj