Parafia św. Otylii w Rędzinach

parafia rzymskokatolicka w archidiecezji częstochowskiej

Parafia Świętej Otyliiparafia rzymskokatolicka w Rędzinach. Należy do dekanatu Mstów archidiecezji częstochowskiej.

Parafia Świętej Otylii w Rędzinach
Ilustracja
kościół parafialny
Państwo

 Polska

Siedziba

Rędziny

Adres

ul. Wolności 117
42-242 Rędziny

Data powołania

1866

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

częstochowska

Dekanat

Mstów

Kościół

NMP Nieustającej Pomocy w Rędzinach

Proboszcz

ks. Paweł Kłos

Wezwanie

św. Otylii

Wspomnienie liturgiczne

1. św. Otylii - 13 grudnia; 2. NMP Nieustającej Pomocy - 27 czerwca

Położenie na mapie gminy Rędziny
Mapa konturowa gminy Rędziny, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Otylii w Rędzinach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Otylii w Rędzinach”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Otylii w Rędzinach”
Położenie na mapie powiatu częstochowskiego
Mapa konturowa powiatu częstochowskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Parafia Świętej Otylii w Rędzinach”
Ziemia50°51′27,611″N 19°12′39,744″E/50,857670 19,211040
Strona internetowa

Historia edytuj

Początkowo na terenie Rędzin istniała kaplica, prawdopodobnie drewniana, w której odprawiał msze dojeżdżający ze Mstowa zakonnik.

Od 6 lipca 1624 w Rędzinach działała filia mstowskiej parafii ze stale rezydującym księdzem. Po utworzeniu filii wzniesiono na wzgórzu w centrum Rędzin, w miejscu kaplicy, niewielki kościółek z kamienia wapiennego, który został konsekrowany 9 lipca 1625 przez biskupa Adama Górskiego.

Samodzielną parafię w Rędzinach erygował w 1866 biskup włocławski Michał Marszewski wydzielając jej terytorium z parafii we Mstowie.

Nowy, neogotycki kościół został wybudowany w latach 18971901 dzięki staraniom ks. Bolesława Wróblewskiego. Konsekracji kościoła NMP Nieustającej Pomocy dokonał 4 lipca 1903 biskup Stanisław Zdzitowiecki. W 1907 roku wybudowano plebanię.

Świątynię uszkodzoną podczas I wojny światowej restaurował w latach 1921–1923 ks. Jan Łabęda. Teren przykościelny uporządkował i ogrodził murem w latach 1948–1954 ks. Stanisław Gołaszewski. Za ks. Mariana Kubisia ankrowano mury kościoła i wieży, wybudowano kolejne szkarpy przyporowe, uzupełniono tynki. W późniejszych latach m.in. zmodernizowano prezbiterium, założono nowe nagłośnienie i żyrandole, wstawiono witraże. W 2014 roku w kościele zamontowano ogrzewanie oraz wykonano remont wieży kościelnej.

Księża edytuj

Dotychczasowi proboszczowie (od 1925)
  • ks. Jan Łabęda (1925–34)
  • ks. Aleksander Cugowski (1934–48)
  • ks. Stanisław Gołaszewski (1948–66)
  • ks. Marian Kubiś (1966–78)
  • ks. Andrzej Mysłek (1978–84)
  • ks. Stanisław Bigaj (1984–92)
  • ks. Jan Edward Marczewski (1992–2014)
  • ks. Paweł Kłos (od 2014)

Zobacz też edytuj

Bibliografia edytuj